به نقل از مشرق، سعید حجاریان، از فعالان اصلاح‌طلب به تازگی طی یادداشتی که در وبسایت مشق نو منتشر شد، پس از توضیحات ذهنی خود برای توصیف فرایندهای شکل گرفته تا بروز اغتشاشات اخیر، اما نوشته است:
“فرکانس مطالبه جامعه از «سیاست» آلوده به پارازیتِ استصواب و مردسالاری و عدم شفافیت به «حقوق شهروندی» عاری از دست‌اندازی قدرت تغییر یافته است. طبیعتاً می‌توان با این تغییر مسیر همدلی عاطفی-انسانی-حق‌جویانه داشت”!
او در عین حال تصریح می‌کند: اما نباید از یاد برد که همواره باید به زمین سیاست وفادار ماند زیرا عرصه سیاست به‌ویژه سیاست نرمال است که در بلندمدت سایر عرصه‌ها را از خود متأثر و فرآیندهای اجتماعی را بازگشت‌ناپذیر می‌کند.
*در باب بخش نخست اظهارات حجاریان باید گفت که شاهد اظهارات کسی هستیم که در قامت یک “فرمانده و حامی اغتشاش” ظاهر شده است.
چه اینکه ملاحظه می‌کنیم کسی بعنوان یک رجل با سوابقی در سیاست و امنیت و حتی فعالیت ضد امنیتی اما به صحنه آمده و می‌گوید مردم اکنون حقوق شهروندی عاری از دست‌اندازی قدرت را می‌خواهند!
آنچه که حجاریان گفته است یکی از مبانی “قانون جنگل” است.
او بر خلاف تمام علمای بزرگ سیاست که قانون را ضروری و انسان را موجودی مدنی‌الطبع می‌دانند؛ اوباش حامی اغتشاش را ذیحق دانسته که حقی را بخواهند که قانون بر آن نظارتی نداشته باشد.
اساسا چیزی که حجاریان آنرا رواداری می‌کند آیا جز در مختصات تکینگی (جهان بدون ریاضی) و جهان بدون قانون ممکن است؟
جالب‌تر آنکه آقای حجاریان مدعی شده می‌توان با این تکینگی، همدلی عاطفی هم داشت!
یعنی حجاریان برای چیزی که در فلسفه غلط، در عمل غیر قابل تصور و در واقعیت غیر قابل اشاره در دیگر نقاط جهان است؛ خواستار همدلی شده است. و این کار منطقا جز از یک حامی اغتشاش برنمی‌آید.
قضیه وقتی جالب‌تر می‌شود که بدانیم حجاریان چند سال قبل نیز جامعه ایرانی را “عام‌البلوی” خطاب کرده بود. خطابی که در پیامد آن شاهد اغتشاشات آبان ۹۸ و شهریور ۱۴۰۱ بودیم. خطاب حجاریان شاید در آغاز یک پیش‌بینی سیاسی تلقی می‌شد اما اکنون که او از لزوم همدلی با اوباش سخن می‌گوید؛ می‌توان فهمید که قاعده عام‌البلوای او می‌تواند یک راهبرد اعلامی باشد نه یک پیش‌بینی!
و اما بخش دوم اظهارات حجاریان و تأکید او مبنی بر وفاداری به زمین سیاست!
ما به آقای حجاریان عرض می‌کنیم این حرف را کسی باید بزند که دست به تحریم انتخابات نزند و پس از انتخابات هم نگوید: “اصلاحات صندوق‌محور مُرد!”
نه شخص آقای حجاریان که سلسله جنبان و مرتکب همین کارهاست و حتی تهدید کرده است که انتخابات بعدی را هم تحریم می‌کند!
اکنون چه شده که “سیاست” دوباره برای حجاریان مقدس شده است؟
پیرمغزی، طعم خوش قدرت، لمس بی‌فرجامی برداشتن اسلحه در پسا تحریم انتخابات یا توبه‌ای واقعی در نیمه‌شبی؟!
ما به این بازگشت بدون توبه و اصلاح حجاریان؛ با دیده تردید می‌نگریم…
