تا مرکز دهستان برغان ۱۲ کیلومتر فاصله دارد و جمعیت روستا نیز حدود ۲۷۰ خانوار معادل ۸۰۰ نفر است. لهجه اهالی آغشت به لهجههای مردم مازندران و طالقان شباهت دارد. شغل بیشتر مردم آغشت در گذشته، دامداری و کشاورزی ( گندم و جو) بوده است، اما اهالی آغشت امروزه بیشتر به کاشت میوههایی از جمله گردو، توت، گوجه سبز و آلبالو و فروش آنها اشتغال دارند.
روستای آغشت کرج دارای سابقهای طولانی نیز هست. گفته میشود که استقرار در آغشت به پیش از اسلام باز میگردد زمانی که گَبرها(گبر به گروهی از زرتشتیان اطلاق میشود) در آغشت مستقر بودند. روستای آغشت از گذشته تا به امروز دارای آب فراوان بوده است و یکی از دلایلی که سابقه زندگی در روستای آغشت را به بیش از هزار سال قبل میرساند همین نعمت فراوانی آب میباشد. امروزه این روستای ییلاقی با مناظر بسیار زیبای خود سبب مهاجرتهای فصلی افراد از شهرهای اطراف مانند تهران و کرج شده است و متاسفانه ویلاسازی هایی نیز در آن انجام شده است که به بافت سنتی روستا آسیب زده است!.
اما شهرت اصلی آغشت مربوط به تصاویری از دژی بسیار زیبا است که به سبک معماری رومیان باستان ساخته شده است. این قلعه ترسناک و اسرار آمیز که به قلعه آغشت یا دژ تاریخی آغشت معروف شده است خصوصا در سالهای اخیر و با گسترش فضای مجای بیشتر دیده شده و مورد توجه گردشگران میباشد. شاید بتوان گفت که همین تصاویر قلعه آغشت بود که موجب شد به یک باره روستای آغشت شناخته شود و شهرت زیادی کسب کند.
عکاس : حسین نعمتی
خبرنگار: مهسا محمودی