به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، ادلب و ریف شمالی حلب که با حمایت ارتش ترکیه تحت کنترل های گروه های تروریستی قرار دارد، طی ماه های اخیر با انتشار گزارش هایی درباره نزدیکی آنکارا و دمشق دچار غلیان شده است. هرچند در نگاه اول انتظار می رود که همه تروریست ها از این توافق نگران باشند ولی این گروه ها دارای تفاوت و اختلافاتی هستند و رویکردهای متفاوتی نسبت به تغییرات سیاسی در روابط ترکیه و انکارا دارند و همه آنها لزوما قربانی این توافقات نخواهند بود.
نکته حائز اهمیت اینجاست که هرچند در سال ۲۰۱۴ تشکیلاتی موسوم به «الجبهه الشامیه» در اعزاز تشکیل شد تا گروه های مسلح در شمال سوریه را تحت یک جبهه هدایت و مدیریت نماید ولی این جبهه مجموعه ای یکدست نبود. گروه های عضو الجبهه الشامیه دو گروه اصلی بودند که بخشی از آنها با گرایش های سلفی و تکیفیر مورد حمایت عربستان و کشورهای عرب بودند و گروه های اخوانی به قطر و گروه های ترکمان هم به ترکیه متصل شده بودند اما پس از موفقیت جبهه مقاومت در بازپس گیری حلب همه به ادلب و ریف شمالی حلب گریختند.
موضع این گروه ها در قبال احیا روابط ترکیه با سوریه به این وابسته است که چشم انداز آنها در آینده سوریه چطور خواهد بود و یا اینکه عمق ارتباطش با ترکیه تا چه اندازه است. با این حال اعتراضات اخیر در ادلب که به درگیری های مسلحانه در اعزاز و عفرین منتهی شد، نشان داد که عمده گروه های مسلح به ویژه تکفیری ها از هرگونه نزدیکی میان ترکیه و سوریه نگرانی جدی دارند.
«گردان سلطان سلیمان شاه» در میان گروه های مسلح شمال سوریه به عنوان نزدیک ترین گروه به ترکیه شناخته می شود که در عملیات «شاخه زیتون» در حمله به مواضع شبه نظامیان کرد در عفرین نامش مطرح شد. فرماندهی این گروه بر عهده «محمد حسین جاسم» ملقب به ابوعمشه است و مردم ادلب به این گروه «عمشات» می گویند که در غارت منازل مردم کرد سوریه و دیگر اقدامات غیرانسانی نقش بارزی داشتند. این گروه احتمالا با تصمیم آنکارا درباره روابط با سوریه همراهی می نماید و متقابلا ترکیه برای ادغام این شبه نظامیان در پلیس در مناطق شمالی رایزنی بعمل خواهد آورد. جبهه السوریه للتحریر هم دیگر گروه مورد حمایت دستگاه اطلاعایت ترکیه در شمال سوریه است که در سال ۲۰۱۵ زیرنظر آمریکا و تریکه به بهانه مقابله با داعش آموزش دیدند ولی در نبردهای ترکیه علیه کردهای قسد بکار گرفته شدند و احتمالا آنها نیز نگرانی جدی درباره وجه المعامله شدن ندارند و در جبهات دیگر مورد استفاده ترکیه قرار می گیرند.
«گردان حمزه» یکی دیگر از گروه های شبه نظامی در ادلب و ریف شمالی حلب است که رابطه نزدیکی با دستگاه های امنیتی ترکیه دارد و فرماندهی آن با تروریستی به نام سیف بولاد ملقب به «ابو بکر» است. این گروه مسلح نیز تابع دستورات ترکیه در مناطق شمالی سوریه می باشد و دور از انتظار نیست که به همکاری امنیتی و اطلاعاتی با ترکیه ادامه دهد و موضع مخالفی در قبال آنکارا نداشته باشد.
«گردان المنتصر بالله» به فرماندهی فراس پاشا یکی دیگر از گروه های تابع ترکیه است که اعضای آن ترکمان هستند و آنها نیز به دلیل وابستگی شدید به ترکیه موضعی علیه آنکارا نخواهند گرفت.
«گردان سلطان مراد» با فرماندهی فهیم عیسی که جز مجموعه گروه های مسلح ترکمانی در سوریه است نیز احتمالا با تصمیم آنکارا در خصوص رابطه با سوریه همراهی می نماید چراکه بارو دارند، روابط شان با ترکیه راهبردی است و حتی پس از صلح احتمالی هم در نبردهایی که ترکیه احتمالا با کردها در شمال سوریه خواهد داشت، بکار خواهند آمد.
در سوی مقابل می توان به گروهای تکفیری همچون «تیپ معتصم»، «فلیق شام»،«حرکه أحرار الشام»، «گروه نور الدین الزنکی»، «گردان ها أنصار الشام»، «صقور الشام»، «لواء الحق»،« لواء الفتح» و «لواء التوحید» اشاره کرد که هم از نظر سیاسی و هم از جهت اقتصادی با عادی سازی روابط ترکیه با سوریه مخالف هستند و در ورای اعتراضات اخیر در ادلب هستند.
از منظر سیاسی این گروه ها باور دارند که توافق آنکارا و دمشق پایانی بر فعالیت ها این مجموعه های تروریستی خواهد بود و از این رو تلاش دارند با حملات ایذایی و کارشکنی مانع از این توافق شوند. مهمتر از این، از جنبه اقتصادی نیز آشتی ترکیه با سوریه می تواند به معنی پایان کنترل گروه های مسلح بر کمک های بشردوستانه آنها تحت عنوان آوارگان باشد و همچنین کنترل گذرگاه های مرزی را از دست آنها خارج نماید که به معنی محرومیت از درآمدهای چندمیلیون دلاری شان از ترددهای قانونی و قاچاق در مرز ترکیه با سوریه است.
انتهای پیام/
