وجه مشترک زنان بدکاره ای که در فرانسه ی جنگ جهانی دوم با سربازان آلمانی آنگونه رفتار کردند با خبرنگاران بی بی سی در چیست؟!
یک وجه شبه دارند و یک وجه افتراق!
ولی وجه افتراقشان در چیست؟
چند سالی است که شبکه دولتی سلطنتی بی بی سی فارسی با هدف تاثیرگذاری بر روی مخاطبان فارسی زبان به خصوص مردم ایران آغاز به کار کرده، که مقصودی جز مبارزه با اهداف ایدئولوژیک جمهوری اسلامی ندارد. ماهیت عنادگونه بی بی سی با جمهوری اسلامی تا بدانجا پیش رفته که این شبکه با کنار هم چیدن اخبار دروغ، غلط و نیز شایعات بی اساس، سعی در واقعیت بخشیدن به آنها و جهت‌دار کردن حرفه‌ای آنها جهت رسیدن به اهداف مورد نظر خود می نماید.
اما چرا این رسانه ی انگیسی اینگونه رفتار می کند؟ این بی اخلاقی رسانه ای از کجا ناشی می شود؟ بنگاه خبرپراکنی بی بی سی باید قدرتهای جهانی را از خود راضی نگه دارد چرا که حیاتش وابسته به رضایت اربابانش می باشد. اگر روزی انگلیس نباشد چه کسی روزی آنها را خواهد داد و انسان که دقیق به صحنه نظاره گر می شود حق را به بی بی سی و مزدوران فارسی زبانش میدهد که در راستای منافع قدرتها بنویسند و تحلیل کنند!
داستانی را به یاد آوردم که بیانش در اینجا خالی از لطف نیست . . .
زمانی که آلمان هیتلری در جنگ دوم جهانی به فرانسه هجوم برد تا آن کشور را به اشغال خود درآورد زنان بدکاره فرانسوی از ارائه خدمات به سربازان آلمانی امتناع کرده و گفتند ما به دشمنان کشور و سرزمینمان خدمات نمی دهیم!
این حکایت تلخ روایتگر کسانی است که هر چند به شغلهای کثیفی مشغول هستند ولی در عین حال به اخلاق حداقلی نیز قائل بوده و حاضر به پذیرش هرکاری نبوده و به هر کاری دست نمی زنند.
زنان بدکاره فرانسوی حاضر نشدند حمله ی سربازان آلمانی به سرزمینشان را نادیده بگیرند و بی طرفی پیشه کنند، ولی بدکارههای بی بی سی نشین توانسته اند با این کار کنار بیایند . . .
در مثال جای مناقشه نیست. این را همه می دانند. امروز دیگر کسی را یارای آن نیست که به خود جرات دهد به تمامیت ارضی ایران اسلامی چشم چپ بیندازد، دیگر کسی را یارای آن نیست که ابهت ایران اسلامی را و قدرت منطقه ای کشورمان را در منطقه و جهان به چالش بکشد.
ملت ایران مدتهاست که به این تحریم ها عادت کرده است، رشد و بالندگی ایران در میانه آتش و خون شکل گرفته و ملتی که به فرموده حضرت روح الله شهادت دارد را از اسارت نصیبی نیست.
مردم ایران به خیانت کسانی که خود را ایرانی میدانند، عادت کرده اند. مگر در طول جنگ تحمیلی نبود که منافقین عازم پاریس شده و از آنجا به بغداد پرواز کرده و متحد استراتژیک صدام بعثی شدند؟ مگر منافقین خود را ایرانی نمی دانستند، پس چرا با صدامی که به ایران تجاوز کرده بود هم پیمان شدند؟!
کسی که خود را ایرانی میداند و می نامد چگونه ممکن است با دشمنان یک ملت که کمر به هدم و نابودی آن بسته اند همراهی کند و از تحریم ها حمایت کند؟
ای کاش کسانی که خود را ایرانی می دانند و می نامند به اندازه بدکاره های فرانسوی در جنگ جهانی دوم غیرت داشتند!!
آیا این انتظار زیادی است ؟!
الف
