به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از نیواطلس، این شبکه در حقیقت مجموعه ای از ماهواره ها است که از خورشید انرژی جمع آوری می کنند و آن را با تراکم بیشتر به ماهواره های دیگر در مدار زمین می فرستند.
جمع آوری انرژی خورشید در فضا عقلانی تر به نظر می رسد زیرا ۲۴ ساعت روز در هفته بدون در نظر گرفتن آب وهوا یا تخصیص زمین می توان به انرژی دست یافت. بنابراین تعجبی ندارد که تلاش ها برای جمع آوری انرژی خورشید از مدار و تاباندن آن به سطح زمین بیشتر شده است.
شرکت استار کچر ایده جالب تری دارد. این شرکت تصمیم دارد به جای دست و پنجه نرم کردن با چالش های رساندن انرژی به زمین، از آن برای تامین نیاز ماهواره های دیگر به طور کارآمد استفاده کند.
شبکه استارکچر شامل مجموعه ای از ماهواره های «پاور نود» خواهد بود که انرژی خورشیدی محیطی را جمع آوری و متراکم می کنند و در مرحله بعد آن را به پنل های خورشیدی ماهواره ها می تابانند. شرکت مدعی است ظرفیت انتقال هر ماهواره ۱۵۰ کیلووات است و حتی شبکه قادر به ارسال نیرو به چند ماهواره به طور همزمان است.
ماهواره های دریافت کننده انرژی نیازی به تجهیزات اضافی ندارند. استارکچر مدعی است انرژی خورشیدی متراکم شده به طور همخوان با پنل های خورشیدی موجود تابانده می شود و در نتیجه آنها با کمک این روش در مقایسه با روش دریافت مستقیم نور خورشید، می توانند ۵ تا ۱۰ برابر انرژی بیشتری تولید کنند.
البته جزییات دقیقی درباره شیوه عملکرد این شبکه وجود ندارد و هم اکنون به نظر می رسد استارکچر نیز روی سرمایه گذاری متمرکز شده است. اما شرکت تصمیم دارد در اواخر ۲۰۲۵ میلادی فناوری اش را به مدار زمین بفرستد و پس از آن سرویس های تجاری آغاز خواهد شد.
