گروه سیاسی ـ خبرگزاری تسنیم دوشنبه‌شب دومین گفت‌وگوی تلویزیونی پزشکیان پس از انتخاب به‌عنوان رئیس جمهور برگزار شد. آنچه از این گفت‌وگو و پاسخ‌های رئیس‌جمهور به چالش‌های کلیدی کشور برمی‌آید، این است که دولت در بسیاری از مسائل مهم و حیاتی هیچ موضع قاطع و شفافی ندارد و رئیس جمهور نیز به‌جای ارائه راه‌حل‌های عملی و اجرایی، به کلیات و وعده‌های عمومی بسنده کرد.
در شرایطی که کشور با بحران‌های جدی اقتصادی، اجتماعی و سیاسی روبه‌روست، مردم انتظار دارند که دولت با شفافیت و قاطعیت وارد عمل شود، اما پاسخ‌های مبهم و بدون جزئیات در این نشست تنها موجب گسترش ناامیدی و تردید می‌شود.
باز هم معلوم نشد تصمیم نهایی درمورد بنزین چیست
در خصوص مسئله افزایش قیمت بنزین که یکی از مطالب پرتکرار این روزها از زبان اعضای دولت است، رئیس‌جمهور به‌جای ارائه یک توضیح شفاف و مستند در خصوص سیاست‌های دولت در این زمینه، تنها به اشاره به وضعیت «وخیم» آن بسنده کرد.
این نوع از پاسخ‌ها، که بیشتر به بیان یک مشکل عمومی و کلی می‌پردازند، نه‌تنها هیچ راه‌حل مشخصی را مطرح نمی‌کنند، بلکه موجب بروز انتظارات تورمی و نگرانی‌های عمومی می‌شوند. اگر دولت تصمیم به اجرای تغییرات اساسی در قیمت بنزین یا سیاست‌های مرتبط با آن دارد، باید این تصمیمات را به‌طور واضح و با استدلال‌های منطقی و مستند بیان کند.
مسئله حجاب و بلاتکلیفی دولت
در بخش دیگری از جلسه، رئیس‌جمهور در مورد مسئله حجاب و قانون عفاف به صحبت پرداخت. این موضوع از دیگر چالش‌های مهم و پرتنش در دوران ریاست‌جمهوری کنونی است و دولت نیز بارها اعلام کرده است که تصمیماتی در این زمینه گرفته خواهد شد،
با این حال، رئیس‌جمهور هیچ موضع قاطعی در این زمینه اتخاذ نکرد و به‌جای آن، به عباراتی مانند «ابهام داریم» و «باید گفت‌وگو کنیم» اکتفا کرد.
این رویکرد نه‌تنها به‌روشنی نشان نمی‌دهد که دولت چه اقداماتی را در نظر دارد، بلکه بر ابهام موجود در این موضوع می‌افزاید و هیچ چشم‌اندازی از آینده این قانون به مردم ارائه نمی‌دهد.
قانون حجاب یکی از موضوعات حساس در جامعه ایرانی است که هرگونه تصمیم‌گیری در آن نیازمند دقت و حساسیت بسیار بالایی است، اما آنچه در این جلسه بیشتر به چشم می‌خورد، فقدان تصمیم‌گیری قطعی و مشخص در این زمینه بود.
رئیس‌جمهور این بار نیز به‌جای مطرح کردن راه‌حل‌های مشخص و عملی، تنها به طرح ابهامات پرداخت.
مسکن ملی و سؤال‌های بی‌پاسخ
یکی از مهم‌ترین چالش‌های دولت در چند سال اخیر، مسکن ملی و کمبود خانه برای اقشار مختلف جامعه است، این مشکل سال‌هاست که به معضلی بغرنج تبدیل شده است و دولت بارها وعده‌های مختلفی برای حل آن داده است، اما در این نشست، رئیس‌جمهور هیچ راهکار عملی و مشخصی برای حل این بحران ارائه نداد و سؤالی که از رئیس‌جمهور درباره تأمین منابع برای ساخت مسکن ملی مطرح شد، با پاسخ‌هایی مبهم مواجه شد.
آقای پزشکیان به‌جای ارائه یک برنامه مالی شفاف، تنها به گفتن این که «پول از کجا بیاوریم؟» بسنده و کرد و به‌جای ارائه یک برنامه دقیق یا راهکار عملی در این زمینه، تنها به انتقاد از طرح مسکن ملی اکتفا کرد و گفت: «هر آدمی مدعی است که می‌تواند این کار را انجام دهد، بسم الله. ۸۰۰ هزار نفر برای دریافت مسکن ثبت‌نام کرده‌اند، ۴۰۰ هزار نفر وام گرفته‌اند، آنچه باید بسازند بالای ۱۰۰۰ همت پول نیاز دارد که این کار را انجام دهند، از کجا می‌خواهند بیاورند؟»
فارغ از اینکه رئیس جمهور اعتقاد به اجرای طرح مسکن ملی داشته باشد یا نه، این طرح اکنون بخشی از سرمایه‌های شخصی مردم را نیز درگیر کرده و بلاتکلیف رها کردن آن آورده‌ای جز ایجاد نارضایتی نخواهد داشت. پزشکیان یا باید ایده مبتنی بر جزئیات مالی و اجرایی برای پیشبرد طرح را ارائه کند و یا ایده‌های جایگزین برای جلوگیری از نارضایتی در غیر این صورت، صحبت‌های منفی‌بافانه تنها باعث تضعیف اعتماد عمومی به دولت می‌شود.
عدم شفافیت در سیاست‌های اقتصادی
موضوع بعدی که رئیس‌جمهور در این نشست به آن اشاره کرد، ناترازی‌های اقتصادی و مشکلات کلیدی اقتصاد کشور بود.
آقای پزشکیان در این زمینه اعلام کرد که برای حل این مشکلات از نظرات اساتید و نخبگان استفاده خواهد شد، اما این جمله بیشتر به یک شعار شباهت دارد تا یک راهکار عملی و اجرایی. هیچ توضیحی در مورد اینکه چگونه قرار است این نخبگان و اساتید وارد میدان شوند و مشکلات حل شود، ارائه نشد.
این نوع پاسخ‌ها تنها به کلیات اشاره می‌کنند و هیچ عملیاتی در پی ندارند. مشکلات اقتصادی کشور به‌ویژه در حوزه ناترازی‌های مالی، به اقدامات سریع و مشخص نیاز دارند، اما رئیس‌جمهور هیچ برنامه اجرایی برای این چالش‌ها نداد. در شرایطی که کشور با بحران‌های اقتصادی متعدد روبه‌روست، انتظار می‌رود که دولت برنامه‌های روشن و مشخصی را ارائه دهد.
وعده‌های آموزشی بدون جزئیات
در مورد آموزش و مدارس، رئیس‌جمهور اظهار داشت: دولت در نظر دارد تا تمامی مدارس مورد نیاز کشور را در عرض یک سال و با مشارکت مردم بسازد. این اظهارات نیز بیشتر شبیه به یک وعده بزرگ تا یک برنامه عملی و قابل اجرا.
ساخت مدارس به‌همراه برنامه‌ریزی‌های آموزشی نیازمند منابع مالی مشخص، کارشناسان متخصص، و یک زمان‌بندی دقیق است. اما رئیس‌جمهور به جای ارائه جزئیات دقیق درباره چگونگی اجرای این طرح، تنها به بیان یک وعده کلی بسنده کرد.
این نوع وعده‌ها در شرایطی که بنا به اظهارات خود رئیس جمهور دولت در مسائل مالی و ساختار آموزشی با مشکلات عدیده‌ای روبه‌روست، نمی‌تواند به مردم اطمینان بدهد.
دولت باید برنامه‌ریزی دقیق و منابع مالی مشخصی برای چنین پروژه‌هایی داشته باشد، در غیر این صورت، این وعده‌ها تنها به یکی دیگر از طرح‌های ناتمام و بی‌نتیجه تبدیل خواهند شد.
انتهای پیام/+
