به گزارش عصر سه‌شنبه ایرنا، بیست و سوم بهمن‌ماه در تاریخ ورزش و جنگ‌های جهان یک روز غمانگیز است. روزی که رژیم بعث عراق یکی دیگر از جنایات جنگی خود را رقم زد؛ جنایتی که نمونه آن در دنیای ورزش کمتر دیده می‌شود. بهمن ماه سال ۱۳۶۵ و در آن روز در حالی که مسابقه دوستانه بین تیم‌های منتخب فوتبال چوار و منتخب جوانان ایلام برگزار می‌شد هواپیمای عراقی، زمین فوتبال را بمباران کرد و منجر به شهادت ۱۵ نفر و مجروحیت ده‌ها فوتبالیست و تماشاگر شد.
این بازی در ساعت ۱۴:۳۰ دقیقه آغاز و حدود ساعت ۱۵:۴۵ دقیقه به خاک و خون کشیده شد.
در این روز خونین یونس تلوکی، مجتبی ناصری، علی نجات کرمی، علی عباسی، محمد کمالوندی، جهانگیر کاوه، عبدالرزاق مهدیه، سیدمحمد زارعی، حسین هزاوه (بازیکنان فوتبال)، حمیدرضا رضایتی (داور مسابقه)، مراد آذرخش، خلیل مظفری، سجاد مظفری، محمدجواد مظفری، امجد حیدری (تماشاگران مسابقه) به شهادت رسیدند.
رهبر انقلاب آذرماه سال ۱۴۰۰ در جمع دست‌اندرکاران کنگره شهدای استان ایلام اظهارداشتند: حوادث کم‌نظیری در استان ایلام به وقوع پیوست که متأسفانه مردمِ خودمان هم خبر ندارند، چه برسد به دیگران و خارج و ملّت‌های دیگری که مشتاقند حوادث کشور ما را بدانند؛ آنها که هیچ، حتّی مردمِ خودمان هم از خیلی از این قضایا خبر ندارند. یکی همین قضیّه‌ی بمباران مسابقه‌ی فوتبال بچّه‌ها در سال ۶۵ است. دو تیم ایلامی برای بزرگداشت و به یادبود هفتمین سال پیروزی انقلاب، یک مسابقه‌ای به این عنوان درست کردند و تعدادی از مردم هم جمع شدند، تماشا می‌کردند. هواپیمای عراقی آمد بالای سر و زمین را زد که ۱۰ بازیکن شهید شدند، داور شهید شد، چند بچّه شهید شدند، بعضی از تماشاچیان شهید شدند؛ این حادثه‌ی کوچکی نیست، این حادثه‌ی بزرگی است؛ جا دارد که این جور حوادث در ابعاد جهانی شناخته شود، گفته شود، تکرار شود. این پیامِ مظلومیّتِ شهدای ورزشکار ما است؛ جرمشان این بوده که برای سالگرد پیروزی جمهوری اسلامی و برای انقلاب، مسابقه تشکیل دادند.
اما چه کسی رد چنین مسابقه‌ای را به مسئولان حزب بعث عراق داد؟
بعد از بیانات رهبر انقلاب در خصوص اهمیت تبیین این موضع، خبرگزاری ایرنا بهمن ماه ۱۴۰۰ میزبان جمعی از بازماندگان این حاثه دردناک بود. بازخوانی اتفاقات آن روز زوایای مختلفی از جنایت زمین فوتبال چوار را برای مخاطبان آشکار کرد. یکی از مهمترین این زوایا رد پای گروهک منافقین و نفوذی‌ها در این جنایت بود.
محمدرضا رضایتی برادر داور آن مسابقه در خصوص نقش منافقین در حادثه شوم زمین فوتبال چوار به خبرنگار ایرنا، گفت: اینکه گفته می‌شود که هواپیمای عراقی برای بمباران شهر کرمانشاه رفته و به صورت اتفاقی این زمین را بمباران کرده درست نیست، زیرا تمام اتفاقات چند روز پیش این مسابقه حکایت از رد پای نفوذی‌ها و منافقین دارد.
رضایتی با بیان اینکه شهید هزاوه بخشدار وقت چوار و مربی فوتبال این بخش متوجه این نفوذی‌ها شده بود، گفت: شهید هزاوه متوجه نفوذی شد و ۲ نفر از منافقین منطقه را شناسایی کرد که متاسفانه آنان پیش از دستگیری موفق به فرار شدند.
مصطفی نعمتی عضو تیم منتخب جوانان ایلام و از جانبازان این زمین فوتبال در خصوص اقدام دقیق خلبان عراقی، گفت: دید خلبان در زمان بمباران کامل بود و او در ارتفاع پایین پرواز کرد و تجمع بازیکنان را در هجده قدم تیم منتخب چوار دید. شیوه آمدن هواپیمای عراقی و بمباران آن نشان از آن دارد که این اتفاق برنامه‌ریزی شده بود. چند روز قبل شهید هزاوه که از پاسداران و بخشدار چوار بود متوجه چند نفوذی شد و حتی رد آنان تا مناطق گرمسیری ایلام (مرز) گرفته بود، اما نتوانستند به آنان دست پیدا کنند.
علی قیطاسی که در آن روزها به علی پروین فوتبال ایلام معروف بود، بمباران زمین فوتبال چوار را عمدی و ناشی از شکست آن روزهای منافقین و حزب بعث دانست و گفت: خلبانی عراقی از روی حسادت بمب را بر زمین فوتبال ریخت چون مردم ما با وجود جنگ روحیه خوبی داشتند و این رمز پیروزی ایران بود. صدامیان و منافقین انتقام شکست در جبهه‌ها را با بمباران جبران می‌کردند.
علیرضا مداحی عضو تیم جوانان ایلام، می‌گوید: با هر منطقی که حساب کنید نمی‌شود این بمباران را اتفاقی دانست؛ هواپیما بعد از بمباران زمین فوتبال در نزدیکی کوه اسماعیل‌خان دور زد و به عراق برگشت. بعد از آن به زمین برگشتم و جسدهایی را دیدم که تصور آن سخت بود و نمی‌توانم به راحتی آن را بیان کنم. چه کسی باور می‌کند که هواپیمایی با ارتفاع پائین و دقیق، زمانی که بازیکنان در محوطه هجده قدم جمع شده بودند، بمب‌های خود را بر سر بازیکنان بریزد؟ این اتفاق تصادفی نبود بلکه انتقام از مردمی بود که از ایران اسلامی دفاع می‌کردند.
جنایت با خلبان استیجاری
پشتیبانی کشورهای مختلف از رژیم صدام در هشت سال جنگ به خوبی مشخص و بر همگان آشکار بود. اگر نفوذی و منافقین در روز ۲۳ بهمن‌ماه زمینه را برای جنایت زمین فوتبال چوار فراهم کردند اما این جنایت به دستور مسئولان بعث و به دست یک خلبان اروپایی از کشور هلند رقم خورد.
بنا به اطلاعاتی که بازماندگان این حادثه در اختیار خبرگزاری ایرنا قرار دادند، خلبانی که در حادثه چوار موجب شهادت چندین فوتبالیست و مجروح شدن ده‌ها تماشاگر شد، اکنون در کشور فرانسه ساکن و در تاکسیرانی این کشور استخدام است.
جنایتی که نباید فراموش شود
اما چرا آنگونه که باید این زمین فوتبال مورد توجه قرار نگرفته و حتی برخی از مردم ایران از این حادثه آگاهی کافی را ندارند؟ یکی از مهمترین دلایل این غفلت بُعد رسانه‌ای آن است. اگر تبیین رسانه‌ای درستی از حادثه زمین چوار اتفاق می‌افتاد، بی‌تردید این زمین اکنون نماد مظلومیت فوتبال در جنگ بود.
