افق نیوز؛
به گزارش خبرگزاری تسنیم، پس از پایان تعلیق جودو ایران بسیاری از علاقمندان مدت‌ها منتظر حضور پررنگ این رشته در میادین بین‌المللی بودند تا با امیدواری چشم انتظار کم کردن فاصله ایجاد شده با جودو دنیا باشند. انتظاری که سرانجام با حضور نمایندگان کشورمان در تورنمنت تونس به پایان رسید. اتفاقی که می‌تواند در نگاه اول مثبت و قابل‌تحسین باشد، اما انتخاب تورنمنت تونس به‌عنوان برنامه‌ریزی برای آینده، سوالات و ابهاماتی را به همراه داشت.
انتخاب تورنمنت تونس: تصمیمی مبهم و قابل‌تأمل
در حالی که پس از پایان دوران تعلیق، فرصت‌های بسیاری برای بازگشت به عرصه جهانی وجود داشت، اما فدراسیون جودو زمان زیادی را از دست داد تا روز به روز فاصله جودو ایران با دنیا بیشتر شود. در نهایت فدراسیون جودو تصمیم گرفت تیم‌های نوجوانان، جوانان و بزرگسالان را به تورنمنت تونس اعزام کند. این در حالی است که در یک بازه زمانی نزدیک، مسابقات گرنداسلم پاریس و گرنداسلم باکو در جریان بودند؛ رویدادهایی که از اعتبار و سطح فنی بسیار بالاتری برخوردار بوده و حضور در آنها می‌توانست تجربه ارزشمندی را برای جودوکاران ایران رقم بزند تا با بهترین‌های دنیا رخ به رخ شوند.
نگاهی به آمار و ارقام شرکت‌کنندگان در تورنمنت تونس به خوبی نشان می‌دهد که این رقابت از سطح کیفی بالایی برخوردار نبود. در رده سنی نوجوانان تنها ۵۹ شرکت‌کننده و در رده جوانان ۸۴ جودوکار و در رده بزرگسالان ۱۱۸ نفر حضور داشتند. بررسی رنکینگ نفرات حاضر در این مسابقات نیز مهر تأییدی بر این ادعاست که سطح کیفی این تورنمنت پایین‌تر از استانداردهای جهانی بوده است.
هزینه‌های زیاد در شرایط اقتصادی نامناسب
یکی از نکات بحث‌برانگیز در این تصمیم، هزینه‌هایی است که برای حضور در این مسابقات متحمل شده‌ایم. اعزام تیم‌های مختلف به تونس مستلزم هزینه‌ای بیشتر نسبت به حضور در یک رویداد باکیفیت‌تر همچون گرنداسلم باکو بود. همه اینها نیز در شرایطی است که کشور و البته فدراسیون با مشکلات اقتصادی و محدودیت منابع مالی در ورزش مواجه است؛ اکنون این سوال مطرح می‌شود که آیا نمی‌شد با مدیریت بهتر و هزینه‌ای کمتر، تیم ایران در رقابتی معتبرتر حضور یافته و نگرانی نیز بابت نتیجه‌گیری نداشته باشد؟
طلایی در رقابت با دو جودوکار
در رقابت‌های رده سنی نوجوانان، تیم کشورمان تنها یک نماینده داشت و محمد پوریا بنایئان به مدال طلا دسته ۹۰+ کیلوگرم دست یافت. نکته جالب رقابت‌های این وزنه حضور تنها دو جودوکار دیگر در کنار نماینده کشورمان بود که باعث شد مسابقات این وزن با ۳ نفر برگزار شود. امیدواریم بنائیان که در ابتدای مسیر قهرمانی قرار دارد و در رده سنی جوانان نیز به مدال رسید، تحت تأثیر این مدال طلا و مدال رده سنی جوانان قرار نگیرد و با حضور در میادین معتبر بدون نگرانی بابت شکست‌ها، بتواند در آینده تبدیل به یکی از جودوکاران خوب دنیا شود. موضوعی که قطعاً با حمایت از این جوان دور از دسترس نیست، اما به شرطی که فدراسیون تاب سرمایه‌گذاری و شکست‌ها را نیز داشته باشد.
موفقیت در اوزان خلوت‌تر در رده جوانان
رقابت‌های رده سنی جوانان نیز تفاوت آنچنانی با نوجوانان نداشت و تنها ۸۴ جودوکار در مسابقات حضور داشتند. تیم کشورمان ۷ نماینده در این رویداد داشت و موفق به کسب دو مدال طلا توسط امیرعباس چوپان در وزن ۹۰- کیلوگرم و علیرضا نیک‌سرشت در وزن ۱۰۰- کیلوگرم و یک مدال برنز توسط محمدپوریا بنائیان در وزن ۱۰۰+ کیلوگرم شد.
بدون زیر سوال بردن عملکرد نمایندگان آینده‌دار کشورمان؛ این سه مدال در اوزانی برگزار شد که کمترین شرکت‌کننده در آن حضور داشتند. در وزن ۹۰- کیلوگرم که چوپان به مدال طلا رسید، تنها ۷ ورزشکار حضور داشتند. نیک‌سرشت نیز در وزن ۱۰۰- کیلوگرم در رقابت با ۱۰ جودوکار طلایی شد و مدال برنز بنائیان در شرایطی به دست آمد که ۶ جودوکار به رقابت پرداختند که ۴ نفر آنها روی سکو قرار گرفتند.
* موفقیت بدون رقابت با بهترین‌های دنیا!
رده سنی بزرگسالان رقابت‌های تونس با حضور ۱۱۸ جودوکار برگزار و تیم کشورمان با دو مدال طلا و یک نقره در پایان پس از تیم‌های الجزایر و آمریکا سوم شد. امیرعباس چوپان در وزن ۹۰- کیلوگرم در رقابت با ۱۷ جودوکار روی سکوی قهرمانی ایستاد. چوپان ابتدا جودوکار الجزایری را شکست داد که در رنکینگ ۸۹ دنیا قرار داشت و در ادامه جودوکار کشور میزبان با رنکینگ ۷۹ را مغلوب کرد. چوپان در مرحله نیمه‌نهایی به مصاف نماینده الجزایر رفت که در رتبه ۲۳۶ رنکینگ قرار داشت و با شکست نماینده کانادا که رتبه ۱۱۵ را در اختیار داشت به مقام قهرمانی رسید.
حسین نامدار در وزن ۱۰۰- کیلوگرم در نخستین مبارزه مقابل نماینده تونس که در رتبه ۱۲۶ رنکینگ ایستاده بود، به برتری رسید. در مرحله بعد از سد نماینده الجزایر گذشت که او نیز رتبه ۱۶۸ رنکینگ را در اختیار داشت. نامدار در نیمه‌نهایی دیگر نماینده الجزایر با رنکینگ ۱۹۳ دنیا را مغلوب کرد و با شکست سومین نماینده الجزایر که در جایگاه ۱۵۴ رنکینگ قرار داشت به مدال طلا دست یافت. در این وزن در مجموع ۱۲ جودوکار حضور داشتند.
در وزن ۸۱- کیلوگرم، الیاس پرهیزگار در نخستین مبارزه از سد نماینده کانادا گذشت که در رتبه ۳۱۵ رنکینگ حضور داشت. حریف آمریکایی با رتبه ۱۲۱ رنکینگ نیز دومین حریفی بود که مغلوب پرهیزگار شد. حریف الجزایری که در رتبه ۱۶۵ رنکینگ ایستاده سومین حریف پرهیزگار بود که مغلوب نماینده کشورمان شد. در نیمه‌نهایی نماینده کشورمان به مصاف نماینده تاجیکستان رفت که رتبه ۲۶۵ در رنکینگ بود و در نهایت با شکست مقابل نماینده ایتالیا که در جایگاه ۱۰۶ رنکینگ قرار داشت به مدال نقره دست یافت.
رنکینگ رقبای نمایندگان کشورمان به خوبی نشان‌دهنده سطح تورنمنت تونس است و اینکه این رقابت‌ها بسیار با واقعیت جودو روز دنیا فاصله دارد. نکته تعجب‌آور واکنش فدراسیون جودو به این رقابت‌ها بود که با بزرگنمایی کار را تا جایی پیش برد که این مدال‌ها را به مردم تقدیم کرد تا مخاطب بی‌خبر از واقعیت احساس کند احیاناً موفق به کسب مدال آسیایی و جهانی شده‌ایم!
از تونس می‌توان به مدال ناگویا رسید؟
در پایان باید این سوال را از فدراسیون جودو و وزارت ورزش پرسید که آیا واقعاً با آماده‌سازی از طریق حضور در تورنمنت‌هایی مانند تونس می‌توان به موفقیت در ناگویا رسید؟ بازی‌های آسیایی ۲۰۲۶ که بارها وزیر ورزش از اهمیت آن برای ورزش کشور صحبت و چشم‌انداز ورزش ایران را دو برابر کردن مدال‌های طلا نسبت به آخرین دوره عنوان کرده است. باید دید جودو در این مسیر سخت تا چه اندازه توان کمک به ورزش کشورمان را داشته و تیم‌های ملی در مسیر درستی برای رسیدن به افتخارآفرینی قرار دارند یا نه؟
انتهای پیام/
