آیت الله محمدباقر محى الدّین انوارى به سال ۱۳۰۵ شمسى در شهر قم متولد شد. پدرش مرحوم آیهاللّه حاج شیخ زین العابدین انوارى از شاگردان مرحوم آیهاللّه العظمى حاج شیخ عبدالکریم حائرى(ره) بود. وى در سال ۱۳۱۰ شمسى به دستور استادش، براى ارشاد مردم به همدان رفت و در آنجا رحل اقامت افکند. زندگى او در همدان نیز از همین سال آغاز شد و تا سال ۱۳۲۴ شمسى دوره دبستان و دبیرستان را در آنجا سپرى کرد. در اواخر همین سال و پس از تحصیل مقدّمات (صرف و نحو) و مختصرى منطق در مدرسه مرحوم آخوند همدان، براى ادامه تحصیل به شهر قم آمد. بعد از دوسال به تهران رفت، در مدرسه مروی سکونت گزید.
سطح عالى فقه و اصول را از محضر بزرگانى چون مرحومان آیهاللّه آشتیانى، آیهاللّه آقاى سیّد عبّاس فشارکى، آیهاللّه عمادالدّین غروى رشتى، آیهاللّه سیّد محمد حسین شیرازى و آیهاللّه میرزا یوسف ایروانى فرا گرفت. پس از اتمام سطح، حدود ۵ سال در درس خارج فقه و اصول آیهاللّه العظمى مرحوم حاج شیخ محمد تقى آملى(ره) شرکت کرد. وی در تمام مدّتى که در خدمت مرحوم استاد آملى بود، در درس خارج فقه استاد بزرگوار مرحوم آیهاللّه آشتیانى نیز شرکت مىکرد.
آیت الله محمد باقر محی الدین انواری از علمای مبارزی بود که در اسفند سال ۱۳۴۳ دستگیر و در اواسط بهمن ماه ۱۳۵۵ آزاد شد. این یکی از طولانی ترین دوران زندانی است که یک روحانی به صورت مداوم تحمل کرده است. آیت الله انواری به دلیل مشارکت در ترور منصور و حمایت از مؤتلفه محکوم شده بود. ایشان بعد از انقلاب در شوراى مرکزى جامعه روحانیّت مبارز تهران عضویّت داشت و نیز افتخار نمایندگى حضرت امام (ره) را در ژاندارمرى جمهورى اسلامى ایران را داشت.
مرحوم آیت الله انواری در انتخابات دوره اوّل مجلس شوراى اسلامى، از سوى مردم شهرستان رزن به نمایندگى مجلس شوراى اسلامى برگزیده شد و در انتخابات دوره دوم مجلس شوراى اسلامى نیز از سوى مردم تهران به نمایندگى این مجلس برگزیده شد.
همچنین در اوّلین دوره مجلس خبرگان رهبرى، از سوى مردم استان همدان به نمایندگى این مجلس برگزیده شد و در دوره دوم نیز از استان تهران به این مجلس راه یافت. وی به نمایندگى از سوى حضرت آیهاللّه خامنه اى در خدمت ائمّه محترم جماعات استان تهران در مرکز رسیدگى به امور مساجد انجام وظیفه مىکرد.
آیت الله محمد باقر محی الدین انواری در سن ۸۶ سالگی دار فانی را وداع گفت.
مهر
