تاریخ‌نگار ایرانی و کارشناس مسائل بریتانیا تصریح کرد: قانون ثبت نفوذ خارجی بیشتر یک جنگ تبلیغاتی و روانی علیه ایران است.
به گزارش ایسنا، «دن جارویس» معاون وزیر کشور انگلیس هفته گذشته اعلام کرد که ایران، از جمله سرویس‌های اطلاعاتی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و وزارت اطلاعات و امنیت این کشور، در «سطح پیشرفته» طرح ثبت نفوذ خارجی (FIRS) انگلیس قرار می‌گیرند.
قرار گرفتن ایران در این طرح بدین معناست که هر یک از اعضای دولت ایران، یا «هر کسی» که به نمایندگی از دولت ایران در انگلیس حضور داشته باشد و «فعالیت در جهت نفوذ سیاسی» انجام دهد، باید خود را معرفی کند. عدم ثبت نام و معرفی یک جرم کیفری است و می تواند به معنای پنج سال زندان باشد.
ایران اولین قدرت خارجی است که در این طرح قرار می‌گیرد. طرح ثبت نفوذ خارجی (FIRS) انگلیس دارای ۲ سطح با هدف «تقویت انعطاف‌پذیری نظام سیاسی بریتانیا در برابر نفوذ پنهان خارجی» است.
سطح اول یک لایه «نفوذ سیاسی» است که ارتباطات با تصمیم گیرندگان ارشد دولت انگلیس مانند وزرا، نمایندگان مجلس و کارمندان ارشد دولتی این کشور را شامل می‌شود.
جارویس با طرح این ادعا که «دولت ایران یهودیان، اسرائیلی‌ها و همچنین رسانه‌های فارسی زبان منتقد ایران را در انگلیس هدف قرار داده است» گفت که این طرح تا تابستان اجرا می‌شود.
اما این موضوع با واکنش شدید ایران مواجه شد و «اسماعیل بقائی» سخنگوی وزارت امور خارجه کشورمان در واکنش به تصویب این قانون علیه ایران اعلام کرد: دولت انگلیس بر ذهنیت غیرمنطقی و کینه‌توزانه خود راجع به ایرانیان اصرار می‌ورزد، با این هدف که جرایم خود را، هم به عنوان حامی نسل‌کشی مردم فلسطین و هم به عنوان پشتیبان تروریسم ضد ایرانی (که سابقه‌اش به کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ علیه دولت منتخب مردم ایران می‌رسد و هیچ‌گاه از خاطر ما محو نمی‌شود) بپوشاند.
وی افزود: این یک فرافکنی سخیف است که ایران را به چیزی متهم کنید که خودتان در آن مهارت دارید: مداخله در امور داخلی ملت‌ها! اما اکنون دیگر قرن نوزدهم نیست؛ هر دولتی که اتهامات بی‌پایه علیه ملت ایران بزند و یا اقدام خصمانه علیه آنان انجام دهد، باید پاسخگو باشد.
مساله‌ای که برای بریتانیا گران تمام شده است
«مجید تفرشی» مستند پژوه و تاریخ‌نگار ایرانی در گفت‌وگو با ایسنا با اشاره به نطق دن جارویس، معاون امنیتی وزیر کشور بریتانیا در پارلمان این کشور اظهار کرد: بر اساس قانون جدید بریتانیا کشورهایی که خطر امنیتی محسوب می شوند، بیشتر زیر ذره‌بین هستند و بر این اساس ایران اولین کشوری است که انتخاب شده است. استدلال بریتانیا این است که ۴۸ درصد خطراتی که در سه سال گذشته وجود داشته است توسط ایران بوده است که و در این مدت ۲۰ نقشه امنیتی ضد بریتانیایی علیه شهروندان بریتانیا کشف شده است. بریتانیا مدعی است که ایران مخالفان خود را در این کشور هدف قرار داده است و سازمان ها و افرادی را برای انجام این کارها تربیت می‌کند.
وی افزود: البته باید اشاره کرد که از زمان دستگیری علیرضا اکبری و اعدام وی در ایران، اقدامات خصمانه دولت بریتانیا علیه ایران بیشتر شده است چرا که این مساله برای بریتانیا گران تمام شده است. به هر حال دولت بریتانیا و سرویس‌های امنیتی و جاسوسی آن این شهرت قدیمی را دارند و مدعی هستند که از جاسوسانشان و خانواده‌شان و حتی تا چند نسل آنها حفاظت می‌کنند اما وقتی او لو رفت و سپس اعدام شد و تلاش‌ها برای مبادله وی کارساز نشد، حیثیت سرویس امنیتی بریتانیا خدشه دار شد. از بعد از جنگ جهانی دوم، در منطقه خاورمیانه برای ماموران بریتانیا و نیز آنها که دو تابعیتی هستند اتفاقی پیش نیامده است.
تفرشی گفت: بر اساس قانون جدید، کسانی که برای ایران کار می‌کنند از جمله کسانی که در سپاه و سرویس‌های امنیتی هستند و یا سازمان هایی که برای ایران به هر شکلی تبلیغ می کنند باید خود را ثبت نام کنند؛ اما سوال اینجاست، اگر این افراد داخل بریتانیا هستند که بریتانیا این‌ها را می‌شناسد و اگر به واسطه موضوعات فرهنگی، رسانه‌ای و سیاسی ویزا گرفتند و اقامت دارند و یا مقیم هستند که برای دستگاه‌های سیاسی و امنیتی و اداره گذرنامه آنها شناخته شده هستند و نیازی به ثبت و ضبط سوابق آنها دیگر نیست.
طرحی که تمسخر سرویس‌های امنیتی است
این پژوهشگر و تاریخ‌نگار ایرانی با بیان اینکه به نظر این قانون بیشتر یک جنگ تبلیغاتی و روانی علیه ایران است، اظهار کرد: اگر دولت بریتانیا توان و امکانات برای بررسی افرادی که به کشورش وارد می‌شوند را ندارد که این مساله‌ای خنده‌دار است و اگر این افراد را می‌شناسد و باز آمده در قالب این قانون خواستار معرفی این افراد شده است، نشان می‌دهد هدفی سیاسی و تبلیغاتی را دنبال می‌کند تا یک هدف امنیتی. اینکه بگویند کسانی که فعالیت غیرقانونی دارند خودشان را به ما معرفی کنند مضحک است؛ این مساله به این معناست که دستگاه‌های امنیتی بریتانیا غفلت دارند و از عهده کارشان برنمی‌آیند و به نوعی این موضوع تمسخر سرویس‌های امنیتی است.
وی ادامه داد: به نظر می‌آید آنها سازوکاری را تعیین کردند، تحت قانون برنامه ثبت نفوذ خارجی است که یک برنامه جدید است و پیش خود گفتند که چه بهتر ایران را هدف اول تهدیدات فرضی قرار دهیم. به نظر من این قانون یک شوخی بزرگ است چرا که بیش از هر چیز دستگاه‌های امنیتی و سیاسی بریتانیا را زیر سوال می‌برد. در حالت دیگر فقط باید گفت که هدف از این قانون صرفا استفاده تبلیغاتی برای دشمن سازی فرضی است. این قانون می‌گوید بریتانیا آنقدر بی‌دست و پاست که نمی‌تواند اگر کسی غیرقانونی اقدام کرد یا خلافی انجام شد آنرا کشف کند و متوجه شود.
تفرشی با اشاره به اظهارات معاون امنیتی وزیر کشور بریتانیا در پارلمان مبنی بر اینکه او از تعابیری استفاده کرد مثل «مجرمان نیابتی» و از آنها خواست که اقدامات خود را ثبت کنند وگرنه پنج سال زندانی می‌شوند، خب اگر از این مجرمان خبر دارید که جلویش را باید بگیرند و اگر نمی‌گیرند دارند مماشات می‌کنند. اگر هم خبر ندارند که سرویس امنیتی شما کارش را بلد نیست.
این مستند پژوه و تاریخ‌نگار ایرانی ادامه داد: به نظر هدف از این قانون ایجاد یک جنگ روانی و اعمال فشار به ایران است و البته باید گفت که در راستای منویات و اهداف نتانیاهو برای تحت فشار قرار دادن ایران از سوی متحدان اروپایی‌اش است. با روی کار آمدن ترامپ، بریتانیا این کشورها سعی دارند بر طبل ایران هراسی بیشتر و بیشتر بکوبند. بعید نیست این فشار برای گروکشی از ایران و گرفتن امتیاز بیشتر در آینده باشد.
انتهای پیام
