خرمشهر، جایی که مثل اسمش خرم، شاداب و سرشار از شور زندگی است. جایی در استان خوزستان که در بین اروندرود و کارون قرار دارد و مردمش چون هوای گرمش، خونگرم و مهرباناند. اگرچه ایران خود بسیار قدیمی و بسیار تاریخی است، اما یکی از قدیمیترین مناطق ایران، بخش جنوبی آن است. خرمشهر یکی از آنجاهایی است که تاریخ غنی و تمدن عمیقی دارد و همین سبب شده تا جاهای دیدنی خرمشهر، یکی از جذابترین و گیراترین دیدنیهای سراسر ایران است.اولین نشانههای وجود خرمشهر، به سال ۱۲۷ قبل از میلاد برمیگردد. پادشاهی میشانا زمانی این شهر را تاسیس و آن را پایتخت خود کردند. خاراکس، قدیمیترین اسمی است که روی خرمشهر مانده است بعد از آن هم اسمهای دیگری مثل بیان به آن دادند. اما در قرنهای گذشته به آن المُحَمَّره گفتهاند.
خرمشهر بهار و تابستان بسیار گرمی دارد. دمای هوا گاهی تا ۵۱ درجه در تابستان میرسد. در مقابل، پاییز و زمستانهای شگفتانگیزش، آن را به یکی از بهترین جاهای تفریحی در فصول سرد سال تبدیل میکند.
دمای هوا در سردترین روز سال در خرمشهر، صفر درجه است و سرما تنها یک هفته دوام میآورد. این پاییز و زمستان اگر دنبال جایی بودید که از سرمای استخوان سوز شهر خود دوری کنید، کوله خود را بپیچید که قرار است به خرمشهر سفر کنیم. سفر خودمان را از طبیعتگردی شروع میکنیم. جاهای دیدنی خرمشهر از نظر جاذبههای طبیعی خیلی بیشتر از چیزی است که بتوانیم همه را اینجا لیست کنیم و میدانم هیجان شما برای دیدن بقیه دیدنیهای این شهر شگفتانگیز، بیشتر از آن است که بتوانید همه این موارد را ببینید. پس فقط چند مورد از مهمترینها را به شما معرفی میکنم که حسابی از آنها لذت ببرید.
خرمشهر دیار آب و آبادانی و خرمی است. کنار آن، تاریخ کهنی هم در آن جریان دارد. کانال عضدی از جاهای دیدنی خرمشهر یکی از آن آثار کهنی است که میتواند جزو جذابترین جاذبههای گردشگری خرمشهر از نظر تاریخی باشد. اولین نوشتهها در مورد ساخت این کانال به زمان آل بویه برمیگردد. این کانال به دستور عضدالدوله دیلمی درست شد و بین رود کارون و شمال خرمشهر امروزی درست شد.
ین کانال از این نظر مهم است که نقش زیادی در شکلگیری خرمشهر امروزی دارد. از این رو مردم زیادی به دیدن اینجا میروند. این کانال قدیمی از جاهای دیدنی خرمشهر حالا جایی دیدنی و تاریخی است که میتوانید با دیدن آن بیشتر به تاریخ آفرینش خرمشهر، آبادان و مسیر کشتیرانی شطالعرب آشنا شوید.
عکاس: زهرا شکری
خبرنگار: شیرین محمودزاده