تا جایی رنگ و بوی همه‌گیر شدن به خود گرفته که نه تنها بسیاری از زوجین را از فرزندآوری منصرف کرده؛ بلکه جای خالی تاتی تاتی کردن، دندان درآوردن و همچنین به حرف افتادن کودکان را در چهارچوب خانه‌ها پر رنگ است.
در حالی که کمبود جمعیت و جامعه سالمند یکی از بزرگترین معضلات و بحران‌های ایران شناخته می‌شود؛ از همین رو نگهداری حیوان خانگی دیگر به عنوان تصمیمی شخصی به شمار نمی‌آید؛ بلکه کنشی اجتماعی است که تاثیر آن در آینده‌ای نه چندان دور، گریبان یک مملکت را خواهد گرفت. به گزارش خبرنگار گروه زنان و خانواده خبرگزاری برنا، مطابق با آخرین آمار تعداد حیوانات خانگی در ایران حدود ۶ تا ۸ میلیون عدد برآورد شده و به عبارت دیگر از هر ۱۰ ایرانی یک نفر حیوان خانگی دارد. بخش عمده‌ای از این آمار مربوط به سگ و گربه است که محبوب‌ترین حیوانات خانگی در کشور محسوب می‌شوند.
تعداد سگ و گربه‌های شناسنامه‌دار در تهران نیز پا را از حد و گلیم خود فراتر برده‌اند؛ براساس برخی گزارش‌ها، به ازای هر ۱۰ نفر تهرانی، یک سگ شناسنامه‌دار و به ازای هر ۱۴ نفر، یک گربه نگهداری می‌شود.
از زاویه‌ای دیگر حیوانات خانگی، معنای حیوان بودن خود را از دست داده و در قالب و معانی مختلفی پدیدار می‌شوند؛ خطاب قرار دادن این حیوانات تحت عنوان «بچه» عملکردی ورای سرگرمی و پر کردن اوقات فراغت است. در موقعیتی که اغلب صاحبان حیوانات خانگی از حیوان به عنوان عضوی از خانواده یاد می‌کنند؛ زنگ هشدار ارتباط احساسی و عاطفی و همچنین دلبستگی روحی به حیوان به صدا در می‌آید.
