با معانی نام کشورهای دنیا آشنا شوید

سایت ملایری‌ها معانی نام  ۱۱۰ کشور را نوشته است:

آرژانتین: سرزمین نقره (اسپانیایی)؛
آفریقای جنوبی: سرزمین بدون سرما (آفتابی) جنوبی (لاتین، یونانی)؛
آفریقای مرکزی: سرزمین بدون سرما (آفتابی) مرکزی (لاتین،یونانی)؛
آلبانی: سرزمین کوهنشینان؛ آلمان: سرزمین همه مردان یا قوم ژرمن (فرانسوی – ژرمنی)؛
آنگولا: از واژه نگولا که لقب فرمانروایان محلی بود؛
اتریش: شاهنشاهی شرق (ژرمنی)؛
اتیوپی: سرزمین چهره سوختگان (یونانی)؛
ازبکستان: سرزمین خودسالارها (سغدی-ترکی-فارسی/دری)؛
اسپانیا: سرزمین خرگوش کوهی (فنیقی)؛
استرالیا: سرزمین جنوبی (از لاتین)؛
استونی: راه شرقی (ژرمنی)؛
اسرائیل: جنگیده با خدا (عبری)؛
اسکاتلند:سرزمین اسکات‌ها{در لاتین قوم گائل را گویند}(لاتین).
افغانستان: سرزمین قوم افغان (فارسی)؛
اکوادور: خط استوا (اسپانیایی)؛
الجزایر: جزیره‌ها(عربی)؛
السالوادور: رهایی بخش مقدس (اسپانیایی)؛
امارات متحده عربی: شاهزاده نشین‌های یکپارچه عربی (عربی)؛
اندونزی: مجمع الجزایر هند(فرانسوی)؛
انگلیس: سرزمین پیر استعمار (ژرمنی)؛
اوروگوئه: شرقی؛
اوکراین: منطقه مرزی (اسلاوی)؛
ایالات متحده امریکا: از نام آمریگو وسپوچی دریانورد ایتالیایی؛
ایتالیا: شاید به معنی ایزد گوساله (یونانی)؛
ایران: سرزمین آریایی‌ها٬ برگرفته از واژهٔ «آریا» به معنی نجیب و شریف؛
ایرلند: سرزمین قوم ایر(انگلیسی)؛
ایسلند: سرزمین یخ (ایسلندی)؛

باهاما: دریای کم عمق یا ریشدارها(اسپانیایی).
بحرین: دو دریا (عربی)؛
برزیل: چوب قرمز؛ بریتانیا: سرزمین نقاشی شدگان (لاتین)؛
بلژیک: سرزمین قوم بلژ (از اقوام سلتی)، واژه بلژ احتمالاً معنی زهدان و کیسه می‌داده؛
بلیز: یا از نام دزدی دریایی به نام والاس یا از واژه‌ای بومی به معنای آب گل آلود؛
بنگلادش: ملت بنگال (بنگلادشی)؛
بوتان: تبتی تبار؛ بوتسوانا: سرزمین قوم تسوانا؛
بورکینافاسو: سرزمین مردم درستکار (از زبان‌های موره –دیولا)؛
بولیوی: از نام سیمون بولیوار مبارز رهایی بخش آمریکای لاتین؛

پاراگوئه: این سوی رودخانه؛
پاکستان: سرزمین پاکان (فارسی /دری).
پاناما:جای پر از ماهی (زبان کوئِوا)؛
پرتغال: بندر قوم گال (از اقوام سلتی) (لاتین)؛
پورتوریکو: بندر ثروتمند (اسپانیایی)؛

تاجیکستان: سرزمین تاجیک‌ها (فارسی /دری)؛
تانزانیا: این نام از همامیزی تانگانیگا(سرزمین دریاچه تانگا) + زنگبار است؛
تایلند: سرزمین قوم تای؛
ترکمنستان: سرزمین ترک + ایمان=ترکیمان=ترکمان= ترکمن (سرزمین تورک هایی که مسلمان شده اند)، مربوط به سده های آغازین اسلام؛
ترکیه: سرزمین قوی‌ها (ترکی با پسوند عربی)؛

جامائیکا: سرزمین بهاران.
جیبوتی: شاید به پادری بافته از الیاف نخل می‌گفتند(زبان آفار)؛

چاد: دریاچه ( زبان بورنو)؛
چین: سرزمین مرکزی (چینی)؛

دانمارک: مرز قوم “دان”؛ دومینیکن: کشور دومینیک مقدس (اسپانیایی)؛

روسیه: کشور روشن ها، سپیدان (شاید از ریشه سکایی”راؤش”)؛
روسیه سفید (بلاروس): درخشنده (روس) سفید (روسی)؛
رومانی: سرزمین رومی‌ها؛

زلاند نو: زلاند جدید (زلاند نام یکی از استان‌های هلند به معنای دریاست)؛

ژاپن: سرزمین خورشید تابان (ژاپنی)؛

ساحل عاج: ساحل عاج؛
سریلانکا: جزیره باشکوه (سنسکریت)؛
جزایر سلیمان: از نام حضرت سلیمان؛
سوئد: سرزمین قوم “سوی”؛
سوازیلند: سرزمین قوم سوازی؛
سوئیس: سرزمین مرداب؛
سودان: سیاهان (عربی)؛
سوریه: سرزمین آشور (سامی)؛
سیرالئون: کوه شیر؛

شیلی: پایان خشکی- برف (از زبان بومی آنجا)؛

صحرا: بیابان (عربی)؛
صربستان: سرزمین قوم صرب (یوگسلاوی: سرزمین اسلاو های جنوب)؛

عراق: شاید از ایراک به معنای ایران کوچک (فارسی)؛
عربستان سعودی: سرزمین بیابانگردان در تملک خاندان خوشبخت. واژه عرب به معنی گذرنده و بیابانگرد است، سعود یعنی خوشبخت؛

فرانسه: سرزمین قوم فرانک (از اقوام سلتی)؛
فلسطین: یکی از اسامی قدیم رود اردن.
فنلاند: سرزمین قوم “فن”؛ فیلیپین: از نام پادشاهی اسپانیایی به نام فیلیپ؛

قرقیزستان: سرزمین چهل قبیله (قرقیزی)؛
قزاقستان: سرزمین کوچگران (قزاقی)؛
قطر: شاید به معنای بارانی (عربی)؛

کاستاریکا: ساحل غنی (اسپانیایی)؛
کانادا: دهکده (زبان سرخپوستی”ایروکوئی”)؛
کلمبیا:سرزمین کلمب(کریستف کلمب)(اسپانیایی)؛
کنیا: کوه سپیدی (زبان کیکویو)؛
کویت: دژ کوچک (هندی-عربی)؛

گرجستان:سرزمین کشاورزان (یونانی)؛

لبنان:سفید (عبری)؛
لهستان: سرزمین قوم “له”؛
لیبریا: سرزمین آزادی.

مجارستان: سرزمین قوم مجار (مجاری)؛
مراکش: مغرب؛ مصر: شهر – آبادی؛
مقدونیه: سرزمین کوه نشین‌ها، بلندنشین‌ها (یونانی)؛
مکزیک: اسپانیای جدید (اسپانیایی)؛
موریتانی: سرزمین قوم مور (لاتین)؛
میکرونزی: مجمع الجزایر کوچک (فراسوی)؛

نروژ: راه شمال؛
نیجر: سیاه (لاتین)؛
نیجریه: سرزمین سیاه (لاتین)؛
نیکاراگوئه دریای نیکارائو (نام مردم آن منطقه) – آگوئه (اسپانیایی)؛

واتیکان: گرفته شده از نام تپه‌ای به نام واتیکان (اتروسکی)؛
ونزوئلا: ونیز کوچک؛
ویتنام: اقوام “ویت” جنوبی (ویتنامی)؛
ویلز: بیگانگان (ژرمنی)؛

هلند: سرزمین چوب (آلمانی)؛
هند: پر آب (فارسی باستان)؛
هندوراس: ژرفناها (اسپانیایی)؛

یمن: خوشبخت
یونان: سرزمین قوم “یون”.