در جنوب شرقی شهرستان رامیان، در دل جنگل‌های انبوه و پای کوه‌های البرز شرقی، دریاچه‌ای کم‌نظیر پنهان شده که با رنگ آبی سیر و سکوت مرموز خود، همگان را مسحور می‌کند. دریاچه گل رامیان نه‌تنها یکی از خاص‌ترین پدیده‌های طبیعی استان گلستان است، بلکه به‌عنوان یک جاذبه‌ی زمین‌شناسی نادر نیز شناخته می‌شود.
در دل طبیعتی بکر و آرام
دریاچه گل رامیان در ارتفاع حدود ۳۲۰ متر از سطح دریا و در فاصله حدود ۵ کیلومتری از شهر رامیان واقع شده است. این دریاچه به شکل بیضی و با طول حدود ۹۰ متر، پهنایی نزدیک به ۴۰ متر و عمقی بین ۴۴ تا ۸۰ متر، همچون آینه‌ای طبیعی در دل دره‌ای جنگلی می‌درخشد. آنچه این دریاچه را از سایر دریاچه‌های کشور متمایز می‌کند، رنگ فیروزه‌ای تیره و عمق بسیار زیاد آن در مقایسه با وسعت کمش است.
راز شکل‌گیری: چشمه‌ای فروبار
بررسی‌های زمین‌شناسی نشان می‌دهد که گل رامیان دریاچه‌ای کارستیک یا به تعبیری «فروبار» است که از طریق آب‌های زیرزمینی تغذیه می‌شود و سرچشمه‌ی آن از دل زمین می‌جوشد. این ویژگی باعث شده تا آب دریاچه همیشه تازه، زلال و بدون آلودگی باشد. دمای آب آن حتی در گرم‌ترین روزهای تابستان نیز خنک است و اغلب گردشگران از آن برای آب‌تنی و قایق‌سواری استفاده می‌کنند.
محبوب اما ناشناخته
با وجود زیبایی خیره‌کننده، گل رامیان هنوز به‌درستی در فهرست مقاصد گردشگری عمومی کشور شناخته نشده است. بسیاری از بازدیدکنندگان داخلی وقتی برای نخستین بار این دریاچه را می‌بینند، از وجود چنین جواهری در ایران ابراز شگفتی می‌کنند. یکی از گردشگران می‌گوید: «تصویرهایی که از این دریاچه در اینترنت دیده بودم، با واقعیت برابری نمی‌کرد؛ از نزدیک بسیار چشمگیرتر است. حس آرامشی که اینجا دارد، قابل توصیف نیست.»
چالش‌ها و ضرورت حفاظت
نبود مدیریت جامع گردشگری و زیرساخت‌های مناسب از جمله کمبود تابلوهای راهنما، فقدان سرویس‌های بهداشتی و سکوهای دید مناسب، یکی از موانع اصلی در مسیر تبدیل این مکان به مقصد گردشگری بین‌المللی است. در عین حال، برخی فعالیت‌های انسانی مانند زباله‌ریزی، ورود خودرو به حریم دریاچه و شنا بدون نظارت، سلامت محیط زیست منطقه را تهدید می‌کند.
کارشناس محیط زیست استان گلستان در گفت‌وگو با خبرنگار ما هشدار داد: «گل رامیان به‌دلیل ماهیت ژئومورفولوژیکی‌اش بسیار حساس است و هرگونه ساخت‌وساز یا تخریب گیاهان اطراف می‌تواند به فروپاشی اکوسیستم آن منجر شود.»
آینده‌ای روشن در گروی مدیریت پایدار
با سرمایه‌گذاری در مسیرهای دسترسی، ایجاد امکانات رفاهی سازگار با طبیعت، آموزش گردشگران و معرفی علمی این دریاچه در سطح ملی و جهانی، گل رامیان می‌تواند به یکی از قطب‌های گردشگری اکوتوریسم کشور تبدیل شود.
