به گزارش خبرنامه دانشجویان ایران، هفته نامه دوم خردادی “امید جوان” در این هفته از شماره خود با تیتر اول این هفته نامه با عنوان “اعزام های اجباری دانش آموزان را متوقف کنید” با عقده گشایی تمام به استقبال این موضوع رفته است.
این هفته نامه در ابتدای این گزارش با مظلوم نمایی تمام، اعزام های دانش آموزان به مناطق راهیان نور، آن را بالاجبار و تنها بخاطر کسب ۱۰ نمره عملی دروس آمادگی دفاعی دانسته است و می نویسد: بچه هایی که در اکثر آنها به اجبار و تنها به خاطر کسب ۱۰نمره عملی واحد درسی آمادگی دفاعی باید از شهر و زادگان خود در بروجن و خوزستان می رفتند؛ نیم روزی حرکت کردند و شب هنگام رسیدند … و بچه های مردم دور از خانه و در تاریکی شب به کام مرگ رفتند و قطعه قطعه شدند.
“امید جوان” در جایی دیگر از این گزارش خروجی اردوهای راهیان نور را در دو واژه «مرگ» و «اجبار» توصیف می‌کند و با زیر سوال بردن بعد محتوایی و معنوی این اردو ها، می نویسد: اما نمی خواهیم از «اردو» ها بگویم. بطور مشخص تاکید بر دو واژه است، یکی “مرگ” و دیگری “اجبار”. مرگ ۲۳ دانش آموز دختر که با اجبار – بله به اجبار – از این که عده ای دختر محصل را با اکید بر ۱۰ نمره درسی دو واحد عملی به ماطق عملیت جنگی سابق اعزام و از این اتفاق به مثابه یک تحول فکری و معنوی بهره برداری کنیم. حاصل این تحول اما ۷ حادثه و ۷۷ کشته در سال های اخیر است.
استفاده از واژه «اجبار»، ادبیاتی است که در یک هفته گذشته در رسانه های ضد انقلاب در این مدت فضا سازی زیادی علیه نظام مطرح کرده اند، این در حالی است پدر یکی از دانش آموزان حادثه دیده به نام “مریم باباخانیان” که بدحال ترین مجروح حادثه دیده کاروان راهیان نور است و هم اکنون در بخش مراقبت‌های ویژه بیمارستان گلستان اهواز بستری است، درباره این اردو می گوید: من برای رسانه‌ها و رادیوهای بیگانه پیام دادم و امیدوارم آنها این پیام را منتشر کنند، آنها باید بدانند که ما از خط شهدا خارج نمی‌شویم و پشتیبان نظام و مملکت هستیم؛ بچه‌های ما برای نمره به اردوی راهیان نور نرفتند، آنها با میل و اشتیاق رفتند و در حال برگشت از خوزستان بودند که این سانحه به وجود آمد و قبل از آمدنشان هم دخترم مریم مرتب تلفنی با من در تماس بود و خیلی خوشحال و راضی بود. دخترم به من می‌گفت که در سرزمین‌های دفاع مقدس حال خوشی داشته و خیلی راضی بود و او به شهدا علاقه زیادی داشت.
اما یکی دیگر از نکات این گزارش آنجایی است که نگارنده این مطلب هدف از حضور دختران در اردوهای راهیان نور را تنها “مادر شدن” و ” همسر خوب بودن” و محدودیت برای دانش آموزان دختر عنوان می‌کند: “اعزام دختران دانش آموزش مقطع متوسطه به مناطق جنگی در حالی است که محدودیت هایی برای دانش آموزان و دانشجویان دخار اعمال می شود و انگار اراده ای به این امر تعلق گرفته که دختران بیش از ایفای نقش های اجتماعی به مادر شدن و همسر خوب بودن و فرزند پروری در آینده بیاندیشند.”
اما در این میان سردار سلیمانی دبیر قرارگاه مرکزی راهیان نور در کشور قضاوت های غلط و جوسازی‌های عجولانه رسانه‌های بیگانه و انتشار آن توسط برخی افراد را رد کرده و درباره اعزام دانش آموزان به راهیان نور می گوید: این اردوها به صورت کاملا داوطلبانه بوده و بر اساس یک فرایند کاملا قانونی بر اساس تفاهم نامه و ابلاغیه مشترک وزارت آموزش و پرورش و بسیج برگزار می شود و کلیه دانش آموزان با رضایت نامه والدین حضور می یابند لذا اجباری بودن آن گفتاری دروغ و بیانی بی اساس و ناجوانمردانه است.
وی با اشاره به اعزام سالانه بیش از ده میلیون نفر در اردوهای راهیان نور، سازندگی، علمی، زیارتی، سیاحتی و رزمی بسیج اظهار داشت: با توجه به شرکت بالای جوانان و نوجوانان در این اردوها ضوابط بسیار سختگیرانه ای در خصوص سلامت افراد و ایمنی کاروان ها ابلاغ شده و به صورت دقیق اجرا و نظارت می‌شود که در خصوص اردوی راهیان نور دانش آموزی نیز دستورالعملی ۲۹ صفحه ای با پیوست ۲۱ صفحه ای مربوط به اقدامات ایمنی اجرا می شود.
اما اوج تحلیل این هفته نامه در پایان آن رقم می خورد، “امید جوان” در بند پایانی این گزارش با طرح مطلبی درباره پل عابر پیاده و کشته شدگان عابرین عرض اوتوبان و ارتباط آن با این حادثه خواستار توقف این اردوی معنوی شد: “مرگ سه چهار عابر هنگام گذز از عرض یک بزرگراه برای این که شهرداری پل عابر پیاده نصب کند کفایت کرده است؛ مرگ ۷۷نفر در ۷ حادثه و سانحه در راه اعزام های اجباری محصلان و دانشجویان به این گونه اردوها آیا برای توقف این کار کافی نیست؟”
زیر سوال بردن این اردوها در حالی است که پیش از این مجتبی رحماندوست، نماینده مردم تهران با اشاره به هجمه‌های صورت گرفته علیه سفر راهیان نور اظهار داشت: بر طبق تجارب به دست آمده سفر راهیان نور بالاترین ظرفیت انسان سازی است، به همین دلیل هجمه به این سفر نورانی به هیچ وجه قابل قبول نیست.
اردوی راهیان نور دانش آموزی که به عنوان جایگزینی اختیاری برای درس آمادگی دفاعی طراحی شده است، یکی از بهترین برنامه‌های آموزشی – فرهنگی است که این سال‌ها در راستای تربیت مبتنی بر اهداف انقلاب اسلامی، در مدارس کشور به اجرا در می‌آید. که هر سال با وجود ظرفیت محدود، درخواست‌های گسترده‌ای برای حضور و شرکت در آن وجود دارد و خانواده‌ها تمایل فراوانی برای حضور فرزندانشان در مناطق عملیاتی دفاع مقدس و آشنایی نزدیک با فضای معنوی دفاع مقدس دارند. این اردو به دلیل فضای خاص خود همواره تاثیرات بسیار مثبتی بر دانش‌آموزان دارد و ضمن بازخوانی تاریخ کشور برای جوانان، زمینه را برای یک بازسازی شخصیتی نیز فراهم می‌کند.
با این حال، حادثه تلخ اخیر سبب شده تا برخی از جریانات رسانه‌ای به دنبال زیرسوال بردن اساس این سفر معنوی به بهانه این حادثه دلخراش باشند. حادثه‌ی دلخراشی که پیش از این نیز نمونه‌های مشابه آن به دلیل عدم رعایت قانون از سوی رانندگان، عدم نظارت کافی بر سیستم فنی خودروها و همچنین غیراستاندارد بودن برخی از جاده‌های کشور، در اردوهای مختلف دانش‌آموزی مسبوق به سابقه بوده است.
اما به نظر می‌رسد نقش بسیار مهم و غیرقابل انکار اردوی راهیان نور در تربیت نسل جوان کشور و بازیابی فطرت پاک آنان سبب شده است، تا سانحه دلخراش بوجود آمده برای دختران بروجنی، به بهانه‌ای برای حمله ضد انقلاب و همسویان آنان در داخل کشور به این اردوها تبدیل شود. و این در حالی است که اکثر شرکت کنندگان در این اردو بر تغییر رویکرد فکری خود نسبت به انقلاب اسلامی و فضای مظلوم دفاع مقدس و شهدا و همچنین تقویت پایه اعتقادی و دینی خود تاکید کرده‌اند؛ ماجرایی که به نظر می‌رسد دلیل اصلی تلاش ضدانقلاب برای به تعطیلی کشیدن این برنامه فرهنگی – تربیتی است.
