به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، کمیته جایزه صلح نوبل «ماریا کورینا ماچادو» را به عنوان برنده جایزه صلح نوبل انتخاب کرد. ماچادو رئیس مخالفان دولت ونزوئلا است.
ماریا کورینا ماچادو، متولد ۷ اکتبر ۱۹۶۷ در کاراکاس، مهندس صنعتی و سیاستمداری است که از سال ۲۰۰۲ با تأسیس یک سازمان غیردولتی به نام «سوماته» وارد عرصه سیاست شد.
او هدف از تأسیس این سازمان را نظارت بر انتخابات در ونزوئلا اعلام کرده است. ماچادو از ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۴ نماینده مجلس ملی ونزوئلا بود و بعدها بنیانگذار حزب راست‌گرای «ونته ونزوئلا» (Vente Venezuela) گردید.
ماچادو در سال ۲۰۲۳ با کسب بیش از ۹۲ درصد آرا در انتخابات مقدماتی مخالفان، به عنوان نامزد اصلی اپوزیسیون برجسته شد، اما دادگاه عالی ونزوئلا او را تا سال ۲۰۳۰ از شرکت در انتخابات محروم کرد.
او خود را لیبرال توصیف می‌کند و دولت نیکولاس مادورو را «مافیای جنایی» می‌خواند، اما منتقدان، از جمله حامیان چپ‌گرا و تحلیلگران مستقل، او را به ارتباط با منافع سرمایه‌داری خارجی و نقش‌آفرینی در تشدید بحران اقتصادی ونزوئلا متهم می‌کنند.
انتقادها به اقدامات ماچادو در ونزوئلا عمیق و چندلایه است. او که از سال ۲۰۱۴ به دلیل سخنرانی جنجالی در سازمان کشورهای آمریکایی علیه دولت نیکلاس مادورو از مجلس اخراج شد، متهم است که با حمایت از تحریم‌های اقتصادی ایالات متحده و متحدانش علیه ونزوئلا، به تشدید رنج مردم دامن زده است.
این تحریم‌ها، که ماچادو علناً از آن‌ها دفاع کرده، منجر به کمبود دارو، افزایش تورم و مهاجرت میلیون‌ها ونزوئلایی شده و زندگی روزمره شهروندان عادی را ویران کرده است.
انتظار می‌رود انتخاب ماچادو به عنوان برنده صلح نوبل بار دیگر با واکنش‌های دوگانه میان تحلیلگران و فعالان سیاسی مواجه شد. عده‌ای از تحلیلگران که حامی سیاست‌های غرب هستند انتخاب ماچادو به عنوان برنده صلح نوبل را خواهند ستود با این حال عده‌ای دیگر آن را ادامه رویکرد سیاسی و غربگرایانه کمیته دخیل در اعطای این جایزه خواهند دید.
از کمیته‌ای که اعطای این جایزه را بر عهده دارد پیش از این به دلیل اهدای آن به «هنری کیسینجر» در سال ۱۹۷۳ همزمان با هدایت بمباران هانوی و باراک اوباما در سال ۲۰۰۹ انتقاد به عمل آمده است.
انتهای پیام/
