به گزارش گروه عبری خبرگزاری تسنیم، آری ایگازی در مقاله‌ای که در شماره امروز روزنامه زیمان یسرائیل منتشر شد تاکید کرد، نوع رفتاری که دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا با اسرائیل دارد ثابت می‌کند که او و دستیارانش هیچ اعتمادی به بنیامین نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل ندارد و این مسئله اصلا مسئله عجیبی نیست.
در این مقاله آمده است: در اکتبر ۲۰۲۵، کریات گات به پنجاه و یکمین ایالت آمریکا تبدیل شد.
پس از بازدید مقامات دولت ترامپ از قدس و ستاد کل، فرماندهی مشترک هماهنگی غیرنظامی-نظامی (JCC) فعالیت خود را در این شهر جنوبی (فلسطین اشغالی) برای نظارت بر توافق با حماس آغاز کرد.
این یک گام ضروری به نظر می‌رسد، اما نگاه دقیق‌تر نیز همین نتیجه را نشان می‌دهد: دونالد ترامپ، رئیس جمهور ایالات متحده و همفکرانش به بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل، اعتماد ندارند. آنها واقعاً اعتمادی به نتانیاهو ندارند و این جای تعجب ندارد.
نویسنده بر این باور است که حمله به قطر، اظهارات وزرای ارشد کابینه نتانیاهو و عدم پذیرش مسئولیت شکست در ۷ اکتبر – همه اینها چیزی را که بخش بزرگی از مردم اسرائیل از قبل می‌دانند، برای دولت ایالات متحده روشن کرده است: اینکه کابینه نتانیاهو بر اساس ملاحظات امنیت کلان اسرائیل عمل نمی‌کند، بلکه بر اساس ملاحظات ائتلاف سیاست های خود را پیش برده و یا به عبارت ساده‌تر، برای بقای نتانیاهو کار می کند.
در بخش دیگری از این نوشتار آمده است: ترامپ یک تاجر زیرک است. او می‌داند چگونه بین کسانی که ظاهراً با آنها معامله می‌کند اما قصدی برای حفظ آن ندارند، تمایز قائل شود.
بنابراین او به سرعت مقامات ارشد دولت و یک ژنرال ارشد را به همراه یک تیم نظامی به (فلسطین اشغالی) سرائیل اعزام کرد، جایی که آنها در مقر خود در کیریات گات اقامت دارند و هر اتفاقی را که در غزه رخ می‌دهد، مدیریت می‌کنند.
ترامپ به سرعت متوجه شد که بدون نظارت دقیق، که شامل پروازهای پهپادهای آمریکایی بر فراز غزه نیز می‌شود، نتانیاهو ممکن است به توافق پایبند نباشد، زیرا افراط گرایان در دولت خواهان جنگ دیگری بودند.
از ماه اکتبر، اسرائیل به یک منطقه تحت‌الحمایه آمریکا تبدیل شد. ایالات متحده سالانه ۳.۸ میلیارد دلار برای خرید تجهیزات نظامی به اسرائیل اختصاص می‌دهد.
ایالات متحده در توسعه موشک‌های آرو شرکت کرد و به اسرائیل در مقابله با برنامه هسته‌ای ایران کمک کرد.
از اکتبر ۲۰۲۳، ایالات متحده هواپیماهای باری پر از مهمات را به اسرائیل فرستاد تا مهماتی را که به دلیل سهل‌انگاری روسای امنیتی در انبارهای ارتش اسرائیل انبار نشده بود، جایگزین کند.
بنابراین، جای تعجب نیست. برای این کار آمادگی‌هایی وجود داشت. اما اکنون رسماً اعلام شده است: اسرائیل پنجاه و یکمین ایالت ایالات متحده است.
ممکن است وحشتناک به نظر برسد، اما با چنین کابینه و ائتلافی، این یک نجات بزرگ است. یک فرد بالغ و مسئول بر تک تک اقدامات اسرائیل نظارت دارد، ساختاری که از یک مسئول ارشد وحشت‌زده دارد ، مسئولی که فقط به آینده سیاسی خود اهمیت می‌دهد و وزرایی که صلاحیت کار به عنوان نگهبان در یک پارکینگ را ندارند.
چگونه به این وضعیت وحشتناک رسیدیم؟ تفسیرهای زیادی وجود دارد، اما وقتی نگرش “منتخب” نسبت به خانواده‌های اسرا، عدم به رسمیت شناختن رئیس دیوان عالی اسرائیل توسط یاریو لوین، وزیر دادگستری، اسحاق آمیت، قوانین توهم‌آمیزی که ائتلاف به دنبال تصویب آنهاست و اظهارات غیرمسئولانه وزرای افراطی مانند بتسلئیل اسموتریچ، وزیر دارایی و ایتمار بن گویر، وزیر امنیت داخلی باشد – اظهاراتی که در ساختاری که جایگاه جهانی آن به پایین‌ترین حد خود رسیده است، با هرگونه منطق مغایرت دارد – را در نظر می‌گیرید، متوجه می شوید که اسرائیل در شرایط زوال قرار گرفته است.
این امر در درجه اول به دلیل سیاستمدارانی اتفاق افتاده است که اکثر آنها به دلیل نداشتن صلاحیت برای این سمت، توسط مردی که آنها را به دلایل بی‌اهمیت انتخاب کرده بود، انتخاب شدند.
همه اینها در بحبوحه چالش‌های امنیتی و سیاسی جدی رخ داده است.
کاخ سفید خیلی سریع متوجه این موضوع شد. شرط می‌بندم آنچه رئیس جمهور ترامپ و دستیارانش پس از هر مکالمه با نتانیاهو در دفترش می‌گفتند، نشان می‌داد که این همان چیزی است که قرار است اتفاق بیفتد آن است که کاخ سفید، اسرائیل را به طور کامل در تصرف خود بگیرد.
انتهای پیام/
