به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری تسنیم، فیاض زاهد عضو سابق شورای اطلاع رسانی دولت روز گذشته نسبت به انتصاب رئیس جدید سازمان بهینه سازی و مدیریت راهبردی انرژی از سوی پزشکیان در توئیتی انتقاد کرد.
جدا از اینکه این انتقاد وارد بود یا خیر، اعتراض آقای زاهد با واکنش تند و منفی برخی اصلاح طلبان و برخی از اعضای دولت روبه رو شد.
در پی این انتقاد علنی، فیاض زاهد در نامه ای به الیاس حضرتی رئیس شورای اطلاع رسانی دولت از اینکه “اظهارات و نوشته‌های گاه و بی‌گاه موجب نارضایتی‌هایی شده است” استعفا داد و این استعفا هم با موافقت حضرتی روبه رو شد.
مسئله اینجا وارد یا وارد نبودن انتقاد فیاض زاهد و یا اساساً به حق یا ناحق بودن کنار گذاشتن او از شورای اطلاع‌رسانی دولت نیست؛ مسئله اصلی شوخی اصلاح طلبان با آزادی بیان و اعمال یک دیکتاتوری نرم تزئین‌شده است. آنها که یکی از چهره‌های معروفشان (اصغرزاده) می‌گفت آزادی بیان باید تا آنجا باشد که علیه خدا هم بتوانیم مجوز بگیریم و تظاهرات کنیم، حالا نقدهای کوچک را هم به باد انتقاد می‌گیرند.
چهره ای رسانه ای مانند فیاض زاهد هم در عرض یک روز مجبور به استعفا می شود و در همین نامه اشاره می کند که” تلقی من آن بود که به عنوان عضو حقیقی شورا اختیار و اراده آن را دارم در بیان نظراتم هویت و استقلال داشته باشم.”
جریان اصلاح طلبی که در دهه هفتاد با شعار زنده باد مخالف من روی کار آمد و همواره مخالفان خود را به نقدناپذیری و بستن دهان مخالفین متهم می کرد اکنون حتی تاب انتقاد چهره‌های نزدیک به خود را نداشته و با کوچکترین انتقاد مجبور به استعفا می شوند.
انتهای پیام/
