کاسپر برگر، مبتکر هلندی با استفاده از جدیدترین اسکنرهای سیستم‌های پزشکی توشیبا در اروپا که قادر به تولید سطوح مقطعی بدن با ضخامت نیم میلیمتر است، توانسته به شکل دیجیتال، استخوان‌های خود را از سایر اندامش جدا کند.
وی سپس با استفاده از یک چاپگر سه بعدی توانسته نسخه‌های واقعی را از این استخوان‌ها با رزین شفاف تولید و سپس از آنها به عنوان پایه پوشش‌های برنز، نقره، طلا و گچ استفاده کند.
برگر در یک نمایش قابل توجه از حفظ ظاهر بیرونی فرد توسط اسکلت، طرح اسکلت چاپی خود را برای یک انسان‌شناس پزشکی قانونی ارسال کرد.
این پزشک با استفاده از دانش تخصصی آناتومی انسان در فرآیندی موسوم به «بازسازی صورت»، ماهیچه، بافت و پوست ساخته شده از خاک رس را بر روی این اسکلت کشید. تنها اطلاعات ارائه شده به این پزشک این بود که چهره متعلق به یک مرد اروپای غربی در اواسط چهل سالگی است. در پایان این مجسمه با عنوان «پرتره شخصی ۲۱» معرفی شد.
بازسازی بخشهای بدن با چاپگرهای سه بعدی یک امر تازه نبوده و کاربردهای فناوری پزشکی آن بسیاری از هنرمندان را در سالهای گذشته به خود مشغول داشته است. اما برگر توانسته آنرا بطور کامل مورد استفاده قرار دهد.
