خراسان نوشت: خبرها حکایت از بالارفتن آمار طلاق در جامعه و ناموفق بودن برخی از ازدواج ها دارد.ازدواج هایی که پس از مدتی محکوم به تلخی و جدایی می شود و علت آن نیز آشنا نبودن زوج های جوان با مهارت های زندگی است.از سوی دیگر نبود فرهنگ مشاوره در جامعه باعث شده تا بسیاری از اختلافات خانوادگی به گره کوری تبدیل شود که سرانجامی تلخ دارد.
بهره گیری از خدمات مشاوره پیش از ازدواج و مشاوره های صحیح اهل فن در صورت بروز مشکلات رفتاری و خانوادگی نیز، همواره مورد تاکید مسئولان امر و کارشناسان بوده است تا خانواده ها بتوانند با درمیان گذاشتن مشکلات خود با شخص سومی بی طرف ،آگاه و عالم نسبت به رفع مشکلات و اختلافات اقدام کنند.
اما در حالی بر لزوم استفاده از مشاوره های پیش از ازدواج و مشاوره های روانشناسی در تمامی مراحل زندگی تاکید می شود که کافی نبودن مراکز مشاوره دولتی با تعرفه های دولتی و نوبت های طولانی مدت برای مراجعه به این مراکز در کنار تعرفه های بالای مشاوران بخش خصوصی باعث شده تا تمایل مردم به استفاده از مشاوره کاهش یابد.
برای آگاهی از وضعیت مراکز مشاوره به یکی از سه مرکز مشاوره دولتی در تهران رفتیم؛ مرکز جامع خدمات مشاوره در یکی از خیابان های فرعی خیابان ولیعصر تهران. تعداد مراجعان به مرکز جامع خدمات مشاوره تهران به تعداد انگشتان دو دست هم نمی رسد.
مراجعانی که به هر دلیل تصمیم گرفته اند مشکلشان را از طریق مشاور و روانشناس حل کنند و راهی این مرکز مشاوره شده اند.یکی از سه مرکز مشاوره دولتی شهر تهران در ساختمانی سه طبقه و قدیمی در منطقه مرکزی شهر واقع شده است.
وقتی می شنوی که تنها سه مرکز مانند چنین مرکزی در شهری به این وسعت و با جمعیتی نزدیک به ۱۰ میلیون نفر توسط دولت ایجاد شده تا به مردم خدمات مشاوره ای ارائه دهد انتظار داری یا مملو از جمعیت باشد یا تعداد زیادی مشاور و کارشناس در آن حاضر باشند و پاسخگوی مراجعان باشند.
کوچک بودن فضای فیزیکی و از همه مهم تر تعداد انگشت شمار مشاوران باعث شده تا پذیرش ها محدود شود.از آن سومحدود بودن ساعت کاری مراکز وابسته به بهزیستی که تنها از ساعت ۸صبح تا ۱۲ظهر به متقاضیان خدمات ارائه می کند باعث شده تا تعداد محدودی از متقاضیان خدمات مشاوره ای دراین مرکز پذیرش شوند.
وقتی به عنوان یک مراجعه کننده عادی که می خواهد از مشاوره‌های پیش از ازدواج بهره مند شود به مرکز مشاوره مراجعه می کنیم با این پاسخ از سوی مسئولان مرکز مواجه می شویم که تمامی وقت‌ها تا یک ماه و نیم دیگر پر است و نمی توانند پاسخگوی ما باشند.
اصرار هم فایده ای ندارد چون معتقدند ازدواج و مشاوره‌های پیش از آن به عنوان فوریت شناخته نمی شود و باید یک ماه و نیم در نوبت ماند.علت این همه انتظار را که می پرسم با لحنی حق به جانب می گوید:۴۵دقیقه مشاوره در این مرکز برای یک نفر ۴هزار تومان و برای دو نفرتان فقط ۱۰هزار تومان هزینه دارد.اگر می خواهید کمتر هزینه کنید باید در نوبت بمانید!
از فهرست مشاوران که در یکی از اتاق ها نصب شده مشخص است که مرکز جامع خدمات مشاوره کمتر از ۱۰ مشاور دارد و شاید علت نوبت های طولانی مدت هم همین موضوع باشد.
وقتی از مدرک تحصیلی مشاوران سوال می کنم و می خواهم بدانم که چه شخصی و با چه سطح تحصیلاتی قرار است مرا در انتخاب آینده ام راهنمایی کند با مقاومت روبه رو می شوم و مسئول مربوطه می گوید :شما مطمئن باشید مشاورین ما همه خوب هستند و می توانند شما را در رفع مشکلتان کمک کنند.
با اصرار مادرم برای مشاوره آمده ایم!
دختر و پسر جوانی همراه خانم میانسالی برای مشاوره به مرکز آمده اند و این دومین جلسه ای است که مشاور برایشان تعیین کرده است.دختر جوان با کمی اکراه می گوید: ما همدیگر را دوست داریم، اما با این حال به اصرار مادرم برای مشاوره‌های پیش از ازدواج به این مرکز آمده ایم.
مادرم دو ماه پیش از طریق تلفن نوبت گرفته و ما را برای مشاوره به این مرکز آورد.او درادامه می گوید:البته برخلاف آن چیزی که فکر می‌کردیم مشاور موارد و نکات خیلی خوبی را برای شناخت بهتر از یکدیگر و زندگی آینده مان در اختیارمان گذاشت و بهتر بگویم کمی افق دیدمان را بازتر کرد.
دراین شرایط که برای مشاوره گرفتن از مشاورهای مراکز دولتی باید یک تا دوماه در نوبت ماند،مراجعه به دفاتر و مراکز خصوصی روانشناسی بهترین راه حل است.بر اساس تعرفه های مصوب سازمان نظام پرستاری حق مشاوره برای هر ۴۵دقیقه مشاوره توسط دکترای روانشناسی ۴۰هزار تومان است و برای مشاوره گرفتن از یک روانشناس با مدرک کارشناسی ارشد هم باید ۲۰هزار تومان پرداخت کرد.
با این حال آنچه روانشناسان از مراجعان دریافت می کنند به مراتب بالاتر است.با دفتر یکی از همین روانشناسان که مدرک تحصیلی اش هم کارشناسی ارشد است تماس می گیرم.برای روز آینده وقت دارد، ولی حق مشاوره اش مطابق تعرفه‌ها نیست و برای هر ۴۵دقیقه مشاوره ۴۵هزارتومان دریافت می کند.با دفتر یکی از روانشناسان به نام و معروف تماس می گیرم.
خانم دکتر هم برخلاف تعرفه ها حق مشاوره می گیرد و برای جلسه اول ۹۰هزار تومان مطالبه می کند.وقتی علت بالا بودن حق مشاوره ها را جویا می شوم این جواب را از سوی منشی می شنوم که می گوید:تا دوماه دیگر تمام وقت های خانم دکتر پر است.
اگر نمی خواهید می‌توانید به مراکز دولتی ویا یک روانشناس دیگر مراجعه کنید.لزوم استفاده از مشاوره های روانشناسی برای تمامی افراد جامعه به خصوص جوانان و زوج هایی که در شرف ازدواج قرار دارند واقعیتی است که می‌تواند با نهادینه شدن فرهنگ استفاده از مشاوره تا حد زیادی از بروز مشکلات خانوادگی و اجتماعی بکاهد، اما آنچه جای تأمل دارد نبود فرهنگ مراجعه به مشاوردر بین افراد جامعه است که بالا بودن حق مشاوره های بخش خصوصی و کمبود مراکز دولتی به این مشکل دامن می زند.
پس جا دارد پیش از آنکه خانواده ها تشویق به استفاده از مشاوره های روانشناسی شوند فکری به حال تعرفه های روانشناسان و پوشش بیمه ای این خدمات شود ،علاوه بر این با توسعه و افزایش تعداد مراکز مشاوره دولتی به نهادینه شدن فرهنگ مشاوره کمک شود.
