در این مورد، خودروسازان حتی دست به کارهای پژوهشی نیز زده و دست به دامان آمار و ارقام شدهاند تا بهاین وسیله بتوانند قدرت استدلال خود را بالا برده و در دفاع از افزایش قیمت خودرودست شان پر باشد.
در یکی از تحقیقهای انجام شده، آنها به بررسی هزینههای تولید چهار خودرو پرتیراژ (البته سابقا پرتیراژ) کشور (پژو ۲۰۶، سمند، پژو ۴۰۵ و وانت پیکان) پرداخته و با محاسبه تغییرات قیمت مواد اولیه و همچنین نرخ ارز از سال ۸۸ تا سال ۹۱، قیمت منطقی و منصفانه این چهار خودرو را از دید خود حساب کردهاند. در این تحقیق، قیمت متوسط انواع مواد اولیه خودرو شامل ورق، آلومینیوم، فولاد، مواد پلیمری، چدن (قراضه)، تایر و مس در سالهای ۸۸، ۹۰ و ۹۱ محاسبه و درصد تغییرات آنها نیز حساب شده است. همچنین سهم وزنی هر یک از این مواد در تولید یک واحد خودرو نیز مورد محاسبه قرار گرفته و مشخص شده که چهار خودرو سابقا پرتیراژ داخلی از هر کدام از این مواد، چند کیلو سهم دارند.
از سوی دیگر، میزان ارزبری قطعه سازان در پروسه تولید نیز مشخص شده، بهاین معنی که خودروسازان بررسی کردهاند با توجه به نوسان نرخ ارز، شرکتهای قطعه ساز برای واردات فلان ماده اولیه (مثلا فولاد)، قبلا چقدر هزینه میکردهاند و حالا (سال ۹۱) چقدر؟
البته میزان ارزبری خرید خارجی خودروسازان نیز (خرید قطعاتی که از خارج از کشور تامین میشوند) مورد بررسی قرار گرفته و مشخص شده که با توجه به نوسان ارزی، خودروسازان قبلا چقدر برای واردات قطعه هزینه میکردند و حالا (سال ۹۱) این میزان چقدر افزایش پیدا کرده است.
از مجموع این بررسیها نیز خودروسازان نتیجه گرفتهاند که قیمت چهار خودرو مورد بررسی باید بین پنج میلیون و ۲۵۰ هزار تومان تا ۱۶ میلیون تومان در سال ۹۱ افزایش داشته باشند. اگرچه در این تحقیق نام تنها چهار خودرو آمده و هزینه تولید آنها مورد محاسبه قرار گرفته است، اما از دید خودروسازان، این تحقیق نمایی کلی را از شرایط تولید در صنعت خودرو و افزایش هزینهها در این صنعت طی سال ۹۰ نشان میدهد. به اعتقاد آنها، وقتی خودرویی مثل وانت پیکان تا حد قابل توجهی متاثر از تغییرات قیمتی مواد اولیه و ارز میشود، طبعا پراید هم به عنوان خودرویی که داخلی به حساب میآید نیز از این تغییرات بینصیب نبوده است. یا مثلا تاثیرپذیری سمند به عنوان خودرو ملی از تغییرات قیمتی موردنظر نیز میتواند آینهای باشد برای تیبا که دومین خودرو ملی کشور به حساب میآید.
نتایج تحقیق خودروسازان در حالی بر افزایش قیمتهای چند میلیونی خودروهای تولید داخل دلالت میکند که اگر قیمتگذاری آزاد بود و سازمان حمایت مصرفکنندگان و تولیدکنندگان در آن دخالت نمیکرد، حالا قیمت رسمی و کارخانهای خودروها تفاوت چندانی با نرخ فعلی آنها در بازار نداشت. با این حال فعلا که قیمتگذاری در دستان سازمان حمایت (شاید هم به زودی در اختیار شورای رقابت به عنوان مدعی جدید قیمتگذاری خودرو) قرار دارد و خودروسازان نمیتوانند قیمت محصولات خود را متناسب با تحقیق و بررسیهایشان تعیین کنند. این موضوع برای مشتریان خوشایند است چون باز هم راه برای خرید خودرو با قیمتی کمتر از بازار وجود دارد، اما برای خودروسازان به هیچ وجه قابل هضم نیست، چون مدعیاند با این شرایط مجبورند محصولات خود را با ضرر به تولید برسانند.
این در حالی است که مشتریان و حتی برخی کارشناسان از قیمت فعلی خودروهای داخلی نیز راضی نبوده و معتقدند در خودروسازی کشور، قیمتها متناسب با کیفیتها نیستند و از همین رواست که دولت در افزایش قیمت خودرو دست به عصا حرکت میکند و اجازه آزادسازی قیمت را نمیدهد.
تغییرات هزینه مواد اولیه
اما نگاهی بیندازیم به جزئیات تحقیق خودروسازان در مورد افزایش هزینههای تولید و ابتدا ببینیم مواد اولیه تا چه حد افزایش قیمت طی سه سال اخیر داشته اند.
مواد اولیه لحاظ شده در این تحقیق عبارتند از ورق، آلومینیوم، فولاد، مواد پلیمری ، چدن (قراضه)، تایر و مس. بر این اساس، چهار خودرو پژو ۲۰۶، سمند، پژو ۴۰۵ و وانت پیکان بین ۲۱۷ تا ۶۱۶ کیلو ورق، ۱۰ تا ۵/۵۸ کیلو آلومینیوم، ۵۸ تا ۱۰۷ کیلو فولاد، ۵/۹ تا ۶/۵۱ کیلو مواد پلیمری، ۱۱۴ تا ۱۱۷ کیلو چدن، پنج عدد تایر و ۳ تا ۵/۱۱ کیلو مس مصرف میکنند و این در حالی است که قیمت همه این مواد از سال ۸۸ تا امسال حداقل دو برابر شده است. طبق تحقیق انجام شده، قیمت ورق در سال ۹۱ حدود ۱۸۵ درصد نسبت به سال ۸۸ رشد کرده و آلومینیوم و فولاد نیز به ترتیب جهشی ۲۳۸ و ۹۸ درصدی را به خود میبینند. مواد پلیمری و چدن نیز به ترتیب ۲۴۹ و ۲۱۷ درصد رشد قیمت در سال ۹۱ نسبت به سال ۸۸ داشتهاند و مس نیز در بازه زمانی موردنظر ۲۴۹ درصد گران شده است. قیمت تایر نیز در سالجاری ۲۰۹ درصد نسبت به سه سال پیش رشد را به خود میبیند. حال اگر ملاک را سالهای ۹۰ و ۹۱ در نظر بگیریم، قیمت ورق، آلومینیوم، فولاد، مواد پلیمری، چدن، تایر و مس نیز طی امسال و نسبت به سال گذشته به ترتیب ۸۹، ۱۰۴، ۵۴، ۳۰، ۹۰، ۱۳۲ و ۱۲۲ درصد رشد کرده است. با توجه به این اعداد و ارقام، خودروسازان نتیجه گرفتهاند که چند صد هزار تومان باید بابت رشد قیمت مواد اولیه به قیمت چهار خودرو موردنظر اضافه شود. بر این اساس، خودروسازان معتقدند باید در سال ۹۱ و نسبت به سال ۹۰، به قیمت پژو ۲۰۶ حدود ۳۰۰ هزار تومان بابت افزایش قیمت ورق، ۱۱۵ هزار تومان بابت آلومینیوم، ۴۵ هزار و ۵۰۰ تومان بابت فولاد، ۶۰ هزار تومان بابت مواد پلیمری، ۵۳ هزار تومان بابت چدن، ۲۹۰ هزار تومان بابت تایر و ۶۸ هزار تومان بابت مس افزوده شود.
به قیمت سمند نیز باید ۵۰۰ هزار تومان بابت افزایش قیمت ورق، ۳۷۰ هزار تومان بابت آلومینیوم، ۸۲ هزار تومان بابت فولاد، ۶۸ هزار تومان بابت مواد پلیمری، ۸۰ هزار تومان بابت چدن، ۲۹۰ هزار تومان بابت تایر و ۱۵۰ هزار تومان بابت مس اضافه شود. همچنین پژو ۴۰۵ نیز باید افزایش قیمتی حدودا ۵۰۰ هزار تومان بابت رشد قیمت ورق، ۲۱۷ هزار تومان بابت آلومینیوم، ۸۱۶ هزار تومان بابت فولاد، ۶۵۰ هزار تومان بابت مواد پلیمری، ۶۹۴ هزار تومان بابت چدن، ۲۹۰ هزار تومان بابت تایر و ۹۶۷ هزار تومان بابت مس داشته باشد. در مورد وانت پیکان نیز باید حداقل۳۸ هزار و ۴۰۰ تومان بابت مس به قیمت اضافه شود و حداکثر افزایش قیمت نیز به ورق مربوط میشود، یعنی ۴۹۴ هزار تومان.
تاثیر نرخ ارز
تحقیق خودروسازان، اما بخش دیگری نیز دارد که در آن به میزان تاثیر نوسان نرخ ارز بر قیمت تمام شده خودروها پرداخته شده است. بر این اساس، میزان ارزبری چهار خودرو موردنظر در دو بخش بررسی شده، یکی ارزبری مربوط به واردات مواد اولیه توسط قطعه سازان و دیگری ارزبری مربوط به خرید خارجی خودروسازان.
در بخش اول مشخص شده که پژو ۲۰۶ یک هزار و ۶۹۰ یورو ارزبری دارد و خرید خارجی سمند نیز دو هزار و ۲۷۱ یورو ارز میبرد. پژو ۴۰۵ و وانت پیکان نیز که درصد داخلیسازی بسیار بالایی دارند، به ترتیب یک هزار و ۷۴۸ و یک هزار و ۱۰۰ یورو ارز بابت خرید خارجی شان نیاز است.
این در حالی است که نرخ یورو از سال ۸۸ که به طور متوسط یک هزار و ۴۰۰ تومان بوده، به چهار هزار و ۵۰۰ تومان در سال ۹۱ رسیده و با این حساب ۲۲۱ درصد رشد را به خود میبیند. همچنین در مقایسه امسال با سال گذشته نیز یورو ۱۹۰ درصد رشد قیمت داشته است. با این اعداد و ارقام، خودروسازان نتیجه گرفتهاند که باید حدود پنج میلیون تومان به قیمت پژو ۲۰۶، شش میلیون و ۷۰۰ هزار تومان به قیمت سمند، پنج میلیون و ۱۵۰ هزار تومان به قیمت پژو ۴۰۵ و سه میلیون و ۲۵۰ هزار تومان نیز به قیمت وانت پیکان اضافه شود. این افزایش قیمتها تنها مخصوص ارزبری قطعه سازان است، حال آنکه خودروسازان نیز ارزبری خاص خود را دارند و در این تحقیق به آنها هم پرداخته شده است.
بر این اساس، برای خرید قطعات خارجی پژو ۲۰۶ حدود سه هزار و ۲۶۰ یورو ارز نیاز است و سمند نیز ۶۸۱ یورو ارزبری دارد. خرید خارجی پژو ۴۰۵ و وانت پیکان هم به ترتیب ۵۲۴ و ۳۲۰ یورو ارز میخواهد. با توجه به رشد نرخ ارز، خودروسازان معتقدند باید طی امسال و در مقایسه با سال گذشته نه میلیون و ۹۰۰ هزار تومان به قیمت پژو ۲۰۶، دو میلیون تومان به قیمت سمند، یک میلیون و ۵۵۰ هزار تومان به قیمت پژو ۴۰۵ و ۹۷۳ هزار تومان به قیمت وانت پیکان افزوده شود.
خودروسازان، اما در پایان تحقیق خود به این نتیجه رسیدهاند که با توجه به افزایش قیمت مواد اولیه و ارز، باید قیمت چهار خودرو در نظر گرفته شده به عنوان نمایندگان صنعت خودرو کشور، بین پنج میلیون و ۲۵۰ هزار تومان تا ۱۶ میلیون تومان بالا برود.
آنها میگویند، باید ۱۶ میلیون تومان به قیمت پژو ۲۰۶، حدود ۱۰ میلیون و ۲۵۰ هزار تومان به قیمت سمند، هشت میلیون و ۲۰۰ هزار تومان به قیمت پژو ۴۰۵ و پنج میلیون و ۲۵۰ هزار تومان به قیمت وانت پیکان اضافه شود. این در حالی است که سازمان حمایت در سالجاری بخشی از این افزایش هزینهها را پذیرفته و بین ۱۸ تا ۲۴ درصد مجوز افزایش قیمت برای خودروهای داخلی صادر کرده است
دنیای اقتصاد
اگر خودرو تولید داخل است پس ارز بری برای قطعه خودرو و افزایش قیمت برای چیست ؟
اگر نمیتوانند داخل تولید کنند به جای واردات مواد اولیه و قطعات واردات خودرو را آزاد کنید چرا حرف حساب رو قبول نمیکنید همه اش دارید گرون میکنید این تولیدات بی کیفیت داخل رو .نخواستیم تولید شما رو کی رو باید ببینیم.
من هم براساس یه تحقیق میدانی به این نتیجه رسیدم که اگر تعرفه ۱۰۰ درصدی از واردات خودروهای خارجی حذف گردد و مردم بتوانند خودرم خارجی را به قیمت جهانی بخرند هم برای آسایش و رفاه همه مردم و هم برای محیط زیست بهتر است