این اولین بار نیست که سیاره سرخ، کانون خیال پردازی شایعه پردازاران قرار می گیرد. این گزارش مروری دارد بر مهمترین شایعات و گزارش های اغراق آلود درباره سیاره سرخ منظومه شمسی در چند دهه اخیر.
کانالهای مریخی
یکی از معروف ترین کشفیات در سیاره سرخ، به ادعای یک ستاره شناس آمریکایی دهه ۱۸۷۰ میلادی باز می گردد که مدعی شناسایی کانال هایی بر سطح پوسته مریخ و در نتیجه اثبات وجود حیات در این سیاره بود.
بر اساس فرضیه ارائه شده توسط «پرسیوال لوول»، مریخ باستانی سیاره ای سرسبز و دارای آب بوده است که به مرور زمان خشک می شود و ساکنان مریخ با حفر کانال های مهندسی ساز، آب را از قطب یخ زده به سراسر مریخ منتقل می کنند.
با توسعه فناوری های رصد سیارات مشخص شد که فرضیه کانال های مریخی تنها یک توهم نوری و تصویری بوده است.
تصویر صورت انسان بر سطح مریخ
تصویر سیاه و سفیدی که توسط کاوشگر وایکینگ-۱ ناسا در سال ۱۹۷۶ میلادی تهیه شده است، تداعی کننده چهره انسان بر سطح سیاره سرخ است.
برخی بر این باورند که این اشکال توسط موجودات بیگانه بر سطح این سیاره ایجاد شده است، اما محققان تأکید می کنند که این ساختارها به صورت طبیعی و در اثر نور و سایه به این شکل دیده می شوند.
جریان یافتن آب بر سطح مریخ
در ژوئن سال ۲۰۰۰ میلادی، ناسا با استناد به تصاویر تهیه شده از سطح مریخ توسط «نقشه بردار جهانی مریخ» (MGS)، مدعی کشف شواهدی از جریان داشتن آب بر سطح مریخ شد.
به ادعای محققان، آبراهه های مریخی با جریان یافتن آب بر سطح این سیاره شکل گرفته اند و رسوبات باقی مانده نیز نشانه ای از وجود آب به شکل مایع در شرایط فعلی مریخ است.
با گذشت بیش از یک دهه از مطرح شدن این ادعا، هیچ نشانه ای که بتواند وجود آبراهه های مریخی را تأیید کند به دست نیامده و محققان همچنان معتقدند که مریخ باستانی دارای آب بوده است.
شهاب سنگ عجیب
تکه کوچکی از مریخ در حدود ۱۳ هزار سال قبل در قطب جنوب فرود آمده و در سال ۱۹۸۴ کشف شده است.
شهاب سنگ مریخی ALH84001 حاوی ماده معدنی مگنتیت است که بر روی زمین با میکروارگانیسم ها در ارتباط است؛ همچنین کربنات در این سنگ نشانگر وجود آب به شکل مایع در زمان شکل گیری در ۱۶ میلیون سال قبل است؛ اما ساختارهای کوچک درون شهاب سنگ، نانوباکتری فسیل شده ای را نشان می دهد که ادعای وجود حیات میکروبی در مریخ را رد می کند.
میکروب در مریخ
کاوشگرهای دوقلوی وایکینگ- ۲ و۱ ناسا در سال ۱۹۷۶ میلادی، شواهدی از واکنش های متابولیک بر سطح سیاره سرخ شناسایی کردند، اما محققان با رد این یافته تأکید کردند که عوامل غیر ساکن در خاک مریخ باعث بروز این واکنش شده است؛ تاکنون هیچ شواهدی از وجود میکروب در خاک و سنگ مریخ به دست نیامده است.