رژیم سعودی در قتل عام شیعیان اندونزی چه نقشی دارد؟

یک روزنامه چاپ اندونزی از فشار شدید علیه شیعیان در این کشور خبر داد و وهابیت سعودی را پشت پرده ماجرا دانست آسیا تایمز در گزارشی نوشت: اقلیت شیعه در اندونزی آماج حملات سنگینی قرار دارد. شیعیان اندونزی اعم از مرد، زن و کودک مورد حمله واقع می شوند، به مدارس آنها آسیب وارد می شود، روستاهایشان سوزانده می شود و بسیاری هم به قتل می رسند. قدر مسلم این است که وهابیت تحت حمایت مالی عربستان در پس تمامی این حملات قرار دارد.
«نائله زکیه» از اساتید دبیرستان دخترانه در شهر «بانگیل» واقع در شرق جاوه با اظهار نگرانی در زمینه امنیت دانش آموزان خود، می گوید. مسجد وابسته به وهابیون در نزدیکی محل کارم، دو بار در هفته برنامه ای برای منحرف جلوه دادن آموزه های شیعی و اعلام مباح بودن ریختن خون شیعیان برگزار می کند و این برنامه ها را به طور مستقیم از بلندگوهای خود پخش می کند.
آسیا تایمز می نویسد: برخی از افراد متأثر از این تبلیغات شیعیان را کافر می دانند و می گویند تا زمانی که از مذهب خود برنگردند، خشونت علیه آنها هم متوقف نخواهد شد. این محافل در دسامبر ۲۰۱۱، ۳۰۰ شیعه را از خانه هایشان در روستای «نانگ کرنانگ» در جزیره مادورا بیرون راندند و یک مدرسه و عبادتگاه آنها را ویران کردند و مقامات محلی نیز طبق عرف معمول، از مهاجمان جانبداری کردند. در همان زمان «تاج الملوک» از رهبران محلی شیعیان برغم اعتراض های مکرر نهادهای بین المللی حقوق بشر، به اتهام کفرگویی به دو سال زندان محکوم شد.
این گزارش حاکی است: در ۲۶ اوت ۲۰۱۲ نیز حدود ۳۰ شیعه هنگام عزیمت از روستای نانگ کرنانگ با یورش افراد مسلح به شمشیر و قمه روبرو شدند که در این حمله دو تن حین دفاع از زنان و کودکان کشته شدند. مهاجمان تعدادی از کودکان شیعه را از والدین آنها جدا کردند و ربودند.
به نوشته آسیا تایمز، ارعاب علیه شیعیان در جزیره مادورا به حدی است که در حال حاضر آنها از فاش کردن مذهب خود ابا دارند و بسیاری نیز این منطقه را ترک کرده اند.
دولت اندونزی به جای تلاش برای برقراری عدالت، بیشتر به رضایت مهاجمان اهمیت می دهد. سخنان «سوریادارما علی» وزیر امور دینی اندونزی جای هیچ تردیدی در زمینه هواداری اش از مهاجمان باقی نگذاشته است. این مقام اندونزیایی گفت: «بهترین راه برای جلوگیری از خشونت ورزی، تغییر مذهب شیعیان است.»
گروهی از آوارگان شیعه ای که در اردوگاه «سامپانگ» اسکان داده شده و گرفتار نومیدی، گرسنگی و شرایط دشوار بودند، ماه نوامبر فرستاده ای را به پارلمان اندونزی اعزام کردند و ضمن طرح مشکلات خود خواستار بازگشت به زادگاهش شدند. اما فرستاده شیعیان با موجی از اهانت و ناسزا از سوی نمایندگان پارلمان روبرو شد.