روزنامه الشرق الاوسط – چاپ لندن – گزارش داد: «او “نیکولاس مادورو” معاون ۵۰ ساله، قد بلند و چهارشانه هوگو چاوز رئیس جمهور ونزوئلاست؛ کسی که از دل رانندگی اتوبوس، وارد فعالیت‌های صنفی شد تا پس از ارتقای مسؤولیت‌های سندیکایی، وارد پارلمان شود و سمت‌های رئیس پارلمان، وزیر خارجه و معاون رئیس جمهور را در کارنامه خود ثبت کند.
چاوز چند روز پیش هنگام سفر به کوبا برای ازسرگیری درمان سرطان، مادورو را به عنوان جانشین خود معرفی کرد. این تصمیم چاوز برای این کشور نفت خیر، ناگهانی بود.
وی گفت که تا زمان بازگشت از کوبا، مسؤولیت‌های ریاست جمهوری ونزوئلا بر عهده معاونش خواهد بود. چاوز از هوادارانش نیز خواست در صورت برگزاری انتخابات ریاست جمهوری زودهنگام، به نیکلاس رای بدهند.
بسیاری معتقدند چاوز به زودی به دلیل بیماری سرطان با مرگ روبه رو می‌شود یا مجبور به کناره گیری از سمت ریاست جمهوری خواهد شد.
جانشین چاوز کیست؟
نیکولاس یک فعال سوسیالیست بود که در ادامه فعالیت‌های صنفی – سیاسی به پارلمان راه یافت. در سال‌های بعد به ریاست پارلمان رسید و بعد از آن به عنوان وزیر خارجه و سپس با حفظ سمت به عنوان معاون رئیس جمهور معرفی شد.
او عملا به عنوان معاون رئیس جمهور در مدیریت کابینه نقش داشت و به عزل و نصب وزیران می‌پرداخت تا جایی که چاوز درباره او گفت:” نگاه کنید نیکولاس راننده اتوبوس به کجا می‌رود.”
آنهایی که نیکولاس را می‌شناسند، می‌گویند او شخصی راحت و پرمحبت است. در مناسبت‌های اجتماعی شرکت می‌کند و ساندویچ سبک می‌خورد. او همچنین به مسائل معنوی نیز توجه دارد و به همراه همسرش که از شیفتگان چاوز است، سفرهای متوالی به هند داشت تا به نصیحت‌های “ساثیا سای بابا” یکی از روحانیون هندی گوش دهد.
چاوز در دهه ۸۰ میلادی با نیکولاس آشنا شد؛ زمانی که گروهی مخفی از افسران نظامی مخالف را رهبری می‌کرد.
ولادیمیر فیلیگاس، دوست نیکولاس و معاون سابق وزارت خارجه ونزولا که به دلیل اختلاف نظر از کابینه جدا شد، درباره معرفی نیکولاس به عنوان رئیس جمهور بعدی می‌گوید: او رهبری دارای اعتماد در میان مردم است؛ رهبری که از سندیکا می‌آید و دارای تاریخ دیپلماتیک است. تصمیم چاوز برای معرفی او به عنوان جانشینش باعث می‌شود افرادی که نگران بودند فرد نظامی جایگزین چاوز شود؛ آرام خواهند شد.
نیکولاس روز دوشنبه گذشته در حالی که تلاش می‌کرد از سرازیرشدن اشک‌هایش جلوگیری کند، در سخنرانی عمومی گفت: چاوز ملتی را در کنار خود دارد. او، ما را دارد و همیشه ما را در رویارویی خود در کنارش خواهد دید تا از پیروزی به پیروزی دیگر منتقل شویم. حتی پس از مرگ چاوز هم به او وفادار می‌مانیم.
البته نیکولاس به مانند چاوز از همان سطح ارتباط با طبقه فقیر یا کاریزمای او برخوردار نیست. پیش بینی می‌شود که برخلاف تاکیدهای مکرر چاوز به “وحدت” نیروهای سیاسی هوادارش، نیکولاس نتواند همه آنها را در یک مجموعه در کنار خود داشته باشد.
نیکولاس تحصیلات بالاتری از دبیرستان ندارد. فعالیت‌های سیاسی‌اش را با کار به عنوان راننده اتوبوس و فعالیت‌های صنفی و مخفی در سندیکای متروی کاراکاس در دهه‌های ۷۰ و ۸۰ میلادی آغاز کرد.
او در فعالیت‌ها برای آزادی هوگو چاوز از زندان مشارکت داشت و در ستاد انتخاباتی چاوز در سال ۱۹۹۸ به عنوان هماهنگ کننده سیاسی منطقه‌ای فعالیت کرد.»
عصرایران
