پاراچنار از مناطق زیبای پاکستان در نزدیک‌های مرز با کشور افغانستان است که سال‌ها مورد بی‌مهری و غفلت دولتمردان این کشور قرار گرفته است.
شهر پاراچنار در منطقه «کرم ایجنسی» و بخشی از مناطق قبایلی پاکستان است.
این منطقه تحت تابعیت هیچ استانی نیست و مستقیما توسط دولت فدرال کنترل می‌شود.
پاراچنار موقعیت بسیار مهمی از لحاظ استراتژیک دارد و از ۳ طرف با افغانستان که در حال حاضر شاهد حضور طالبان است، مجاور است.
این منطقه فقط از سمت شرق به پاکستان متصل است که این مناطق نیز تحت نفوذ طالبان قرار دارند.
تنها یک جاده به این منطقه منتهی می‌شود که البته حدود شش ماه است به خاطر نگرانی‌های امنیتی مردم، تقریبا بدون استفاده مانده و مردم تنها در موارد اضطراری از آن استفاده می‌کنند.
نام پاراچنار، به خاطر وجود درخت بزرگ چناری است که در این منطقه وجود دارد.
این شهر به‌رغم اینکه دارای زیبایی‌ها و منابع طبیعی منحصر به فردی است اما تقریبا یک شهر فراموش شده است.
تنها نخست‌وزیری که از این منطقه دیدن کرد، «ذوالفقار علی بوتو» بود که در سال ۱۹۷۵ به پاراچنار رفت و قول داد که یک دانشکده پزشکی در این شهر تأسیس کند که این وعده هیچگاه عملی نشد.
پاراچنار درواقع یکی از دره‌های رودخانه «کرم» است و مناطق روستایی آن جلوه‌ای باشکوه از زیبایی‌های طبیعی را به نمایش گذاشته‌اند.
اغلب مردم این منطقه غالبا بیسواد بوده و از طریق کشاورزی در زمین ملاکان امرار معاش می‌کنند اما تعداد قابل توجهی از مردم این شهر نیز در خارج اقامت و کار کرده و باعث رونق نسبی این منطقه شده‌اند.
فارس
