گروه بین‌الملل مشرق- رسانه‌های منظومه ضد سوری جهان و نیز رسانه‌های اپوزیسیون ایرانی، ظرف روزهای اخیر، مانور رسانه‌ای گسترده‌ای را با عنوان “کشتار ۳۰۰ زن و کودک در بمباران یک صف نانوایی در سوریه” کلید زدند در حالی که شواهد و مستندات بسیاری وجود دارد که نشان می‌دهد آنچه بمباران یا موشکباران منطقه “حلفایا” در حماه بوده، ادعایی دروغین بیش نبوده است.
اما روز یکشنبه گذشته در”حلفایا” در حومه حماه چه رخ داد؟ آیا واقعاً قتل‌عامی در مقابل نانوایی این شهر صورت گرفت؟ واقعاً دهها زن و کودک که در صف خرید نان بودند، کشته شدند؟ و آیا واقعاً بمباران هوایی یا نوع دیگری از موشکباران از سوی ارتش سوریه بر فراز این نانوایی انجام شده است؟
داستان روز یکشنبه ۲۳/۱۲/۲۰۱۲، ساعت سه بعد از ظهر (به وقت گرینویچ) شروع شد. یعنی پس از اینکه اطمینان حاصل شد ”اخضر ابراهیمی” فرستاده ویژه سازمان ملل در امور سوریه وارد این کشور شده و شبکه قطری “الجزیره” این خبر را به عنوان خبر فوری روی خروجی تلویزیونی و اینترنتی خود قرار داد:
ناگهان تمام رسانه‌های غربی و عربی ضد سوری، شروع به جنجال‌سازی درباره قتل‌عام شهروندان سوری توسط جنگنده بمب‌افکن‌های ارتش سوریه کردند و گفتند که این قتل‌عام، ناشی از بمباران مردم “حلفایا” هنگام خرید نان از یکی از نانوایی‌های این شهر بوده و قربانیان آن دهها زن و کودک بوده‌اند که تعدادشان به ۳۰۰ کشته افزایش یافته است!
نمونه‌ای از این دروغ‌پراکنی‌ها را در تصاویر زیر که برگرفته از صفحات رسانه‌های دشمن محور مقاومت اسلامی است، می‌توانید مشاهده کنید:
پایگاه خبری “الحقیقه” برای برملا کردن واقعیت این جنایت، به بررسی سه فیلم ویدئویی پرداخت که درباره این حادثه منتشر شده است.
نخستین فیلم را شبکه “شام” منتشر کرده است که از ابتدای بحران سوریه به انتشار اکاذیب معروف بوده است.
دومین فیلم را گروهکی موسوم به کمیته هماهنگی “حلفایا” منتشر کرده است.
سومین فیلم هم توسط یکی از اهالی منطقه فیلمبرداری و ارائه‌شده و نام و نشان خاصی ندارد.
می‌توان گفت، هر سه فیلم، حاوی صحنه‌های مشابه هستند، صرف نظر از اینکه یک فیلم از لحاظ زمانی بلندتر و یکی کوتاه‌تر است.
بررسی فیلم‌ها
یکم: در هر یک از این فیلم‌ها هیچ مدرک یا صحنه‌ای وجود ندارد که نشان دهد قربانیان زنان و کودکان بودند، به جز یک زن و یک پسر جوان که احتمالاً رهگذر بوده‌اند بقیه همگی مردان مسن بوده‌اند. به طورکلی همه قربانیان، افرادی مظلوم بوده‌اند اما اینکه اکثر قربانیان، زنان و کودکان بوده‌اند در این فیلم‌ها هیچ مدرکی مشاهده نمی‌شود که اثبات‌کننده این ادعا باشد.
دوم: حداکثر شمار قربانیانی که در صحنه‌های این فیلم‌ها می‌توان پیش‌بینی کرد، بین ۲۰ تا ۳۰ نفر است. نیاز به یادآوری نیست که عمق فاجعه را با تعداد افراد اندازه‌گیری نمی‌کنیم اما اینکه در خبرها آمده بود که ۳۰۰ نفر قربانی این جنایت بوده‌اند، قطعاً کذب است.
سوم: به طور قطع و با صراحت هیچ گونه بمباران هوایی و حتی بمب‌گذاری زمینی در آن روز در “حلفایا” گزارش نشده است. کوچکترین بمب یا موشک یا کوچکترین هواپیمای “میگ” در فیلم‌ها مشاهده نمی‌شود، در حالی که وقتی سخن از بمباران این منطقه با بمبی به وزن ۲۵۰ کیلو گرم سخن به میان می‌آید، باید ویرانی و خرابی برجای مانده از آن بسیار باشد. در حالی که در نانوایی هیچ اثری از بمباران دیده نمی‌شود. مگر یک شکاف که مشخص است “راه فاضلاب” است که در جلوی ساختمان مورد نظر دیده می‌شود و در فیلم سوم کاملاً مشخص است. این راه فاضلاب به شکل سوراخی دیده می‌شود که در آن تکه‌های سنگ ریخته‌شده به چشم می‌خورد. عجیب‌تر از همه این است که هیچ اثری از آثار خمپاره روی ساختمان و دیوارهای این نانوایی مشاهده نمی‌شود و حتی یک آجر آن هم خراب نشده است.
پوسترهای طراحی‌شده توسط تروریست‌ها با هدف مظلوم‌نمایی بیشتر در فاجعه ساختگی حلفایا
تنها یک انسان ساده‌لوح است که ممکن است در چنین شرایطی، سقوط بمب یا موشک را در خیابانی کوچک و ساختمانی معمولی بدون اینکه هیچ ترکی برداشته یا حتی یک سنگ تخریب شده باشد، باور کند.
چهارم: نکته قبل، این سؤال را مطرح می‌کند که این تکه‌های سنگ و خاک و بلوک موجود در مقابل ساختمان (صحنه‌ای که در نوار سوم مشخص‌تر است) از کجا آمده است؟ فیلم نشان می‌دهد که خیابان سالم است و همان طور که مشاهده شده، در آن هیچ اثری از شکاف بزرگی نیست که ممکن باشد این تکه‌های سنگ بر زمین و اطراف آن ریخته باشد آشکار است، بنابراین این تل خاک و سنگ که بین اجساد مشاهده می‌شود، از جای دیگر میان اجساد پخش و پراکنده شده است.
پنجم: در نوار سوم ملاحظه می‌شود که امدادگران پیکری را از درِ یک ساختمان یعنی از داخل آن خارج می‌کنند. پیکرهای داخل ساختمان چه آسیبی می‌بینند، وقتی ادعا می شود که این بمباران دروغین، صفی از مردمی را که در صف خرید نان بودند هدف قرار داده است با علم به اینکه این ساختمان هم آسیبی از بمب یا موشکی ندیده، چگونه می‌توان فرض کرد که قربانیانی که از داخل ساختمان خارج می‌شوند، کارگران نانوایی هستند؟
ششم: در نوار شماره “۱” فردی صحبت می‌کند. وی در دقیقه ۱ و ۳۴ ثانیه می‌گوید که امروز مورخ شنبه ۲۱/۱۲ است و این را چند بار تکرار می‌کند، در حالی که متوجه نیست که تاریخ را اشتباه گفته است اما طولی نمی‌کشد که در دقیقه هشت و ۵۲ ثانیه، فرد دیگری به وی تذکر می‌دهد که تاریخ ۲۳/ ۱۲ است!
هفتم: در مقطع سه و ۴۸ ثانیه نوار اول و دقیقه ۲ و ۱۶ ثانیه نوار سوم، مردی را با لباس زیر (در حالی که بالاتنه و پاهایش برهنه است) زیر آوار می‌بینیم یعنی او توسط امدادگران یا چیزی شبیه آن برهنه نشده است؛ مگر می‌شود در سرمای زمستان در شهر بسته‌ای چون “حلفایا” که محیطی شبیه به عربستان و افغانستان دارد، فردی با لباس زیر و نیمه‌برهنه در صف نانوایی ایستاده باشد که بنابر ادعا اکثر آنان را کودکان و زنان تشکیل می‌داده‌اند؟
عکسی که از لحظه آغشته‌کردن نان به خون توسط یک شبه‌نظامی سلفی
برای اکشن‌تر کردن فیلم! لو رفته است
هشتم: یک صحنه منزجرکننده و نفرت‌انگیز در تمام نوارها مشاهده می‌شود و آن صحنه‌ای است که در آن شخصی به شخص دیگری که قرص نانی در دست دارد می‌گوید: “ع الدم، ع الدم” یعنی “خونی‌ش کن! خونی‌ش کن! (تا ازش فیلمبرداری کنیم) صحنه قرص نان آغشته به خون، فورا به پروفایل صدها کاربر اینترنت تبدیل می شود تا آدم‌های ساده‌لوح با دیدن آن دل‌شان به رحم آید و آن را باور کنند.
نهم: افراد مسلح محیط را پر کرده و فرامی‌گیرند، برخی لباس غیرنظامی به تن دارند و برخی دیگر لباس نظامی و با صورتی پوشیده، این چیزی است که بیشتر در نوار سوم به چشم می‌خورد.
دهم: تقریباً تمامی اجساد به جز دو یا سه جسد، همگی سالم هستند و در آنها هیچ زخمی مشاهده نمی‌شود که نشان دهد، آثار برجای مانده از بمباران هوایی یا زمینی است.
نتیجه‌گیری نهایی
این اجساد متعلق به افراد مسلحی است که در حمله به منطقه مسیحی‌نشین “محرده” قبل از قتل‌عام روز یک شنبه یعنی در قبل از ظهر روز شنبه کشته شده بودند. در جریان این جمله بیش از ۱۰ غیرنظامی نیز کشته و زخمی شده بودند که از آنها در این فیلم‌ها استفاده شده بود و این درحالی است که بین اجساد، جسد دو نیروی پلیس هم دیده می‌شد! اجسادی که آشکارا نشان می‌دهد مرتبط با صحنه نانوایی نیستند. این نتایج تا زمانی که شواهد و قرائنی فراهم شود که این دلایل را رد کند، به قوت خود باقی خواهد بود.
