از هنگامی که نخستین زائر مضجع منور اباعبدالله الحسین(ع)، جابر بن عبدالله انصاری در روز اربعین از مدینه به سمت کربلا رهسپار شد تاکنون ۱۳۷۳ سال می‌گذرد. او «جابر بن عبدالله انصاری» نخستین زائر کربلای معلی در اربعین سال ۶۱ هجری است.
سنت حسنه پیاده‌روی اربعین نیز در سال‌های حضور ائمه معصومین(ع) با وجود حکومت سفاک و خونریز اموی و عباسی انجام می‌شد.
در برخی از روایات تاریخی بیان شده است که زیارت کربلا با پای پیاده در زمان «شیخ انصاری» (متوفی سال ۱۲۸۱ قمری) رسم بوده است، اما در برهه‌ای از زمان به ورطه فراموشی سپرده می‌شود که در نهایت توسط «میرزا حسین نوری» دوباره احیا می‌شود.
این عالم بزرگوار اولین بار در عید قربان به پیاده‌روی از نجف تا کربلا اقدام کرد که ۳ روز در راه بود و حدود ۳۰ نفر از دوستان و اطرافیانش ایشان را همراهی می‌کردند.
پیاده‌روی مراجع و علما تا زمان صدام ادامه داشته است، اما در دوران حکومت ۲۴ ساله وی، وقفه‌ای در اجرای مراسم عزاداری با شکوه و پیاده‌روی‌های دسته جمعی ایجاد شد، هر چند که برخی اخبار حکایت از پیاده‌روی مخفی مردم در زمان صدام داشته است که گاهی منجر به شهادت این افراد توسط نیروی‌های بعث شده، اما مردم عراق با سقوط صدام، بار دیگر عشق و علاقه وصف‌ناپذیر خود به امام حسین(ع) را طی این ۱۰ سال به جهانیان ثابت کرده‌اند که در کنار دیگر محبان و شیعیان اهل‌بیت از کشورهای ایران، لبنان، پاکستان، هند، لبنان، قطر، امارات، کویت، بحرین و … مراسم اربعین حسینی را با شکوه‌تر از سال قبل اجرا می‌کنند.
در ادامه تصویری از حضور کودکان در پیاده‌روی اربعین مشاهده می‌شود:
در پیاده روی اربعین، حمل کودکان به کمک جعبه میوه میان عراقی‌ها مرسوم است
خدمات‌رسانی به زائران در موکب عزاداری توسط یک کودک عراقی
مشارکت کودکان در کاشت ۵ هزار اصله درخت در مسیر نجف تا کربلا
