همه چیز در سال ۱۹۴۳ میلادی آغاز شد؛ زمانی که عبارت مشکلات و مصائب یهودیان در اروپا و تحت حکومت هیتلر به گوش دیگر مردم جهان نیز رسید. تشکیلات صهیونیسم به بهانه نجات یهودیان و جهت ارائه دادن تصویری از فلسطین به عنوان پناه‌گاه و سرزمین مادری آنان، شروع به جمع آوری یهودیان از آفریقای شمالی و سرزمین‌های عرب برای استقرار در فلسطین کرد. یهودیان یمن در عملیاتی موسوم به «قالیچه جادویی» از این کشور خارج شدند.”
ضروری است که به تاریخ صهیونیسم علم داشته باشیم چرا که این تاریخ قویا گویای این است که اسرائیل جهت فراهم کردن پناهگاهی برای یهودیان ایجاد نشده و نه تنها سرزمین مادری یهودیان نیست بلکه ایجاد آن هیچ ربطی به مسائل مذهبی نیز ندارد.
تاریخ و ایدئولوژی صهیونیسم نشان می‌دهد که صهیونیسم یک ایدئولوژی نژادپرستانه و خداناباور است که از هویت و مذهب یهودیان برای دسترسی به فلسطین سوء استفاده کرده است.
به گفته رهبران یهودیان پیرو تورات (یهودیت ارتدوکس)، «رهبران خیانتکار صهیونیست به بدن و خون خیانت کردند. صهیونیسم هرگز گزینه‌ای برای رستگاری یهودیان نبود. برعکس، فرمولی بود برای اینکه نوع بشر به عنوان دست نشانده و مهره چند رهبر جنایتکار مورد استفاده قرار بگیرد. یک پیمان شکنی! خیانتی غیرقابل توصیف!»
همه چیز در سال ۱۹۴۳ میلادی آغاز شد؛ زمانی که عبارت مشکلات و مصائب یهودیان در اروپا و تحت حکومت هیتلر به گوش دیگر مردم جهان نیز رسید. تشکیلات صهیونیسم به بهانه نجات یهودیان و جهت ارائه دادن تصویری از فلسطین به عنوان پناه‌گاه و سرزمین مادری آنان، شروع به جمع آوری یهودیان از آفریقای شمالی و سرزمین‌های عرب برای استقرار در فلسطین کرد.
یهودیان یمن در عملیاتی موسوم به «قالیچه جادویی» از این کشور خارج شدند. بر اساس گزارش‌های مختلف، تاکید ویژه‌ای روی افراد جوان در یمن وجود داشت. آنها بر اساس میزان مذهبی بودنشان، حتی پیش از مسافرگیری کشتی‌های عازم فلسطین انتخاب شدند.
کودکان بزرگ‌تر که دانش بیشتری نسبت به مذهب یهودیت داشته و درک معنوی بیشتری داشتند، از دیگرجوانان یهودی جدا شده، جا گذاشته شده و به آنها اجازه مهاجرت به فلسطین داده نشد. وبسایتی به نام یهودیان تورات علیه صهیونیسم، گزارش داده است:
«زمانی که صهیونیست‌ها گواهی مهاجرت به فلسطین را توزیع می‌کردند و چندین گواهی برای افراد نوجوان در نظر گرفته شده بود، “مریبان” به آنهایی که بیم آن می‌رفت روی دیگر کودکان نفوذ مذهبی داشته باشند، گواهی ندادند. در همین راستا، خاخام‌های هالبرستام گواهی دریافت نکردند و ناچار شدند در تهران بمانند.»
یهودیان یمن به دلیل دانش بالای خود نسبت به قوانین یهودی و سنت برگرفته شده از یهودیت توراتی شناخته می‌شوند. به همین دلیل، صهیونیست‌ها تلاش ویژه‌ای کردند تا هجمه‌ای را علیه آنها با هدف «متمدن کردن» یهودیان عرب و بویژه یهودیان یمن ترتیب دهند. این فرایند متمدن سازی، همانطور که در شهادتنامه قربانیان آمده است، چیزی بیش از یک هجمه علیه یهودیت توراتی بود. صهیونیست‌های سکولار خداناباور خواستار وجود مذهب در فلسسطین نبودند. آنها زمین و منابع آن را می‌خواستند و به افراد و حتی یهودیانی که در این جاه طلبی با آنها هم عقیده نبودند، نیازی نداشتند. همانطور که در اظهارات خاخام اعظم تیتلبام و همچنین دیگر خاخام‌های ارتدوکس آمده است، مفهوم و ایده صهییونیسم از نگاه یهودیان پیرو تورات، بدعت و الحاد دانسته می‌شد. همچنین لازم است بدانیم که اعراب یهودی تمایل داشتند که سرزمین‌های مادری خود را ترک کنند و دلیل آن تبلیغات و پروپاگاندای شدید ضد عربی بود که صهیونیست‌ها دقیقا به همین علت آن را راه انداخته بودند. برای درک هولوکاست صهیونیسم علیه یهودیان در یمن، باید شهادت کسانی را که این تراژدی را تجربه کردند، مطالعه کرد.
شهادت‌ها و خاطرات زیر از وبسایت یهودیان تورات علیه صهیونیسم گرفته شده‌است.
شهادت اول: در کشتی
«زمانی که صهیونیست‌ها گواهی مهاجرت به فلسطین را توزیع می‌کردند و چندین گواهی برای افراد نوجوان در نظر گرفته شده بود، “مریبان” به آنهایی که بیم آن می‌رفت روی دیگر کودکان نفوذ مذهبی داشته باشند، گواهی ندادند. در همین راستا، خاخام‌های هالبرستام گواهی دریافت نکردند و ناچار شدند در تهران بمانند.»
در جریان سفر، هجمه شیطانی و شریرانه‌ای علیه مذهب یهودیت سازماندهی شد. اوج آن زمانی بود که کیپاهایی (کلاه سنتی یهودیان) که کودکان بر سر داشتند، به اقیانوس انداخته شد. کلاه بسیاری از آنها به زور از آنها گرفته شد. زمانی که کاپیتان کشتی دستور داد که کلاه‌ها از اقیانوس جمع آوری شده و به کودکان بازگردانده شوند، می‌توان پی برد که همه این اقدامات برای حتک حرمت نام خداوند (چیلو هشم) و مذهب یهودی صورت گرفت.»
شهادت دوم: در عتلیت
«بعد از رسیدن به “سرزمین مقدس”، کودکان باید چندین روز در اردوگاه دولتی که در شهرک عتلیت برپا شده بود، می‌ماندند. بواسطه تلاش‌های گسترده، مقامات سازمان صهیونیستی جوانان آلیا در نهایت موافقت کردند که برای این چند روز غذاهای کوشر (درست شده بر اساس قوانین یهودیت) به ساکنین اردوگاه داده شود و آنها همچنین می‌توانند مراسم مذهبی روز شنبه یعنی سبت (Sabbath) را برگزار کنند. اما در اینجا نیز در حقیقت تغییری در رویکرد این به اطلاح مربیان صهیونیست صورت نگرفته بود. این مربیان با گستاخی تمام، در جریان مراسم مذهبی، از مقابل همه کودکانی که در حال انجام این مراسم بودند، با سیگارهای روشن عبور می‌کردند. همچنین در جریان این مراسم، نمایندگان آژانس یهودی به عتلیت آمده و با خودروهای خود گشت زنی می‌کردند. همچنین در جریان این مراسم مذهبی فهرستی از نام کودکان تهیه شد و نمایندگان آژانس به اصطلاح «یهودی» در روز مقدس سبت نام ۱۰۹۰ کودک و بزرگسال یهودی را ثبت کردند.
همچنین در عتلیت، زمانی که مراسم مذهبی صبحگاهی کمی بیشتر طول کشید، بازرسان اعلام می‌کردند که با ندادن غذا به کودکان، آنها را مجازات می‌کنند. اما این حکم اجرایی نشد زیرا آنها می‌خواستند این حقایق را از نمایندگان «سازمان آگودات اسرائیل» (بازوی سیاسی یهودیت توراتی) که در جریان مراسم مذهبی در اردوگاه در کنار کودکان بودند، پنهان کنند.»
شهادت سوم: در اردگاه‌های رژیم صهیونیستی
«کودکان از عتلیت به ۱۴ اردوگاه مختلف در کشور انتقال داده شدند. حتی یکی از اردوگاه‌هایی که آگودات اسرائیل پیشنهاد داده بود، مورد پذیرش قرار نگرفت. از بین ۱۲۰ مربی، تنها ۵ مربی از آگودات اسرائیل پذیرش شدند. بیشتر مربیان دیگر از اعضای جنبش ضد مذهبی هشومر هتزر (Hashomer Hatzair) و دیگر گروه‌های خداناباور و ضد مذهب یهودیت بودند.
نمایندگان آگودات اسرائیل قصد داشتند به کودکان اطلاع دهند، پسرانی که در ۱۳ سالگی به سن تکلیف می‌رسند باید یک تفیلین (شیئی که به پسران یهودی در سن تکلیف داده می‌شود) دریافت کنند اما رهبران اردوگاه‌ها اعلام چنین چیزی را ممنوع کردند مگر اینکه سازمان جوانان آلیا مجوز آن را صادر کند. این مجوز از سوی سازمان جوانان آلیا به این شرط داده شد که هیچ یک از رهبران مذهبی نباید مسئول توزیع تفیلین باشد مبادا نفوذی مذهبی روی کودکان داشته باشد.
حتی زمانی که هرزوگ، خاخام اعظم از بعضی از اردوگاه‌ها بازدید کرده و با کودکان صحبت کرد، بعضی از مربیان زن به وی نزدیک شدند و به او گفتند، «چه کسی به شما اجازه داد به اینجا بیایید و صحبت کنید؟»
زمانی که از یکی از دختران خواسته شد که به مراسم مذهبی سبت پایان دهد و وی مخالفت کرد، مربیان ابتدا تلاش کردند تا وی را متقاعد کنند و زمانی که آن دختر باز هم از خود مقاومت نشان داد، به وی گفتند «مطمئن باش ما به تدریج به تو یاد خواهیم داد که دست به چنین حماقت‌هایی نزنی».
زمانی که کودکان وارد اردوگاه‌ها شدند، «مربیان» از آنها خواستند که کلاه‌هایشان را از سر بردارند.
یکی از «مربیان» گروهی از کودکان را راهنمایی کرد تا خرابه‌های بیت المقدس را به آنها نشان دهد. زمانی که به «دیوار ندبه» رسیدند، مربی به آنها گفت، «این دیوار حدود ۲ هزار سال است که پابرجاست. ارتفاع آن ۱۱ متر است و هر سنگ آن دو متر طول دارد و بعضی از سنگ‌ها نیز یک متری هستند.» بعد از دادن این اطلاعات «مهم» وی قصد داشت با کودکان آنجا را ترک کند. در همین لحظه یک فرد جوان به طور ناگهانی ظاهر شد و فریاد زد «نه، این صرفا یک دیوار باستانی نیست بلکه از بقایای یک معبد قدیمی است که یهودیان با آمدن به آن، در محضر خداوند اشک می‌ریختند.» وقتی کودکان این را شنیدند، سریعا نگاه خود را به دیوار برگردانده و شروع به گریه کردند و خواستار کتاب مزامیر شدند. آنها داستان زندگی دردناک خود را از زمانی که پدران و مادران خود جدا شدند، در محضر خدا با گریه بیان کردند.»
این شهادت‌ها و خاطرات به خوبی نشان می‌دهد، هرگز قصد این وجود نداشت که یک کشور مذهبی «یهودی» در فلسطین برای تمام یهودیان تشکیل شود. همچنین حقایق و مدارک دیگری وجود دارد که به طور کامل ادعا و فرض‌هایی را که بر اساس آن صهیونیست‌ها اجازه اشغال و استعمار غیرقانونی فلسطین را پیدا کردند، نقض می‌کند. جهان قربانی حیله و فریبکاری زیرکانه و در عین حال شیطانی صهیونیسم شد.
زمانی که می‌بینیم این حیله و فریبکاری، تا چه میزان خسارات جانی و مالی در بر داشته است، به این نتیجه می‌رسیم که مشکلی که با آن روبرو هستیم، تا چه حد جدی است. همچنین بر اساس این حقایق باید پی ببریم که وضعیت فعلی دیگر قابل دوام و ادامه پذیر نیست و ما به شدت نیازمند راه حلی هستیم که به از بین رفتن نهاد سیاسی صهیونیسم در فلسطین منجر شود. سازمان ملل باید خواستار رسیدگی به مسئله اذیت و آزار و هولوکاست یهودیان در یمن توسط صهیونیسم شود و اسرائیل باید برای این جنایت وحشتناک و نکوهیده، در مقام پاسخگویی حاضر شود. بسیاری از کودکان یمنی ربوده شده، تحت سرپرستی خانواده‌های اروپایی قرار گرفته و حتی شاید کشته شدند و با وجود این، اسرائیل هرگز در جایگاه مسئول این نسل کشی علیه یهودیان یمن و کودکان مفقود شده قرار نگرفت.
مترجم: احسان فتاحی
