۲۰ دی ماه ۱۳۶۵ تلخترین روز مدرسه در تاریخ آموزش و پرورش ایران است؛ روزی که ۶۸ کودک معصوم در آتش خشم و کینهجویی رژیم بعثی پرپر شدند.
آن روز دانشآموزان نوبت صبح مدرسه ابتدایی تعطیل شده بودند و داشتند از مدرسه خارج میشدند و دانشآموزان نوبت عصر نیز در حال آمدن به مدرسه بودند.
زنگ مدرسه تازه به صدا در آمده بود و یاران دبستانی با شادی و شعف کودکانه خود به مانند همیشه آماده میشدند تا در سر کلاس حضور یابند.
همه چیز آرام بود که ناگهان صدای آژیرخطر در فضای مدرسه پیچید؛ ترس مبهمی کودکان را در برگرفت و صفوف دانشآموزانی که برای رفتن به سر کلاس ایستاده بودند، پراکنده شد.
* مدرسه به صحنه بدنهای تکهتکه شده یاران دبستانی تبدیل شد
همه چیز در یک لحظه به وقوع پیوست؛ هنوز صدای آژیر قطع نشده بود که دو موشک هوا به زمین به دو مدرسه شهید فیاض بخش و امام حسن مجتبی (ع) شهرستان بروجرد که در مجاورت هم قرار داشتند، اصابت کرد و دانشآموزان در میان دود و غبار غلیظ گم شدند.
تحرک و نشاط از مدرسه رخت بربست و سکوتی تلخ حکمفرما شد؛ مدرسه به صحنه بدنهای تکهتکه شده یاران دبستانی و کیف و کفش بی صاحب بدل شد.
ساعت روی ۱۲:۴۵ مبهوت مانده بود و کودکان در سکوت، دست در دست هم به کلاس درس آسمانی پرواز کرده بودند.
۲۰ دی ماه ۱۳۶۵ از کارنامه سیاه رژیم بعثی، هیچگاه پاک نمیشود و در خون غلطیدن ۶۸ کودک بیگناه در خاطرهها خواهد ماند.
روحشان شاد.
فارس