البته بسیاری از کارشناسان و فعالان سیاسی این اقدامات را ناشی از حلقه سیاسی موجود در اطراف دولت می بینند که عنوان جریان انحرافی را پیدا کرده اند. آخرین نمونه از این قبیل رفتارها و طرح های بحث برانگیز، طرح استخدام های گسترده است که در قالب اعطای مجوز به استانداران در سراسر کشور قرار است عملیاتی شود. سایت فردا، درباره انگیزه های چنین مسایلی با محمد دهقان عضو هیات رئیسه مجلس گفت‌وگو کره است. دهقان در پس این رفتارها و طرح ها انگیزه های سیاسی – انتخاباتی را می بیند.
در ادامه گفت‌وگوی فردا با این نماینده مجلس شورای اسلامی را می‌خوانید:
آقای دهقان اخیرا مصوبه دولت در خصوص استخدام تعداد زیادی نیروی انسانی در دستگاههای دولتی بحث برانگیز شده است. ارزیابی شما از طرح چنین مقوله ها و مصوبه هایی چیست؟ فکر می کنید چه انگیزه هایی در پس پرده این طرح ها وجود دارد؟
به نظر من اینها شعارهایی است برای ایجاد یک گفتمان که برخی بگویند، می خواهیم به مردم پول بدهیم اما بعضی ها نمی گذارند، می خواهیم مردم را استخدام کنیم، مراکزی نمی گذارند، می خواهیم به مردم زمین بدهیم فلان کس ها نمی گذارند. اینها در شرایطی است که دولت خودش می داند هدف و جهت گیری اساسی نظام و قوانین کوچک کردن دولت است. هر کاری بخواهد انجام شود باید بر اساس منطق باشد و این منطق هم باید تبدیل به قانون شود. هر چیزی که خلاف قانون باشد بیانش صادقانه نیست و عملی هم نیست. معلوم است که منطق هم ندارد. بنابراین این بحث ها خیلی بحث های عملی نیست بلکه برای توقع ایجاد کردن در بین مردم و کوتاهی ها را به گردن دیگران انداختن است.
چون در آستانه انتخابات هستیم ممکن است شائبه های سیاسی- انتخاباتی هم ایجاد کند. لذا مردم باید هوشیار باشند که جریانی در کشور دنبال ایجاد فضای دو قطبی است و می خواهد به صورت غیر صادقانه و ایجاد یک گفتمان و فضای شعاری خودش را به عنوان جریان محبوب و منجی جلوه بدهد و دیگران را اعم از همه مسئولان و جریان ها را محکوم کند. این رفتار رفتار صادقانه نیست. کسانی که این رفتارها را انجام می دهند ۸ سال بر سر کار بوده اند و هر کاری خواسته اند کرده اند. مردم اینها را شناخته اند و به نظر من این قبیل رفتارها جواب نمی دهد. صداقت برندگی دارد. عدم صداقت، رفتارهای شعاری و غیر صادقانه برندگی ندارد و به نظر من جدای اینکه بازی کردن با افکار عمومی و حیثیت نظام است، در پیش خداوند هم جزایی دارد و مورد اقبال مردم هم قرار نمی گیرد.
چنین طرح ها و مصوباتی را وقتی در کنار برخی اقدامات و اظهارات دیگر قرار می دهیم مثل طرح اظهاراتی در خصوص « آزاد بودن انتخابات»، به نظر می رسد یک پازل بزرگ تر انتخاباتی مد نظر است و دولتی ها سعی می کنند معطوف به همین بحث های انتخاباتی خود را در جایگاه اپوزیسیون قرار دهند. به نظر شما چرا دولت تمایل به اپوزیسیون شدن دارد؟
البته بحث دولت درست نیست. اینها را یک حلقه انحرافی انجام می دهد که بر بخشی از مقدرات دولت حاکم شده است و انگیزه های سیاسی- انتخاباتی دارد. آنها می خواهند با شعار های خاص و پرطمطراق خودشان را به عنوان منجی جلوه دهند و دیگران را هم به عنوان مانع. اما بلاخره مردم اینجا قضاوت می کنند. از جریانی که ۸ سال حاکم بوده حالا این حرفها که «نمی گذارند و مانع می شوند» پذیرفته نیست. اگر بخواهد کسی در چارچوب قانون کاری انجام دهد نیاز به این رفتارها و چالش ها و تنش ها ندارد. هیچ کس با پول دادن به مردم مخالف نیست. اینها می گویند می خواهیم به مردم پول بدهیم دیگران نمی گذارند. خوب مگر دولت گنج پیدا کرده است؟ دولت الان حقوق برخی کارکنان خود را ندارد بدهد. پول هزینه های جاری بخش های دولتی باقی مانده و اعتبارات پروژه های عمرانی بیشتر از یک پنجم امکان پرداخت ندارد. خوب دولت از کجا می خواهد پول بیاورد به مردم بدهد؟
طبیعتا اگر می خواهد پولی بدهد باید حامل های انرژی چند برابر افزایش یابد. مثلا بنزین اگر بخواهد فاز دوم هدفمندی اجرایی شود باید ۵۰۰۰ تومان شود. گاز و برق و آب چندین برابر گران می شود. آیا مردم با گران شدن این کالاها موافق هستند؟ طبیعتا باید بررسی شود که تورم چقدر بر مردم فشار خواهد آورد. به تولید چه ضررهایی خواهد خورد. وقتی حامل های انرژی را گران کردید هزینه آن را باید کارخانه ها بدهند. این یعنی افزایش هزینه های تولید و لذا برخی تولیدگران خرد ممکن است مجبور شوند کارخانه را تعطیل کنند و تعطیلی کارخانه یعنی بیکاری کارگران. آیا فقط می خواهیم یک پولی بدست مردم بدهیم یا اینکه باید به این مسایل هم فکر کرد.
یا مثلا می گویند می خواهیم استخدام کنیم دیگران نمی گذارند. چه کسی مخالف استخدام است. همه ما در مجلس تلاشمان ایجاد اشتغال است. اما آیا واقعا بنای دولت این است که اشتغال ایجاد کند به هر قیمتی؟ این روشی که در پیش گرفته، چاق کردن دوباره دولت است و دولت هر چه بزرگ تر شود فسادش بیشتر است. نکته مهمتر اینکه این دولت آخر عمرش است. اگر استخدامی هم لازم است باید دولت آینده انجام دهد. این رفتارها صادقانه و از روی دلسوزی نیست. رفتارهایی است که شائبه انگیزه های سیاسی و انتخاباتی در آن وجود دارد. مردم باید خودشان قضاوت کنند که چقدر منطبق با مصالح خودشان و کشور است.
به نظر شما این حلقه انحرافی چقدر می تواند کارش را پیش ببرد؟ چه ابزار و امکاناتی در اختیار دارد که بتواند روی آن حساب کند؟
بستگی به اندازه بصیرت جامعه دارد. هر چقدر آگاهی مردم بیشتر باشد و با عمق بیشتر به مسایل نگاه کنند، جریان انحرافی ناکام خواهد ماند و هر مقدار مردم خدای نکرده تحت تاثیر برخی فریبکاری ها و رفتارهای غیر صادقانه قرار گیرند، کمک خواهد کرد که جریان انحرافی برد بیشتری داشته باشد. لذا برد جریان انحرافی بستگی به آگاهی و بصیرت توده مردم دارد. هر میزان که آگاهی بیشتر باشد، جریان انحرافی در اهداف سیاسی و انتخاباتی که دارد و خواب های خطرناکی که برای کشور دیده ناکام تر خواهد ماند. باید همه نخبگان و خواص با یک رفتار مسئولانه و با نگاه به منافع ملی ابعاد این رفتارهای غیر صادقانه جریان انحرافی را بررسی و برای مردم روشن کنند که هدف اینها خدمت به مردم نیست. اینها با رفتارهای زودگذرانتخاباتی می خواهند مردم را تحت تاثیر خود قرار دهند.
یکی از این رفتارهای ناصادقانه تفرقه افکنی بین نیروهای انقلاب و ایجاد تنش با نهادها و دستگاههای مختلف حاکمیتی است. جریان انحرافی چه نفعی از این تفرقه افکنی بین نیروهای انقلاب می برد؟
جریان انحرافی از ابتدای تشکیلش اثبات خودش را در نفی دیگران و ایجاد تنش و درگیری و چالش با دیگران تعریف کرده است. لذا در همه زمانها دنبال یک دشمن فرضی در درون نظام می گشته که این دشمن را مورد حمله قرار دهد. امروز متاسفانه جریان انحرافی دیگر از شخصیت های مختلف عبور کرده و امروز بعضی از عناصر این جریان سطح چالش را به اصل نظام ارتقا دادند. یعنی سطح چالش را با اصل نظام تنظیم کردند. منتها بعضی هاشان جرات نمی کنند بیان کنند ولی بعضی هاشان هم این جسارت را دارند که در جلسات خودشان عنوان می کنند. مردم باید هوشیار باشند تا جریان انحرافی نتواند در تحقق خوابهای خود موفق شود.
این بحث فتنه‌ای که مطرح می شود ناظر بر همین فراز انتهایی صحبت های شماست؟ یعنی قراردادن سطح تنش ها با اصل نظام از سوی جریان انحرافی؟
