آقای «م.ی» که آگهی ترحیم آن در روزنامه‌ها از طرف یکی از کارخانه‌های تحت اختیارش چاپ شده است، همان سلطان شکر است.
این فرد که گفته می‌شود، قبلا یک کارمند ساده شهرداری کرج بوده، با خرید زمین‌های یکی از شهرکهای اطراف کرج پولدار شد و بعد با خریدن سهام عمده کارخانه‌های قند و شکر از جمله بزرگترین کارخانه قند خاورمیانه در دزفول خوزستان، کارخانه‌های قند کرج و چند کارخانه دیگر به سلطان شکر مشهور شد.
این فرد که چند سال پیش در دادگاه به اتهام زمین خواری و نه واردات بی‌رویه شکر محاکمه شده بود، درگذشت.
سلطان شکر در دادگاه به ۲۶ سال حبس و ۷۳ میلیارد تومان جریمه نقدی محکوم شد، اما اسفند ماه سال ۸۶ منابع غیررسمی از آزادی وی با قرار وثیقه ۱۶۰ میلیارد تومانی خبر دادند؛ موضوعی که توسط الیاس نادران نماینده تهران در مجلس در تذکری علنی عنوان شد.
در نهایت حکمی که درباره این پرونده و در حدود ۲۰۰ صفحه انشا شده بود، در چند سطر نقض شد و قرار شد این پرونده توسط یک قاضی ویژه رسیدگی شود، اما هنوز به صورت دقیق آخرین وضعیت این پرونده اطلاع رسانی نشده است.
به هر حال مرگ سرنوشت این پرونده قطور را هم در هاله‌ای از ابهام فروبرد و طومار متهم پرونده را برای همیشه پیچاند.
