بمب تزار (به روسی Царь-бомба) نام مستعار بمب هیدروژنی AN602 و قوی‌ترین بمب اتمی آزمایش شده بر روی زمین است.
جام حوادث؛ این بمب در اتحاد جماهیر شوروی ساخته شد و در ایام جنگ سرد و به دستور خروچف در ۳۰ اکتبر ۱۹۶۱ در مجمع الجزابر نوایا زملیا واقع در قطب شمال آزمایش شد. پس از فروپاشی شوروی، روس ها میزان بازدهی آن را ۵۷ مگاتن تی ان تی اعلام کردند که این میزان برابر ده برابر بازدهی کل مهمات استفاده شده در جنگ جهانی دوم است.
این بمب به وسیله یک فروند بمب افکن توپولوف ۹۵، از ارتفاع ۱۰۵۰۰ متری پرتاب و در فاصله ۳۵۰۰ متری از زمین منفجر شد. امواج حاصل از انفجار آن سه بار دور زمین را طی کرد و در فنلاند شیشه خانه ها را شکست.
موجودات زنده تا شعاع ۱۰۰ کیلومتری محل انفجار تبدیل به بخار شدند و نابود گردیدند. وزن بمب برابر با ۲۰ تن ، طول گودال ایجاد شده حدود سه کیلومتر ، قدرت تخریب موثر (تخریب ۱۰۰ درصد) ۵۰۰ کیلومتر و ارتفاع قارچ ایجاد شده از انفجار ۶۸ کیلومتر بوده است که تا ۱۰۰۰ کیلومتر قابل مشاهده بود.
