مقدمات ساخت سریال زمانه در اواخر پخش سریال «در مسیر زاینده رود» شکل گرفت. فیلمنامه سریال از سوی تهیه کننده و علیرضا کاظمی پور (نویسنده) به شبکه یک سیما پیشنهاد شد. شبکه یک پس از چند ماه اعلام کرد این فیلمنامه مناسب این شبکه نیست.
پس از آن فیلمنامه به شبکه سه پیشنهاد شد. مدیر گروه فیلم و سریال شبکه سه سیما با مطالعه فیلمنامه، این فیلمنامه را در مسیر تولید انداخت و اعلام کرد نتیجه کار سریالی جذاب خواهد شد.
هنگام ارائه سریال به شبکه سه، حسن فتحی برای انجام کاری در فرانسه بود.
نیمه های سال ۹۰ کارهای مقدماتی مربوط به ساخت سریال انجام شد و از اسفند ماه تصویربرداری سریال آغاز شد. در مقطع آغاز تصویربرداری خبری درباره تولید این سریال منتشر نشد و تا مدت ها قاعده «سکوت خبری» بر ساخت این سریال حاکم بود.
در فیلمنامه اولیه داستان سریال روایتی خطی و کلاسیک نبود. فیلمنامه اولیه به گونه یی بود که در آن مخاطب هربار با یک شخصیت همراه می شد و قصه مربوط به او در سریال مطرح می شد. در قسمت بعد نیز فیلمنامه دوباره بر یک شخصیت متمرکز می شد و گاهی فیلمنامه به سراغ شخصیت های دیگر نیز می آمد.
تهیه کننده و کارگردان طی مشورت با یکدیگر به این نتیجه رسیدند که این فیلمنامه ممکن است برای مخاطب امروز تلویزیون چندان عادی نباشد و به همین دلیل فیلمنامه همزمان با ساخت بازنگری و به یک اثر کلاسیک تبدیل شد.
امین تارخ قرار بود در نقش «عمو» حضور یابد. او قرارداد هم بست و چند روزی مقابل دوربین آمد اما به دلیل آماده نبودن فیلمنامه کامل، فرجام این شخصیت هم در داستان مشخص نبود و به همین دلیل امین تارخ نگران این شخصیت بود که در روند آتی داستان چه سر و شکلی پیدا خواهد کرد؟! به دلیل نامشخص بودن شخصیت عمو در داستان، او از حضور در ادامه سریال عذرخواهی کرد و پس از چند روز تصویربرداری، از گروه جدا شد.
«لیندا کیانی» بازیگر نقش ارغوان هم شخصیت دیگری بود که از سریال جدا شد. او پیش از آغاز تصویربرداری اعلام کرده بود که هم سفری به خارج از کشور در پیش دارد و هم اینکه ممکن است در پروژه دیگری درگیر کار شود. در ادامه کار برنامه او با برنامه پروژه تطبیق پیدا نکرد و به همین دلیل او نیز از پروژه جدا شد.
در سریال زمانه مخاطب هر چهار فصل بهار، تابستان، پاییز و زمستان را می بیند. فصل زمستان در یکی از فلاش بک ها روایت می شود که آن مهرانه مهین ترابی که منتظر رسیدن پدرش برای اجازه عقد است، در دوران جوانی روزی را به خاطر می آورد که عمو به پدرش اجازه حضور در محضر را نداده و به همین دلیل او موفق به ازدواج با جوان مورد علاقه خود نشده است.
در سریال زمانه تقریبا به تمام مضامین روز پرداخته شده است: مسکن، بیکاری جوانان، مشکلات مربوط به ارث، فساد اقتصادی، اعتیاد، گروه های موسیقی زیرزمینی و… برخی از مضامینی هستند که سریال به آنها پرداخته است.
کیانوش عیاری یکی از علاقه مندان و طرفداران جدی سریال زمانه است و بارها علاقه خود به این سریال را در تماس با حسن فتحی ابراز کرده است.
یکی از ویژگی های سریال زمانه این است که خیلی زود به سراغ اصل مطلب می رود و با طرح خط اصلی داستان در همان قسمت های آغازین، چندان روده درازی نمی کند.
روند رویدادها در سریال زمانه به گونه یی است که هرچند قسمت یک بار، اتفاقی مهم در سریال رخ می دهد.
سازندگان سریال زمانه با در نظر گرفتن ذائقه مخاطب امروز که بر اثر تماشای سریال های ماهواره یی دگرگون شده، تصمیم داشتند سریالی بسازند که با تنوع لوکیشن، ضرباهنگ تند و شخصیت های مختلف، برای مخاطب امروز جذاب و دیدنی باشد.
دروغ گفتن، پنهان کاری، کینه ورزی و انتقام گرفتن مضامینی کلی است که در این سریال به آنها پرداخته شده است.
یکی از قصه های فرعی سریال، موسیقی اصطلاحا «زیرزمینی» است. در داستان چند شخصیت درگیر ساخت آهنگ های اصطلاحا زیرزمینی هستند. آنها به محض اعتیاد یکی از اعضای تیم، او را از گروه بیرون می کنند. سریال تلاش دارد تصویری سالم از این گروه های موسیقی نشان داده و به موسیقی به عنوان عنصری برای تذهیب نفس بپردازد.
پخش سریال زمانه از تلویزیون با استقبال مخاطبان مواجه شد. بخش مهمی از این مساله به دلیل رویکرد سریال به موضوع های روز اجتماع است.
نمایش ازدواج مخفیانه دو نفر از شخصیت ها در سریال، با واکنش برخی رسانه ها مواجه شد. در بخشی از سریال به دلیل مخالفت خانواده سروش گودرزی با ازدواج او با پریناز ایزدیار، این دو به صورت مخفیانه با هم ازدواج می کنند و همین مساله با واکنش چند رسانه مواجه شد. اسماعیل عفیفه در مصاحبه یی گفت: «منتقدان اگر اندکی صبر کنند، متوجه خواهند شد که ما قصد عادی سازی روابط دختر و پسر را نداریم و تبعات ازدواج مخفیانه را تصویر می کنیم».
او در ادامه این گفت وگو اضافه کرد: «به نظر من قضاوت درباره آنچه تا به حال پخش شده، عجولانه است و بحث ازدواج تازه شروع شده است. من در چند کار دیگر نیز با آقای فتحی همکاری داشته ام و در کارهای قبلی ما هم این اتفاقات می افتاد که برخی به عنوان نقد شروع به بیان مطالبی می کردند که از سر شتابزدگی است. این افراد نمی دانند که یک اثر یکپارچگی دارد و با دیدن چند قسمت از یک کل نمی توان درباره آن نظر داد.»
پیش از پایان سریال، در فضای مجازی عده یی از مخاطبان پایان سریال را حدس زده و آن را منتشر کرده اند. این روال در سال های اخیر درباره سریال های تلویزیونی به شدت رواج یافته است.
