در گزارش حاضر کشتارهای دسته‌جمعی در آمریکا را از دید آمار، پوشش رسانه‌ای، فرهنگ سلاح و نیز سازمان‌های حامی سلاح مورد بررسی قرار می‌دهیم.
کشتارهای دسته‌جمعی آمریکا در سالی که گذشت
در ادامه لیستی از کشتارهای دسته‌جمعی ارائه میشود که در سال ۲۰۱۲ رخ داده‌اند. این تراژدی‌ها در مکان‌های مختلفی روی دادند از کلیسا گرفته تا سال‌های نمایش فیلم، مسابقات فوتبال، دادگاه‌ها و هم‌اکنون در یک مدرسه ابتدایی. اما با توجه به تکرار این رویدادهای وحشتناک، شاید اگر با یک دید وسیع‌تر به ماجرا بنگریم به این نتیجه می‌رسیم که رخداد این نوع کشتارها در آمریکا به تدریج تبدیل به رویدادی عادی شده است.
۲۲ فوریه ۲۰۱۲ – یک مرد با تیراندازی در ایالت جرجیا ۵ نفر را به کام مرگ کشاند. ظاهرا اختلافات خانوادگی دلیل این حادثه بودند.
۲۶ فوریه ۲۰۱۲ – چندین نفر در یک کلوپ شبانه در تنسی شروع به تیراندازی کردند که در اثر آن یک نفر کشته و ۲۰ نفر دیگر زخمی شدند.
لبخند معصومانه ۱۸ کودک از ۲۰ کودکی که در ایالت کنکتیکات قربانی فرهنگ خشونت‌پرور آمریکایی شدند
۲۷ فوریه ۲۰۱۲ – سه دانش‌آموز در دبیرستان چاردون در مناطق روستایی اوهایو به ضرب گلوله همکلاسی‌شان کشته شدند.
۸ مارس ۲۰۱۲ – یک مرد مسلح با ورود به یک بیمارستان روانی در پیتزبورگ پنسیلوانیا، دو نفر را کشته و ۷ نفر دیگر را زخمی کرد.
۳۱ مارس ۲۰۱۲ – یک فرد مسلح به روی مردمی که در مراسم سوگواری در خانه‌ای در فلوریدا جمع شده بودند تیراندازی کرد. طی این حادثه دو نفر کشته شده و ۱۲ تن دیگر زخمی شدند.
۲ آوریل ۲۰۱۲ – یکی مرد ۴۳ ساله که دانشجوی سابق دانشگاه اویکوس در اوکلند کالیفرنیا بود وارد دانشگاه قدیمی خود شده و هفت نفر را “اعدام” کرد. سه نفر نیز زخمی شدند.
۶ آوریل ۲۰۱۲ – دو مرد در شهر تولسا، اوکلاهاما، به خیابان آمده و شروع به تیراندازی به سوی افراد سیاه‌پوست کردند. در پی این حادثه که دارای انگیزه‌های نژادپرستانه بودند سه مرد کشته شده و دو نفر دیگر زخمی شده بودند.
۲۹ می ۲۰۱۲ – یک مرد در سیاتل، واشنگتن، شروع به تیراندازی در یک کافی‌شاپ کرده و ۵ نفر را کشت. وی در نهایت خودکشی نمود.
قدرت حامیان حمل و مالکیت سلاح در آمریکا چنان زیاد است که فعالین مدنی ضدسلاح و صلح‌طلب در برابر آنها تقریبا هیچ کاری نمی توانند انجام دهند
۹ جولای ۲۰۱۲ – چندین نفر با حمله به یک بازی فوتبال سه نفر شامل یک نوجوان ۱۶ ساله را به قتل رساندند.
۲۰ جولای ۲۰۱۲ – جیمز هولمز وارد یک سالن سینما شده و با اسلحه نیمه اتوماتیک خود شروع به تیراندازی به سوی تماشاچیان نمود. در پی این حادثه دوازده نفر کشته شده و ۵۸ نفر زخمی شدند.
۵ آگوست ۲۰۱۲ – یک نژادپرست سفیدپوست و نظامی سابق ارتش آمریکا با ورود به یک معبد سیک‌ها در میلواکی، ویسکونسین، شش نفر را به قتل رسانده و سپس خودکشی کرد.
۱۴ آگوست ۲۰۱۲ – سه مرد در دانشگاه تگزاس توسط یک مهاجم ۳۵ ساله کشته شدند. یکی از افراد کشته شده افسر پلیس بود.
۲۷ سپتامبر ۲۰۱۲ – یک مرد ۳۶ ساله در مینه‌سوتا که به تازگی شغل خود را از دست داده بود به محل کار قبلی خود بازگشته، ۵ نفر را کشته و سه تن دیگر را زخمی کرد. وی در نهایت دست به خودکشی زد.
۲۱ اکتبر ۲۰۱۲ – یک مرد ۴۵ ساله به نام رادکلیف فرانکلین هافتون سه زن، شامل همسرش، را به ضرب گلوله از پای درآورد و سه نفر دیگر را نیز زخمی کرد. وی در نهایت دست به خودکشی زد.
۱۱ دسامبر ۲۰۱۲ –یک جوان ۲۲ ساله شروع به تیراندازی در یک مجتمع تجاری در پورتلند، اورگون، نموده، دو نفر را کشت و در پایان به زندگی خود نیز خاتمه داد.
۱۴ دسامبر ۲۰۱۲ – یک مرد مسلح در حدود بیست و دو نفر را در نیوتاون، کنکتیکات از پای درآورده و سپس خودکشی کرد. ۲۰ نفر از قربانیان کودک بودند.
بدترین کشتارهای دسته‌جمعی در تاریخ آمریکا
۱٫ ۱۶ آوریل ۲۰۰۷ – دانشگاه فنی ویرجینیا – وا سونگ هوئی چو (Va. Seung-Hui Cho)، ۲۳ ساله، ۳۲ نفر را کشته و سپس به زندگی خود پایان داد. همه قربانیان به غیر از دو نفر در کلاس درس بودند.
۲٫ ۱۴ دسامبر ۲۰۱۲ – نیوتاون – یک فرد ۲۰ ساله به نام آدام لانزا (Adam Lanza) وارد یک مدرسه ابتدایی شده و ۲۶ نفر را به قتل رساند. ۲۰ نفر از این قربانیان کودکان دبستانی بودند. مهاجم در نهایت خودکشی کرد. بعدها جسد یک نفر دیگر نیز کشف شد و بدین ترتیب تعداد قربانیان به ۲۷ نفر رسید.
۳٫ ۱۶ اکتبر ۱۹۹۱ – تگزاس – جرج هنارد (George Hennard) در یک کافه‌تریا شروع به تیراندازی کرده و قبل از اینکه دست به خودکشی بزند ۲۳ نفر را کشت. ۲۰ نفر نیز در این حادثه زخمی شدند
از راست به چپ: تصاویر مربوط به کشتار دانشگاه فنی ویرجینیا (۲۰۰۷)، کشتار سندی هوک (۲۰۱۲) و کشتار تگزاس (۱۹۹۱)
بدترین کشتارهای دسته‌جمعی ۶۰ سال گذشته آمریکا در ۵ سال اخیر روی داده‌اند!
۴٫ ۱۸ جولای ۱۹۸۴ – سین سیدرو، کلیفرنیا – جیمز اولیور هابرتی (James Oliver Huberty)، یک نگهبان اخراجی، ۲۱ نفر را در یکی از رستوران‌های مک‌دونالد به قتل رساند. وی توسط یکی از تک‌تیراندازهای پلیس کشته شد.
۵٫ ۱ آگوست ۱۹۶۶ – دانشگاه تگزاس در آستین – چارلز وایتمن (Charles Whitman) از برج ساعت مدرسه شروع به تیراندازی کرده و قبل از اینکه خودکشی کند ۱۶ نفر را کشته و ۳۱ نفر را زخمی کرد.
۶٫ ۲۰ آگوست ۱۹۸۶ – ادموند، اوکلاهاما – پت شریل (Pat Sherrill)، کارمند ۴۴ ساله اداره پست که در شرف اخراج بود، ۱۴ نفر را در اداره پست شهر کشته و سپس به زندگی خود خاتمه داد.
از راست به چپ: کشتارهای سن سیدرو (۱۹۸۴)، دانشگاه تگزاس (۱۹۶۶) و اوکلاهاما (۱۹۸۶)
۷٫ ۲۱ آوریل ۱۹۹۹ – دبیرستان کلمباین در لیتلتون، کاورادو – اریک هریس، ۱۸ ساله، و دیلان کلبولد، ۱۷ ساله، در دبیرستان کلمباین شروع به تیراندازی کرده، ۱۲ نفر از همکلاسی‌هایشان و یک معلم را به قتل رساندند. ۲۶ نفر دیگر نیز در این حادثه زخمی شدند. این دو دانش‌آموز در کتابخانه دبیرستان به زندگی خود نیز پایان دادند.
۸٫ ۳ آوریل ۲۰۰۹ – بینگهامتون، نیویورک – جیورلی وانگ (Jiverly Wong)، ۴۱ ساله، ۱۳ نفر را در مرکز مهاجرت “مجمع مدنی آمریکا” کشته و سپس خودکشی کرد.
۹٫ ۹ نوامبر ۲۰۰۹ – فورت هود، تگزاس – یک فرد مسلح با تیراندازی در “مرکز آمادگی سربازان” ۱۳ سرباز و غیرنظامی را کشته و چندین نفر دیگر را زخمی کرد.
۱۰٫ ۶ سپتامبر ۱۹۴۹ – کامدن، نیوجرسی – هووارد اونرو (Howard Unruh)، نظامی سابق آمریکایی ۱۳ نفر را در منطقه محل سکونتش از پای درآورد. روانپزشک‌ها اعلام کردند او دچار شیزوفرنی است و بدین ترتیب بدون محاکمه به یک بیمارستان روانی منتقل شد. وی در سال ۲۰۰۹ درگذشت.
به ترتیب از راست به چپ: کشتار دبیرستان کلمباین (۱۹۹۹)، کشتار بینگهامتون (۲۰۰۹)
کشتار فورت هوت (۲۰۰۹) و کشتار کامدن (۱۹۴۹)
آمارها در مورد کشتار دسته‌جمعی در آمریکا چه می‌گویند؟
در ادامه گزارش به منظور ارائه آماری در مورد جنبه‌های مختلف کشتار دسته‌جمعی تعریف خود را از این پدید محدود به پرونده‌هایی خواهیم کرد که در آنها:
الف) حداقل ۴ نفر کشته شده باشند،
ب) قاتل فقط یک نفر باشد،
ج) قتل در یک مکان عمومی روی داده باشد.
با توجه به تعریف فوق می‌توان گفت که از سال ۱۹۸۲ تا سال ۲۰۱۲، در حدود ۶۲ مورد کشتار دسته‌جمعی در آمریکا روی داده است. این حوادث در سی ایالت آمریکا از ماساچوست تا هاوائی روی داده‌اند. بیست و پنج مورد از این جنایات از سال ۲۰۰۶ به این سو رخ داده‌اند و ۷ مورد تنها در سال ۲۰۱۲ اتفاق افتاده‌اند. این امر نشان از افزایش تصاعدی کشتار دسته‌جمعی در آمریکا دارد.
از ۱۴۲ سلاح مورد استفاده قاتلین،بیش از سه چهارم آنها به صورت قانونی تهیه شده بودند.
تسلیحات نیمه‌اتوماتیک و پیشرفته بیشترین نقش را در قتل مردم آمریکا ایفاء کرده‌اند.
پوشش خبری کشتارهای دسته‌جمعی در رسانه‌های غربی
دکتر پارک دایتز (Park Dietz)، روانشناس پزشکی قانونی، معتقد است که پوشش خبری بیش از اندازه و مبالغه‌آمیز کشتارهای دسته‌جمعی در رسانه‌های می‌تواند اثرات مخربی داشته باشد. وی این سخنان را در مصاحبه‌ای با شبکه خبری بی‌بی‌سی و پس از کشتار دانش‌آموزان مدرسه‌ای در آلمان اعلام کرد.
مصاحبه دکتر پارک دایتز با شبکه بی‌بی‌سی در مورد تأثیر پوشش رسانه‌ای کشتارهای دسته‌جمعی
دکتر پارک دایتز می‌گوید: “هر زمان که یک کشتار دسته‌جمعی مورد توجه افراطی رسانه‌ها قرار می‌گیرد انتظار داریم که در عرض یک یا دو هفته بعد از آن شاهد رویداد دیگری باشیم. اگر نمی‌خواهید به کشتارهای دسته‌جمعی دامن بزنید، اخبار خود را با آژیر پلیس و سایر جلوه‌های هیجان‌انگیز شروع نکنید، تصاویر قاتلین را نشان ندهید و این رویداد را تبدیل به خبر ۲۴/۷ نکنید.”
با توجه به سابق پوشش خبری کشتارهای اخیر در آمریکا یا سایر نقاط جهان باید گفت که رسانه‌های غربی درست برخلاف توصیه‌های دکتر دایتز عمل کرده‌اند.
پوشش رسانه‌ای نامناسب و افراط‌گونه کشتارهای دسته‌جمعی بیش از آنکه عملی در جهت اطلاع‌رسانی باشد موجب تشدید این نوع رویدادهای میشود
واقعیت این است که پوشش خبری چنین رویدادهایی بیش از آنچه مرتبط با اطلاع‌رسانی آزاد و نشر خبر باشند در راستای افزایش ریتینگ کانال‌های خبری و درآمدزایی آنها هستند. به عبارت دیگر کشتارهای دسته‌جمعی نه تنها مقر درآمدی برای صنایع تسلیحاتی و یا شرکت‌های سازنده جلیقه ضدگلوله هستند، بلکه خوراک خبری خوبی نیز برای رسانه‌ها می آفرینند، رسانه‌هایی که عمل در جهت خیر اجتماعی و اخلاق رسانه‌ای برای آنها کاملا بی‌معنا است.
لیلی او. دانل (Lilly O’Donnell) تحلیلگر مسائل اجتماعی معتقد است: “اگر می‌خواهیم که کشتارهای دسته‌جمعی کاهش یابند باید از برخورد با آنها گویی که یک رویداد ورزشی و یا یک برنامه برای سرگرمی بینندگان هستند بپرهیزیم. مسأله‌ای که تاکنون از جانب رسانه‌ها رعایت نشده‌اند.”
رسانه‌های خبری بیش از آنچه تصویری واقعی و در راستای خیر عموم و اجتماع از کشتار دسته‌جمعی ارائه کنند آن را تبدیل به یک فیلم پلیسی و مهیج هالیوودی کرده‌اند.
یقینا فردی که مرتکب کشتار دسته‌جمعی در سطح واقعه سندی هوک میشود نمی‌تواند از نظر روانی فرد سالمی باشد. احتمالا دچار افسردگی است، از جامعه و اطرافیان خود متنفر شده و می‌خواهد به نوعی توجهات را به خود جلب کند. حال ببینیم پخش هالیوود گونه و مبالغه‌آمیز اخبار کشتار چه پیامی به چنین افرادی ارسال خواهد کرد:
۱٫ رسانه‌ها تو را مشهور خواهند کرد؛
۲٫ رسانه‌ها تضمین خواهند کرد که جنایات تو گفتمان ملی را برای چندین روز یا حتی چندین هفته کنترل خواهد کرد؛
۳٫ رسانه‌ها سعی خواهند کرد جنایات تو را با سیاست‌ها و خط‌مشی‌های ملی مرتبط سازند.
۴٫ هر چقدر جنایت وحشتناک‌تری انجام دهی، توجه بیشتری جلب خواهی کرد؛
۵٫ بحث رسانه‌ای و تأثیرات سیاسی آن چنان شدید خواهد بود که رئیس‌جمهور آمریکا مجبور خواهد شد درباره کار شما صحبت کرده و حتی اشک بریزد، کتاب‌های چاپ شود و فیلم‌ها تولید گردند.
فرهنگ خشونت‌طلبی و سلاح
حمل و مالکیت سلاح ریشه در باورها و سبک زندگی آمریکایی دارد. در سال ۱۷۹۱ میلادی متمم دوم حقوق مدنی به قانون اساسی آمریکا افزوده شد که حق داشتن اسلحه را به عنوان یکی از حقوق انسانی و شهروندی به رسمیت می‌شناخت. آمریکایی‌ها با وجود سلاح توانسته بودند بر بومیانی که قبل از آنها صاحبان واقعی آمریکا بودند غلبه کنند و به مدت مدیدی سیاهپوستان را به بردگی بگیرند تا بدین وسیله بتوانند صنعت و اقتصاد خود را رونق بخشند. از این رو، سلاح بهترین دوست آمریکایی‌ها در طول قرون متمادی بوده است.
سربازان آمریکایی در حالیکه اجساد سرخپوستان را در یک گودال می‌ریزند
سلاح بهترین دوست آمریکایی‌ها در تسخیر سرزمین‌های سرخپوستان و برده‌داری بود و از این رو فرهنگ نگاه مثبت به سلاح و ضرورت حمل آن سابقه‌ای به اندازه خود آمریکا دارد
پس از قرن‌ها فرهنگ توأم با خشونت و اعمال قدرت، هم‌اکنون برخورداری از سلاح تبدیل به یکی از ارزش‌های آمریکایی شده است. ارزشی که صنایع تسلیحاتی قدرتمند آمریکا نیز تا می توانند بدان دامن میزنند تا بتوانند سود مالی خود را هر چه بیشتر بالا ببرند. آمارهای سال ۲۰۱۲ نشان می‌دهند که تقریبا از هر دو خانوار امریکایی یکی دارای سلاح استفروش سلاح در آمریکا در سال ۲۰۱۱، بیش از ۱۶ میلیون قبضه بوده است که این رقم ۱۴ درصد بیش از سال ۲۰۱۰ و ۵۰ درصد بیش از سال ۲۰۰۲ بود. هم اکنون بیش از ۳۱۰ میلیون قبضه سلاح گرم غیرنظامی در دست مردم آمریکا وجود دارد و بر این اساس به ازای هر آمریکایی، بیش از یک قبضه سلاح در دست مردم است.
فروشگاه‌ها و صنایع تسلیحاتی آمریکا در تلاشند تا تضمین شود هر آمریکایی یک و یا چند سلاح دارد
البته کشتارها و تلفات نشای از این بی‌بند و باری باعث شد که سه بار در تاریخ امریکا سعی در اعمال محدودیت بر اسلحه شود. در ۱۹۳۴ و نیز در ۱۹۶۸ محدودیت‌هایی در حق داشتن سلاح اعمال شد که بعد از مدتی به شکست انجامید. در سال ۱۹۹۴ نیز خرید و فروش سلاح‌های خودکار به مدت ۱۰ سال ممنوع شد که آن هم در سال ۲۰۰۴ در زمان ریاست‌جمهوری جورج بوش لغو گردید. در هر سه مورد لابی قدرتمند انجمن ملی اسلحه توانست حرف خود را به کرسی نشانده و از کارشکنی در چرخه سود آور پول، اسلحه و کشتار جلوگیری کند.
گروه‌های حامی سلاح قدرتمندترین لابی آمریکا هستند
هر زمان سخن از لابی و لابی‌گری به میان می‌آید همه ما لابی صهیونیستی آیپک و قدرت بی‌حد و حصر آن را مجسم می‌کنیم اما خوب است بدانید که لابی سلاح آمریکا موسوم به “انجمن ملی سلاح” دست کمی از آیپک ندارد. “مجمع ملی سلاح” حداقل ۲۴ میلیون دلار در جریان انتخابات ۲۰۱۲ هزینه کرد. این گروه ۱۶٫۸ میلیون دلار از طریق کمیته اقدام سیاسی و ۷٫۵ میلیون دلار از طریق “مؤسسه اقدام قانون‌گذاری” هزینه کرده است. این در حالی است که “برنامه برادی” – یکی از گروه‌های حامی محدویت مالکیت سلاح – تنها ۵٫۸۰۰ دلار در این حوزه خرج کرده است. در حوزه لابی‌گری مستقیم با قانونگذاران نیز “مجمع ملی سلاح” دست برتر را دارد. در ماه جولای، این مجمع در حدود ۴٫۴ میلیون برای لابی‌گری در کنگره پرداخت کرد در حالیکه “برنامه برادی” تنها ۶۰٫۰۰۰ دلار صرف این امر کرده است. همین مسائل باعث شده تا هر نوع برنامه برای محدود کردن حمل و مالکیت سلاح در آمریکا با شکست مواجه شود.
یک فعال مدنی در حال اعتراض در جلسه سخنرانی وین لاپیر
او پارچه‌ای بر دست دارد که روی آن نوشته شده: “مجمع ملی سلاح کودکان ما را می‌کشد”
البته فعالیت‌های این لابی تنها محدود به آمریکا نمی‌شود. سازمان ملل تصمیم گرفته در ماه مارس ۲۰۱۳ به مدت ده روز به مذاکره در مورد مفاد معاهده تجارت سلاح بپردازد. بر اساس این توافقنامه بین‌المللی دولت‌های عضو از ارسال سلاح به کشورهایی که تحت تحریم تسلیحاتی قراردارند و یا در مواردی که صادرات سلاح “بروز نسل‌کشی، جنایت علیه بشریت یا جرائم جنگی” یا دیگر جرائم بین‌المللی را تسهیل می‌کند، منع خواهند شد.
تنها سه روز پس از تصویب زمان مذاکرات، مجمع سلاح آمریکا اعلام کرد هر آنچه در توانش است انجام خواهد داد تا از تدوین این معاهده جلوگیری نماید.
وین لاپیر مدیر انجمن ملی سلاح پیشنهاد داده به جای جمع‌آوری سلاح در مدارس آمریکا نگهبانان مسلح بگذارند
دولت آمریکا اعلام کرده این معاهده تأثیری بر فروش سلاح در داخل آمریکا نخواهد گذارد. اما مجمع سلاح آمریکا اصرار دارد که هر گونه تغییر در قوانین چه داخلی و چه خارجی بر حق حمل سلاح که در متمم دوم قانون اساسی آمریکا درج شده است، تأثیر می‌گذارد.
منابع و مآخذ
www.motherjones.com/politics/2012/07/mass-shootings-map
www.thenation.com/blog/171774/fifteen-us-mass-shootings-happened-2012-84-dead
www.washingtonpost.com/wp-srv/special/nation/us-mass-shootings-2012/
www.policymic.com/articles/20866/adam-lanza-continued-media-coverage-will-inspire-more-mass-murders
www.breitbart.com/Big-Journalism/2012/12/19/Media-coverage-encourage-mass-murder
www.mysanantonio.com/newtownshooting/slideshow/Worst-mass-shootings-in-U-S-history-53915.php#photo-3892923
www.icana.ir/newspage.aspx?Newsid=214370
chronicle.com/blogs/conversation/2012/12/18/top-10-myths-about-mass-shootings/
www.heraldnet.com/article/20130112/NEWS02/701129949
www.infowars.com/what-are-mass-murder-pills/
www.empiricalzeal.com/2012/12/24/are-mass-shootings-really-random-events-a-look-at-the-us-numbers/
articles.chicagotribune.com/2012-12-31/news/sns-rt-us-usa-shootings-2012bre900005-20121231_1_sikh-temple-mass-shootings-kanwardeep-singh-kaleka
مشرق
