طباطبایی که سابقه کار در مجلات چلچراغ و ایران فردا، شبکه خبری سینا و روزنامه‌های فرهیختگان، کلمه سبز، بهار و شرق را دارد، در سال ۸۴ جزو حامیان مصطفی معین و از امضا کنندگان بیانیه‌ی ۱۶۱ نفره زنانی بود که با نگاه فمینیستی از شعار برابری جنسیتی کاندیدای حزب مشارکت حمایت کردند. وی در دور دوم انتخابات سال ۸۴ نیز به صف حامیان هاشمی رفسنجانی پیوست و با امضای بیانیه‌ای که در کمین بودن یک فاجعه خطرناک و بسیار نزدیک را گوشزد می‌کرد، برای رأی دادن به هاشمی دعوت کرد.
در عین حال، وی در سال ۸۷ معتقد بود که “بهتر است محمد خاتمی کاندیدا نشود و بار دیگر به صحنه اجرایی کشور بازنگردد، بلکه بعنوان یک تئوریسین و روشنفکر باقی بماند.” طباطبایی این نظر خود را در دیدار شب یلدای اعضای هیئت تحریریه نشریه چلچراغ با خاتمی بیان کرد.
وی قبل از انتخابات سال ۸۸ از ایران خارج شد و در زمان برگزاری انتخابات در ایران حضور نداشت اما با آغاز ناآرامی‌ها و آشوب‌های خیابانی به کشور بازگشت. در مقطع آشوب‌های سال ۸۸، نام ریحانه طباطبایی در ذیل تعدادی از نامه‌ها و بیانیه‌ها در حمایت از جریان ساختارشکن و عناصر آن به چشم می‌خورد.
نامه سرگشاده به دادستان تهران مبنی بر ضرورت رفع توقیف از روزنامه‌های موثر در فتنه نظیر یاس نو، صدای عدالت و اعتماد ملی و تمام رسانه‌های توقیف شده دیگر در جریان حوادث پس از انتخابات، بیانیه ۱۵۱ نفره در حمایت از شهاب طباطبایی از مجرمان حوادث پس از انتخابات، نامه ۹۰ نفره در حمایت از رضا تاجیک از مجرمان فتنه و اعتراض به ادعای جعلی هتک حرمت او، بخشی از نامه‌ها و بیانیه‌های با امضای طباطبایی در سال ۸۸ است.
وی در سال ۸۹ به گروه سیاسی روزنامه شرق رفت و در ۲۰ آذر سال ۸۹ نیز که خبرنگار گروه سیاسی این روزنامه بود، بازداشت و ۳۶ روز بعد با قرار وثیقه آزاد شد.
نکته قابل توجه پس از بازداشت ریحانه طباطبایی، حجم انبوه بیانیه‌ها و نامه‌ها و همچنین گزارش‌هایی بود که از سوی عناصر مرتبط با جریان فتنه و یا رسانه‌های این جریان در حمایت از او منتشر شد. بیانیه شاخه جوانان حزب مشارکت، بیانیه‌ای با عنوان “۱۷۰ کنشگر سیاسی و مطبوعاتی: دختران فیروزه‌ای را آزاد کنید” و همچنین پیگیری‌های فخر السادات محتشمی‌پور همسر مصطفی تاج‌زاده در خصوص طباطبایی که حتی به سفر او و تعداد دیگری از زنان به قم نیز منجر شد، بخشی از اقدامات صورت گرفته پس از بازداشت ریحانه طباطبایی بود که البته بدلیل بازداشت هم‌زمان چند نفر دیگر، این پیگیری‌ها و اقدامات منحصر به طباطبایی نبود.
طباطبایی در ۲۷ دی ۸۹ با قرار وثیقه آزاد شد و به روزنامه شرق بازگشت اما هنوز چند روز از ترخیص او از بازداشتگاه نگذشته بود که نام وی بار دیگر در ذیل نامه‌ای با ۱۳۲ امضا که در آن بر ضرورت آزادی مجرمان فتنه و بوی‍ژه ابراهیم یزدی تأکید شده بود، نقش بست. او همچنین نامه دیگری با عنوان کمیته دانشجویی دفاع از زندانیان سیاسی را امضا کرد که در آن نامه نسبت به وضعیت سلامتی یکی از متهمان فتنه ابراز نگرانی شده بود.
ریحانه طباطبایی که پس از آزادی مشروط با وثیقه به گروه سیاسی روزنامه شرق بازگشته بود، در سال ۹۰ نیز نامه‌ها و بیانیه‌های متعددی را همسو با جریان فتنه و عوامل داخلی و خارجی آن امضا کرد. امضای بیانیه در حمایت از خبر جعلی اعتصاب غذای گسترده در زندان‌های اوین و رجایی شهر یکی از این بیانیه‌ها بود.
همچنین در شهریور ماه سال ۹۰ نیز که جریان فتنه از موضوع خشک شدن دریاچه ارومیه درصدد بهره‌برداری برای تحریک احساسات قومی و تجزیه طلبانه بود و امیدوار بود که با شکل دادن یک اعتراض اجتماعی پیرامون این قضیه بتواند جمعی از هموطنان آذری زبان مرزنشین در شمالغرب کشور را رو در روی حاکمیت قرار دهد، بیانیه‌ای با عنوان جمعی از حامیان جنبش سبز منتشر شد که در ذیل این بیانیه نام عناصر ضد انقلاب و فراری نظیر علی افشاری، نوشابه امیری، رضا علیجانی، مرتضی کاظمیان، محسن کدیور، عباس معروفی، علی اکبر موسوی خوئینی و حسن یوسفی اشکوری دیده می‌شد. ریحانه طباطبایی نیز این بیانیه را امضا کرده بود.
پس از گذشت حدود یک سال و سه ماه از بازداشت ریحانه طباطبایی در آذر ۸۹، دادگاه انقلاب در حکمی که اوایل سال ۹۱ خبر آن منتشر شد، طباطبایی را به یک سال حبس تعزیری محکوم کرد که با اعتراض وی، این حکم در دادگاه تجدیدنظر به پنج ماه تقلیل یافت، اما تاکنون این حکم اجرا نشده است.
پس از صدور این حکم و همچنین در شهریور ماه پس از انتشار خبری مبنی بر احضار ریحانه طباطبایی به اوین برای تحمل مجازات حبس، مشابه زمان بازداشت او در سال ۸۹، نامه‌های گروهی و فردی زیادی (نظیر نامه مجید دری و حسین زمان) در حمایت از او منتشر شد.
طباطبایی در سال ۹۱ نیز نامه‌هایی خطاب به برخی مجرمان و مرتبطان با جریان فتنه از جمله اسماعیل صحابه و مصطفی تاج زاده نوشت و در نامه‌اش به تاج‌زاده از او بعنوان یک پدر برای خود و از فخرالسادات محتشمی‌پور (همسر تاج زاده) بعنوان فردی که حق مادری بر او دارد، یاد کرد.
وی همچنین در اردیبهشت ماه سال جاری نامه‌ای که امضای ۱۲۶ نفر را داشت، خطاب به روسای قوای مقننه و قضائیه امضا کرد که در این نامه به وضعیت آزادی بیان و برخورد با عناصر رسانه‌ای مرتبط با جریان فتنه بشدت اعتراض شده بود.
ریحانه طباطبایی که هم اکنون خبرنگار روزنامه بهار است، شانزدهمین نفر از عناصری است که از روز شنبه تاکنون بازداشت شده‌اند. جواد دلیری، نسرین تخیری، ساسان آقایی (از روزنامه اعتماد) میلاد فدایی اصل (دبیر سیاسی ایلنا)، سلیمان محمودی، پژمان موسوی، امیلی امرایی (از روزنامه بهار)، مطهره شفیعی و نرگس جودکی (از روزنامه آرمان)، پوریا عالمی و علی دهقان (از روزنامه شرق)، اکبر منتجبی (سردبیر هفته نامه آسمان)، حسین یاغچی (از مهرنامه) و صبا آذرپیک و کیوان مهرگان ترکیب بازداشت شدگان را تشکیل می‌دهند. همچنین برای تعداد دیگری از عناصر رسانه‌ای احضاریه صادر شده است که هفته آینده باید در دادسرا حاضر شوند.
چهارشنبه شب وزارت اطلاعات با صدور اطلاعیه‌ای خبر داد که این وزارت‌خانه در چارچوب وظایف و مسئولیت‌های قانون خویش در مبارزه با هرگونه نفوذ و دخالت بیگانگان و بدخواهان ملّت آزاده ایران اسلامی، موفق به کشف یکی از بزرگ‌ترین شبکه‌های رسانه‌ای متصل به اردوگاه رسانه‌ای استکبار شده است.
در این اطلاعیه تصریح شده بود: «این شبکه که توسط سازمان عملیات روانی دولت انگلیس (موسوم به بی‌بی‌سی) با بهره‌برداری از تجارب مقطع فتنه ۸۸ احداث و با همکاری چند دولت غربی اداره می‌شد، بدلیل چند لایه بودن، گستردگی، بهره‌برداری از ابزار و روشهای خاص ارتباطی در ارسال اخبار و دریافت خطوط کاری از عوامل بیگانه، ماه‌ها تحت نظر و تعقیب سربازان گمنام امام زمان(عج) قرار داشت تا سرانجام با تکمیل چرخه شناسایی عوامل داخلی، عوامل مستقر در خارج از کشور، گردآوری اطلاعات و فراهم نمودن مستندات قضایی لازم، مورد اقدام قانونی قرار گرفت.»
مشرق
