دارنده نشان طلای رقابت‌های فوق سنگین وزنه‌برداری معلولان در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: چند روز قبل مراسم تقدیر از من بابت افتخار آفرینی در لندن برگزار شد. در همه استان آذربایجان غربی فقط من و حسن پور، بازیکن تیم ملی والیبال نشسته موفق به کسب مدال در پارالمپیک شدیم. بعد از ماه‌ها مراسم را برگزار کردند و آن وقت یک میلیون تومان برای تقدیر به ما پرداخت کردند!
وی با انتقاد از پرداخت پاداش بیشتر به ورزشکاران سطح استانی نسبت به قهرمانان ملی یادآور شد: متاسفانه، بعد از مراسم متوجه شدم به ورزشکاران که در سطح استان نقره گرفتند نسبت به ما که در مسابقات پارالمپیک مدال گرفتیم پاداش بیشتری پرداخت کردند. وقتی به من یک میلیون پاداش دادند خجالت زده شدم! اگر می دانستم مسئولان استان این گونه می‌خواهند از من تقدیر کنند، همان جا هدیه را پس می‌دادم.
وزنه‌برداری دسته فوق سنگین معلولان با انتقاد از این که پاداش یک میلیونی حتی به اندازه یک سکه تمام بهار آزادی هم نیست، خاطر نشان کرد: این برخوردها بد و زشت است. آذربایجان غربی ، تهران نیست که ۱۰۰ قهرمان داشته باشد! ما دو نفر ورزشکار مدال آور در پارالمپیک بودیم. بعد از چند ماه از ما تقدیر شد آن هم به بدترین شکل ممکن ! آن وقت هم انتظار دارند که بگویم مسئولان استان آذربایجان غربی به ورزشکاران توجه می‌کنند!
وی ادامه داد: مسئولان هر کجا که می‌روند از نام ما مایه می‌گذارند. من نمی گویم بابت این پاداش ناراحتم، ولی مسئولان هم فراموش نکنند که سیامند همیشه قهرمان نیست و اگر یک آسیب کوچک ببیند، همه چیز تمام است. من به خاطر وزنه‌برداری ، دانشگاه و زندگی ام را رها کردم، آن وقت استاندار آذربایجان به قهرمان بازی‌های پارالمپیک یک میلیون تومان پاداش می‌دهد ! این که به نفر سوم استان بیشتر از من پاداش دادند، واقعا باعث تاسف است. با این برخوردها ارزش مدال من در پارالمپیک را پایین آوردند. نمی‌دانم چرا مسئولان فرق می‌گذارند، فقط می‌دانم این رفتارها خیلی زشت است!
رحمان با اشاره به اهدای آپارتمان، خودرو و سکه به سایر قهرمانان پارالمپیک در استان‌های دیگر به ایسنا گفت: من هم از این رفتارها مانده‌ام! دوستانم مدام من را مسخره می‌کنند که با گذشته ماه‌ها هنوز استانم مراسم تقدیری برگزار نکرده است. من مدیر کل آذربایجان غربی را تازه دیدم، در مراسم آمد و خودش را معرفی کرد. من فکر نمی‌کنم حتی سیامند رحمان را بشناسد!
دارنده نشان طلای بازی‌های پارالمپیک لندن درباره آخرین وضعیتش گفت: حدود یک ماه است که هفته ای دو، سه بار به صورت سبک تمرین می‌کنم. چون مسابقات مهمی پیش‌رو نداریم، تمرینات را جدی پیگیری نمی‌کنم. مربی ندارم و مستقل تمرین می‌کنم. فقط برنامه‌های تمرینی را تلفنی با سرمربی تیم ملی هماهنگ می‌کنم. به دلیل نبود امکانات و تجهیزات در اشنویه ناچارم هفته ای دو ، سه بار ۸۰ کیلومتر تا ارومیه بروم تا تمرین کنم. البته قبلا در ارومیه هم امکانات مهیا نبود که با حمایت خسروی وفا شرایط تمرین مهیا شد.
رحمان در پایان با بیان این که از این پس با نام پرسپولیس در رقابت‌های داخلی و بین‌المللی شرکت می‌کند، اظهار کرد: باشگاه پرسپولیس خیلی کم به من پول می‌دهد، اما دست مسئولان این باشگاه درد نکند. من به دنبال پول نیستم، ولی باید بگویم حمایت رویانیان به رحمان انگیزه داد. البته روند عقد قرارداد طولانی شد که بابت این اتفاق باشگاه پرسپولیس از من عذرخواهی کرد. دل من بزرگ است و این چیزها را به خود نمی‌گیرد.
