کودکانی که بدون پدر متولد می‌شوند +تصاویر

پیشتر که انسان تحت سلطه خداوند زیست می‌کرد، زندگی او در انبوهی از پرده‌ها پوشیده بود، پرده‌هایی از عرف و شرع که خدا برای پاره کردن و عبور از آن ها مجازات‌های سختی در نظر گرفته بود. در روزگار معاصر که انسان تحت سلطه خویش زندگی می‌کند، مجالی یافته برای دریدن پرده هایی که دور او و زندگی او کشیده شده بودند. انسان آزادانه تمام پرده ها را می‌درد به این امید که در ورای پرده های دریده شده آرامش یابد. تغذیه، پوشش، روابط خارج از چارچوب، تجارت، ورزش، دانش و … عرصه ای از زندگی انسان اومانیسم نمانده که حریم های موجود در آن برداشته نشده باشد، پتانسیل های بالقوه آزادی که جان لاک و همفکرانش به انسان هدیه دادند از انسان حیوان برهنه ی خودخواه هوی پرست رباخوار شهوت رانی ساخت که برای ارضای میل آزادی خواهی خود هر روز دنبال پرده ی جدیدی برای دریدن می‌گردد.

سایت‌های اینترنتی ۸ ژانویه‌ی ۲۰۱۳ میلادی خود را با یک خبر شادی بخش آغاز کردند، “رُزی اُدانل” هنرمند مطرح هالیوودی و همسرش ورود پنجمین فرزندشان را جشن گرفتند، نوزاد دختری به نام “داکوتا” که او را به فرزندی قبول کرده اند.

بزودی این خبر در سایت ها و شبکه های اجتماعی منتشر شد و کاربران اینترنتی خوشحالی خود را در قالب کامنت و پست ابراز کرده و به رُزی و همسرش تبریک گفتند. این هم از مصادیق آزادی است که انسان بتواند تصویر افعال قبیح خود را با دیگران به اشتراک بگذارد و دیگران نیز او را تشویق کرده و ستایش کنند. البته که فرزندخواندگی عمل زشتی نیست، حتی اینکه همسر اُدانل به علت بیماری و یا هر دلیل دیگری نتوانسته باردار شود نیز گناه محسوب نمی شود، قبح کار در این است که همسر خانم اُدانل نیز همانند همسر قبلی وی، یک زن است!

دو زن ازدواج می‌کنند، فرزندی را به فرزندخواندگی می‌پذیرند و خبر این اتفاق را برای سایر ساکنین دهکده جهانی ارسال می‌کنند، این پدیده گرچه در تاریخ بشر نوظهور است، اما عادی است. اخباری از این دست اعتراض، تعجب، خشم و نفرتی در پی ندارند چرا که پرده روابط جنسی دو همجنس، سال هاست دریده شده است.

“روزن «رُزی» اودانل” (Roseann “Rosie” O’Donnell) در ۲۱ مارس ۱۹۶۲ در نیویورک متولد شد. “اُدانل” یک کمدین، مجری تاک شو(Talk Show)، بازیگر، نویسنده و تهیه کننده تلویزیونی است. وی همچنین ویراستار مجله و یک بلاگر مشهور نیز می‌باشد. “اُدانل” از فعالان حقوق همجنس‌گرایان و خود نیز همجنس گراست.

ادوارد، پدر “اُدانل”(Edward Joseph O’Donnell) از مهاجران ایرلندی و مادرش روزن (Roseann Teresa Murthal) ایرلندی آمریکایی بود، “اُدانل” تحت تعلیمات مسیحیت کاتولیک بزرگ شد.

اُدانل سه برادر و یک خواهر دارد: دانیل اُدانل(عضو مجمع ایالتی نیویورک)، ادوارد اُدانل(معاون رئیس NBC)، تیموتی اُدانل(Timothy)، مائورین اُدانل(Maureen) .

در ۱۶ سالگی در یک کلوب شبانه محلی به اجرای کمدی می پرداخت. پس از فارغ التحصیلی از دبیرستان در یک تور کمدی(Stand-up comedy tour) که در ۴۹ ایالت اجرا داشت، شروع به کار کرد و در طول ۵ سال فعالیت در تور با سبک زندگی ناسالم و فضای جنسیتی کمدی آشنا شد.

سپس مدت کوتاهی را در کالج دیکنسون(Dickinson College) و بعد از آن در دانشگاه بوستون(Boston University) به تحصیل پرداخت. در ۱۹۸۴ در شوی تلویزیونی جستجوی ستاره(Star Search) شرکت کرد و ۵ بار در رقابت های کمدی پیروز شد اما در دیدار نهایی شکست خورد.

اجرای طنزهای زنده تلویزیونی و بازی در فیلم ها و سریال ها در خلال سال های ۱۹۹۶ – ۱۹۸۴ وی را به مخاطبان بزرگسال امریکایی معرفی کرد.

در زمان بازی در فیلم لیگ خودشان(A League of Their Own) که به موضوع اولین لیگ بیسبال زنان امریکا می‌پرداخت، رابطه دوستی نزدیکی بین اُدانل و مدونا (Madonna) شکل گرفت.

“اُدانل” در سال ۱۹۹۵ اولین فرزندخوانده خود به نام پارکر(Parker) را به فرزندی قبول کرد.

وی در سال ۱۹۹۶ شوی “رُزی اُدانل” (The Rosie O’Donnell Show) را آغاز کرد که تا پایان عمر برنامه، ۱۱ بار جایزه “امی”(Emmy) را به خود اختصاص داد. در سال اول برنامه هیلاری کلینتون، التون جان، تام کروز و مدونا از جمله مهمانان برنامه بودند، شوی اُدانل بالاترین رتبه گفتگوی روزانه(daytime talk show) در دهه ۹۰ را به خود اختصاص داد و در ارزشگذاری ها نزدیک به برنامه اپرا وینفری(Oprah Winfrey) بود.

پس از کسب دوازد همین جایزه اجرای تلویزیونی که جایزه “تونی”(Tony Awards) بود، نیوزویک عنوان “ملکه خوبی ها” (Queen of Nice) را به “اُدانل” داد.

در ۱۹۹۶ اُدانل برای نگارش اولین کتاب خاطرات خود را با نام “مرا پیدا کن”(Find Me) سه میلیون دلار از انتشارات وارنر دریافت کرد. وی این پول را برای احداث بنیاد “برای همه کودکان”( For All Kids Foundation) صرف نمود. کتاب در سال ۲۰۰۲ منتشر شد، زمانی که بنیاد برای همه کودکان تا شصت میلیون دلار ارزش پیدا کرده بود.

در ۱۹۹۷ توسط برادرش دانیل با “کلی کارپنتر” (Kelli Carpenter-O’Donnell) که یک یک بازاریاب اجرایی بود، آشنا شده و روابط خود را آغاز کردند، گرچه در آن زمان اُدانل هنوز به عنوان یک لزبین در نگاه عموم مطرح نبود.

دانیل اُدانل که خود نیز همجنس گراست، یکی از اعضای دموکرات مجمع ایالتی نیویورک(New York State Assembly) است. دانیل در سال ۲۰۱۱ با جان بانتا(John Banta) ازدواج کرد.

 

در سال ۱۹۹۷ چلسی(Chelsea) و در ۱۹۹۹ بلیک(Blake Christopher) را به فرزند خواندگی پذیرفت. اُدانل در دسامبر ۱۹۹۹ عنوان کرد به علت سابقه خانوادگی اش در اعتیاد به الکل و سرطان هیچ گاه کودک بیولوژیکی(biological children) نخواهد داشت و در عوض کودکان بیشتری را به فرزندی خواهد پذیرفت .

در سال ۲۰۰۱ مقامات ایالتی فلوریدا کودکی که در سال ۲۰۰۱ به فرزندخواندگی گرفته شده بود را به علت ممنوعیت فرزندخواندگی همجنس گرا ها، از خانواده اُدانل جدا کردند، پس از آن اُدانل سرسختانه با قانون فلوریدا در ممنوعیت فرزندخواندگی خانواده های همجنس گرا و دوجنسه ها به مقابله پرداخت. در این سال اُدانل به حومه نیویورک نقل مکان کرد.

وی در کنار اجرای تلویزیونی، انجام کارهای خیرخواهانه به نفع کودکان و دفاع از حقوق همجنس بازان، در فیلم ها و سریال ها نیز ایفای نقش می کرد.

در آوریل ۲۰۰۱، پس از آنکه مدتی با ماهنامه زنانه مک کال(McCall) با ۱۲۰ سال قدمت همکاری کرد، با توافق منتشرکنندگان مجله نام آن را به مجله رُزی تغییر دادند.

وی در ژانویه سال ۲۰۰۲ میلادی در نقش یک مادر لزبین حاضر شد و یک ماه بعد در یک برنامه تلویزیونی در شبکه ای بی سی(ABC) اعلام کرد که یک لزبین است. دو ماه بعد نیز برنامه شوی رُزی را با بیان اینکه به قدر کافی پول درآورده(به عنوان مثال وی در یک سال ۲۵ میلیون دلار درآمد داشته است)، تعطیل کرد.

پس از ۱۶ ماه از انتشار مجله رُزی، اُدانل با انتشارات Gruner + Jahr بر سر ویرایش مطالبش دچار اختلاف شده و پس از شدت گرفتن اختلافات از ناشر مجله شکایت و طلب غرامت ۱۰۰ میلیون دلاری نمود. انتشارات نیز از اُدانل به علت نقض قرار داد شکایت کرد. در پایان قاضی شکایت هر دو طرف را رد نموده و رای به تعطیلی نشریه داد. پس از تعطیلی مجله اُدانل به نوشتن در قالب وبلاگ ادامه داد.

در سال ۲۰۰۲ دختر دوم و فرزند چهارم اُدانل به نام “وی وین” (Vivienne) از طریق لقاح مصنوعی و توسط کارپنتر متولد شد.

در نوامبر ۲۰۰۳  نمایش موزیکال تابو که در تئاتر برادوی(Broadway musical Taboo) به روی صحنه رفت را با پرداخت ۱۰ میلیون دلار حمایت مالی کرد.

اُدانل و کارپنتر در سال ۲۰۰۳ با همکاری یک کارآفرین سفر(Travel Entrepreneur) به نام گرگ کامینسکی(Gregg Kaminsky) کمپانی تعطیلات خانوادگی آر (R Family Vacations) را راه اندازی کردند. یک کمپانی تفریحی که یک کشتی کروز لوکس را برای ازدواج و امور گردشگری خانواده های همجنس گرا(Gay and Lesbian Family) و فرزندان آن ها فراهم می‌کند.

در همان سال اُدانل به همراه کارپنتر و باهمکاری یک کارگردان هنری به نام لری کینگر موسسه آموزشی تئاتر کودکان رُزی(Rosie’s Theater Kids  یا Rosie’s Broadway Kids) را راه اندازی کردند. این موسسه خدمات آموزش رایگان موسیقی و رقص را برای مدارس عمومی نیویورک سیتی فراهم می‌کند. اُدانل در سال ۲۰۰۷ عواید انتشار کتاب دومش را به این موسسه اختصاص داد.

اُدانل در فوریه ۲۰۰۴ میلادی، دو هفته پس از آنکه مجوز ازدواج همجنس گرا‌ها توسط شهردار جدید سان فرانسیسکو صادر شد، با کارپنتر ازدواج کرد.

رفتن وی به “سان فرانسیسکو” برای ازدواج، مقاومت او در برابر حمایت جرج بوش از قانون ازدواج فدرال را نشان می داد.

ازدواج آن ها توسط “سوزان لیل” (Susan Leal) خزانه دار سان فرانسیسکو، که خود یکی از مقامات عالی رتبه لزبین‌ها در آمریکاست، صورت پذیرفت.

“اُدانل” عنوان کرد در سال ۲۰۰۳ و در طول دادگاه مجله رُزی تصمیم به ازدواج با کارپنتر گرفته است، اُدانل در این باره می‌گوید: «ما به عنوان همسر عمل می‌کردیم ولی از نظر قانونی نزدیک تر از دوست برای یکدیگر نبودیم، درخواست امتیاز ازدواج(spousal privilege) ما از طرف ایالت رد شد.»
در این سال مجله خبری همجنس بازها از انتخاب اُدانل به عنوان چهره سال حمایت کرد.

پس از ازدواج نام خانوادگی کارپنتر به کارپنتر- اُدانل تغییر پیدا کرد(Carpenter-O’Donnell).
پس از ازدواج، اُدانل و کارپنتر در اولین مسافرتی که کمپانی “آر” ترتیب داد شرکت کردند، در این سفر حدود ۵۰۰ خانواده همجنس گرا و فرزندانشان که ۱۶۰۰ نفر می‌شدند حضور داشتند، ۶۰۰ نفر از مسافران را کودکان تشکیل می‌دادند. از این سفر مستند کروز خانوادگی رُزی(Rosie’s Family Cruise) ساخته شد که در آوریل ۲۰۰۶ در شبکه کابلی اچ بی او (HBO) به نمایش درآمد.

در سال ۲۰۰۵ در سریال گروه دگرباشان جنسی(Queer as Folk) حضور پیدا کرد.

در سپتامبر سال ۲۰۰۶ جایگزین مردیت ویرا (Meredith Viera) در برنامه نمایش (The View – برنامه ای روزانه با محوریت زنان) کانال ای بی سی(ABC) شد و به تلویزیون بازگشت. چند ماه بعد و در آوریل ۲۰۰۷ به علت دیدگاه سیاسی اش از جمله مخالفتهایش با سیاست های بوش در جنگ عراق، و همچنین اختلافش با مجری دیگر برنامه، قراردادش لغو شد.

در می ۲۰۰۷ از سوی مجله تایم(Time) به عنوان یکی از ۱۰۰ فرد اثرگذار جهان به عنوان مجری ای که عاشق مبارزه است، انتخاب شد.

“اُدانل” در سپتامبر ۲۰۰۷ دومین کتاب خاطرات خود با نام سم زدائی شهرت(Celebrity Detox) درباره حضورش در برنامه نمایش را  منتشر کرد.

اُدانل در سال ۲۰۰۸ سعی کرد با اجرائی متفاوت در قالب برنامه Rosie Live در کانال ان بی سی(NBC) به روزهای اوج گذشته بازگردد. اما برنامه در ارزشگذاری ها امتیاز پائینی به دست آورد.

اُدانل در سال ۲۰۰۹ اعلام کرد که در سال ۲۰۰۷ از کارپنتر جدا شده است، یک ماه بعد وی با دوست دختر جدیدش تریسی(Tracy Kachtick-Anders) که یک بازیگر تگزاسی بود، مشاهده شد. تریسی مادر ۶ کودک شامل ۵ فرزندخوانده و یک کودک بیولوژیکی(متولد شده از طریق لقاح مصنوعی) بود.

اُدانل در سال های ۲۰۱۱ – ۲۰۰۹  رادیو رُزی(Rosie Radio) را با دوساعت گفتگوی روزانه اداره می‌کرد.

در سال ۲۰۱۱ برای همکاری با شبکه اپرا وینفری (OWN: Oprah Winfrey Network) به شیکاگو نقل مکان کرد. در این شبکه با برنامه‌ی روزانه‌ی شوی رُزی (The Rosie Show) به تلویزیون بازگشت. این همکاری تا تولد ۵۰ سالگی اُدانل ادامه داشت.

اُدانل در سال ۲۰۱۱ از تریسی جدا شد و از تابستان ۲۰۱۱ اُدانل روابطش را با میشل روندز(Michelle Rounds) که یک مشاور اجرایی ۴۰ ساله نیویورکی بود، آغاز کرد.

اُدانل ارتباط خود با بازیگری را قطع نکرده و در فیلم ها و سریال های تلویزیونی ایفای نقش می‌کند.

اُدانل و روندز در ژوئن ۲۰۱۲ در یک محفل خصوصی ازدواج و در ژانویه ۲۰۱۳ دختری را به فرزندخواندگی قبول کردند. اُدانل پیشتر در شوی رُزی که از شبکه اپرا پخش می‌شد عنوان کرده بود نامزد او میشل برای بارداری تلاش می‌کند و در جستجوی یک متخصص باروری است.

اُدانل در اواسط ۲۰۱۲ به علت حمله قلبی مدتی را در بخش مراقبت های ویژه گذراند.

“رُزی اُدانل” نمونه یک انسان آزاد غربی است، هنرمندی که در انواع و اقسام امور خیریه و انسان دوستانه مشارکت کرده و ثروت هنگفت خود را برای مطالبه آزادی دیگران هزینه می‌کند. انسان غربی موجودی سرگردان است، سرگردان بین گزاره های فطری(اگرچه فطرتش لگدمال و سرکوب شده است) و اوامر هتاکانه نفسش. از این رو گاه در مقام یک خیّر و فعال اجتماعی ظاهر می‌شود و گاه چهره‌ی حیوانی شهوت ران به خود می‌گیرد، روزی از حقوق کودکان فقر افریقایی دفاع می‌کند و روزی دیگر از حقوق فرزندخواندگی همجنس بازان. روزی برای بندگان محروم خدا تلاش می‌کند و روز دیگر به جنگ حدود الهی می‌رود. و این انسانی است که رستگار نخواهد شد چرا که به مروز زمان اعمال انسان دوستانه اش هم تبدیل می‌شوند به ابزاری برای آرام کردن نفسش. در واقع اگرچه انسان بر مبنای فطرتش یکسری از خوبی ها و ارزش ها را در زندگی اش وارد می‌کند اما این کار را برای ارضای خودش انجام می‌دهد و نه برای خدا.

اُدانل و همفکران او در جوامع غربی پیشگامان یک سبک زندگی جدید اند، سبک زندگی به ظاهر نوینی که آزادی های موجود در آن در لیبرالیسم نیز نمی‌گنجد!!

سال ۲۰۱۲ میلادی تمام شد بدون آنکه پیشگوئی های صورت گرفته پیرامون آن به وقوع بپیوندد، پیشگویان همچنان به پیشگوئی‌های باطل خود ادامه می‌دهند اما ورای پیشگوئی ها، از رفتار و منش زندگی ساکنان سرزمین آزادی می‌توان دورنمای آینده جامعه غربی را این چنین ترسیم نمود:
جامعه‌ی غربی در دهه های آینده جامعه ای است که در آن خانواده های مختلفی وجود دارند؛

*خانواده طبیعی که حاصل ازدواج یک مرد و یک زن است و احتمالا در آن زمان طبیعی نباشد
*خانواده حاصل ازدواج دگرباشان جنسی اعم از همجنس گرا ها، دوجنس ها و …
*خانواده حاصل ازدواج انسان و ربات
*خانواده هایی که از بیش از یک مرد یا یک زن تشکیل شده اند (زنده کردن رسم چند همسری قبائل دور افتاده به علاوه زندگی چند زوج با یکدیگر)

اگرچه تعداد این خانواده ها هم اکنون محدود است اما تنوع طلبی بشر غربی در خانواده طبیعی محصور نمی‌شود. قطعا بشر لیبرال غربی پا را از این هم فراتر خواهد و توحش مدرن را در پرتو مفاهیم آزادی اپیدمی خواهد نمود…