هلن میرن در «هیچکاک» نقش همسر آلفرد هیچکاک، سلطان دلهره سینما را بازی می‌کند.
 |
 |
 |
 |
اما رویل کیست؟ رویل بیش از ۵۰ سال، تا آوریل سال ۱۹۸۰ و مرگ هیچکاک همسر این کارگردان بزرگ بود. میرن درمورد این شخصیت گفت: «بازی در نقش آلما این سود را برایم داشت که هیچکس او را نمی‌شناخت. همه می‌دانند آلفرد هیچکاک چه شکلی بوده و چطور حرف می‌زده، اما هیچکس این چیزها را درمورد آلما نمی‌داند. خیلی خیلی عجیب است که تصاویر بسیار کمی از او در دسترس است. او اغلب در حاشیه بوده است.»
آلما رویل در ۱۶ سالگی وارد کمپانی فیلم لندن می‌شود و به عنوان تدوینگر آموزش می‌بیند، او بعدا تدوینگر و نویسنده بسیاری از فیلم‌های شوهرش شد.
این گفته بسیار مشهور است که پشت سر هر مرد موفقی، زنی دانا حضور دارد و به نظر میرن، آلما چندان هم از اینکه در پس‌زمینه حضور داشته ناراحت نبوده است. «به نظرم او از موفقیت عظیم همکاری خود و شوهرش راضی بوده، موفقیتی که نمادش هیچکاک بوده، او از اینکه هیچکاک به یک برند بدل شد حتما خرسند بوده. به نظرم او هم به اندازه هیچکاک در خلق این برند نقش داشته است. او حتما خیلی خشنود بوده، درست مثل مدیرعامل یک کارخانه که کمتر دیده می‌شود، او دوست نداشته یک چهره مشهور باشد.»
هلن میرن افزود: «سینما به شکل جالبی کاری گروهی است. اغلب افرادی که در ساخت یک فیلم نقش دارند، مشهور نیستند و اغلب سینمایی‌ها به این مسئله عادت دارند.»
داستان «هیچکاک» در زمانی رخ می‌دهد که هیچکاک مشغول ساختن «روانی» است. تونی کولت، دنی هیوستن، جسیکا آلبا و جیمز دارسی نیز در فیلم حضور دارند. دارسی نقش آنتونی پرکینز را بازی می‌کند که در فیلم «روانی» نقش نورمن بیتس قاتل را بازی کرد.
این فیلم به کارگردانی ساشا جروازی از روی کتاب «آلفرد هیچکاک و ساختن روانی» نوشته استفن ربلو ساخته شده است.
ساشا جروازی، کارگردان فیلم نیز با این مسئله موافق است: «هیچکاک بدون حضور آلما، هیچکاک نمی‌شد. برای هر نابغه‌ای یک نفر وجود دارد که در سایه و پشت سر او می‌ایستد و هیچ وقت دیده نمی‌شود، او کسی است که به کمک نابغه می‌آید و به تمام حرف‌های عجیب و غریب نابغه گوش می‌دهد. من می‌خواستم این داستان را تعریف کنم.»
بااینکه شایعات بسیاری پیرامون رابطه سادیستی هیچکاک با بازیگران زن فیلم‌هایش وجود دارد، اما میرن معتقد است هیچکاک و آلما زندگی زناشویی محکمی داشتند. «زندگی مشترک آنها بسیار شاد و موفق بود و هیچ نشانی از تلخی در زندگی مشترگ این دو دیده نشده است.»
از طرفی بازی در «هیچکاک» این فرصت را در اختیار هلن میرن گذاشت تا برای اولین بار با آنتونی هاپکینز در نقش هیچکاک همبازی شود. «تجربه شگفت‌انگیزی بود چون من و هاپکینز از یک سنت بازیگری می‌آییم. هر دو ما بازیگران تئاتر بریتانیا هستیم و اصلا بازیگر آمریکایی محسوب نمی‌شویم. ما از آن بازیگرانی هستیم که جلوی دوربین می‌رویم و کار درست را انجام می‌دهیم.»
هاپکینز و میرن هر دو برنده اسکار هستند، میرن سال ۲۰۰۷ برای بازی در «ملکه» برنده این جایزه شد و هاپکینز برای بازی در نقش هانیبال لکتر در «سکوت بره‌ها» در سال ۱۹۹۲ برنده این جایزه شده است.
میرن برای بازی در نقش آلما رویل برای پنجمین بار نامزد جایزه بفتا شده که در همین هفته برنده آن مشخص می‌شود.
میرن که برای فیلم‌های «آخرین ایستگاه»، «جنون پادشاه جرج» و «گاسفورد پارک» نامزد جایزه اسکار شده است درمورد جایزه بردن گفت: «جوایز برای یک فیلم مهم هستند، به ویژه برای فیلم‌هایی با بودجه کم. چون این فیلم‌ها سرمایه کافی برای بازاریابی ندارند، جایزه بردن می‌تواند به کمکشان بیاید تا مردم بیشتری فیلم را ببینند. ما فیلم می‌سازیم تا مردم به تماشای آنها بیایند.»
جروازی درمورد تاکید بر نقش آلما رویل در فیلمش افزود: «به نظرم ازدواج از هیچکاک شخصیتی بهتر ساخت. او را غنی‌تر و انسان‌تر کرد. او یک چهره عادی سینمایی نبود، شخصیتی بسیار پیچیده داشت… به نظرم فیلم‌هایی که می‌ساخت به شکلی غریب نقش درمانگر روح او را داشتند.»
این کارگردان در خاتمه گفت: «او یک هیولا بود یا یک ابرانسان؟ او همه اینها بود و البته هنرمندی بود که سعی می‌کرد از طریق فیلم‌هاش حرفش را بزند.»
