محمدرضا دستیار در گفتوگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، درباره هدف تیمش بعد از راهیابی به لیگ برتر اظهار کرد: ما مذاکراتی با مدیران باشگاه پرسپولیس خواهیم داشت. قطعا، باید تیم را تقویت کنیم، چرا که با این تیم رده ای بهتر از پنجمی در مسابقات نخواهیم داشت. ما سه سهمیه برای جذب بازیکن داریم. فعلا منتظر فینال لیگ برتر هستیم و میخواهیم بازیکنانی را به خدمت بگیریم که از شخصیت پرسپولیس دفاع کنند.
وی درباره چگونگی حضور پرسپولیس در رقابتهای لیگ دسته یک ادامه داد: تیم ما در دقیقه ۹۰ به تیمهای شرکت کننده اضافه شد. تیم تهران اسپانسر نداشت. با حمایت رویانیان و رایزنیهای صورت گرفته در لیگ شرکت کردیم. ما تیم را طوری بستیم که قهرمان شویم و از نام و شخصیت پرسپولیس دفاع کنیم. پنج بازیکن تیم ما غیر بومی هستند، به همین دلیل شرایط تمرین سخت بود.
سرمربی تیم بسکتبال با ویلچر پرسپولیس با بیان این که سطح مسابقات لیگ دسته یک خوب بوده، یادآور شد: تیم جانبازان بازیکنان خوبی داشت که سال گذشته در رقابتهای لیگ برتر حضور داشتند. تیم ما هم تیم سابق قم بود که در لیگ برتر شرکت داشت. تیم قزوین اسپانسر بسیار خوب و قوی داشت و سرمایهگذاری مطلوبی روی آن صورت گرفته بود. بعد از پایان این رقابتها هم سه، چهار بازیکن خوب که به درد تیم ملی بخورند از تیمهای فیروز قزوین و جانبازان فارس کشف شدند و برای حضور در اردوهای تیم ملی دعوت شدند.
دستیار با تاکید بر این که نگاه مدیریت باشگاهها به ورزش معلولان برای حضور در مسابقات این قشر اهمیت زیادی دارد، تاکید کرد: بشیکتاش، گالاتاسرای، فنرباغچه و لاتزیو واقعا باشگاه هستند، اما در ایران ما تیم داری میکنیم نه باشگاه داری. این باشگاهها روی ورزش معلولان سرمایهگذاری میکنند، رشتههای فوتبال و بسکتبال پخش تلویزیونی دارند و درآمدزا هستند. این مساله برای اسپانسرها اهمیت زیادی دارد، ولی ما هر جا مراجعه میکنیم کسی حاضر نیست حامی مالی ورزش معلولان شود، چون ما پخش تلویزیونی نداریم.
عضو کمیته فنی فدراسیون جانبازان و معلولان افزود: خوشبختانه رویانیان از ورزش معلولان حمایت کرده است، از طرفی پرسپولیس در رشتههای گلبال، شطرنج و فوتسال بانوان هم فعال است. یعنی این باشگاه دارد روی رشتههای غیر فوتبالی کار میکند. امیدوارم این رویکرد بابی برای سرمایهگذاری روی سایر باشگاهها باشد، فراموش نکنیم اگر در پکن معلولان مدال نمیگرفتند سونامی وحشتناکی برای ورزش رخ میداد. در پارالمپیک لندن هم خیلی بهتر از پکن ظاهر شدیم.