منصوره صامتی در صفحه شبکه اجتماعی اش درباره استفاده ابزاری از چادر نوشت:
پارادوکس!
جدول زمانبندی فیلم های جشنواره فیلم فجرو نگاه می کردم وبسیار علاقه مند بودم بدونم کدوم فیلمها محصول تلاش خانم هاست.
خانم پوران درخشنده: هیس! دخترها فریاد نمی زنند
خانم نرگس آبیار:اشیاء از آنچه در آیینه می بینید نزدیکترند
ایشون رو نمی شناختم پرسیدم گفتند:تنها خانم کارگردان که چادریه در جشنواره ی عمار هم با چادر حضور داشتند؟
علاقه مند شدم ایشون رو از نزدیک ببینم خیلی وفته به این مساله فکر می کنم که چرا چادریها در سینمای ایران همچون غباری در گردباد حضور دارند؟!
ولی چه خوب که ایشون چادری هستند در این دوره و زمونه اون هم در سینما خیلی به اعتقادش ایمان داره که اصالتش هضم نشده حتما باید با ایشون مصاحبه کنم عالیه …!
علیرغم مشغله ای که داشتم ساعت۱۳:۳۰ برج میلاد بودم تا فیلم که البته بهانه بود خانم آبیار رو ببینم .
بعد از فیلم رفتم تا ایشون رو از نزدیک ببینم …
برای یک لحظه خون در رگهایم منجمد شد و مبهوت نگاه می کردم
البته دوستان بزرگوار فیلم ایشونن رو نقد می کردند .
من هم در اندیشه که ماباید تاثیر گذار باشیم یا تاثیر پذیر؟!
چقدر سخته که در هجوم رنگین کمان ها یکرنگ بمانی!
