علی صادقزاده دارنده مدال برنز پارالمپیک ۲۰۱۲ لندن به همراه خانواده خود مهمان برنامه «پشت صحنه» از شبکه سوم سیما بود.
صادقزاده در این برنامه اظهار داشت: از یک سالگی داشتن معلویتم مسجل شده بود اما من هیچگاه در طول زندگیام ناامید نشدهام و تنها آرزویم این است که بتوانم همسرم و پدر و مادرم را به سفر حج بفرستم.
وی ادامه داد: پدرم همیشه برای ورزش کردن از من حمایت کرده است و قهرمان دوران کودکیام پدرم بوده است چون همیشه و در همه کارها کمکم میکرد.
صادقزاده بیان کرد: در زمان خواستگاری و اولین برخورد با همسرم، جلوی ما میوه گذاشته بودند و تنها به فکر میوه خوردن بودم و یادم میآید به همسرم گفتم که تنها برای یک چیز ناراحت میشوم و آن هم در مورد غذا خوردن و گرسنگی است.
وی همچین گفت: در زمان وزنه زدن بیشتر مواقع حضرت ابوالفضل را صدا میزنم.
دارنده مدال برنز پارالمپیک ۲۰۱۲ لندن اظهار داشت: تنها زمانی که میتوان گفت کم آوردم و واقعا خسته شده بودم در پارالمپیک لندن بود چراکه به خاطر مشکلات دیابتم خیلی سختی کشیدم و داشتم ناامید میشدم، تقریبا همه درها به رویم بسته شده بود.
صادقزاده در پاسخ به این سوال که تاکنون گریه کرده است یا خیر، گفت: تنها یکبار در المپیک پکن گریه کردم، البته مدال برنز هم گرفته بودم اما چون حقم را خورده بودند ناراحت بودم. دوستان به من علی «برنزی» میگویند.
وی افزود: اولین جایزه قهرمانیام را که سهمیه کربلا بود به مادرم دادم.
صادقزاده در پایان در خصوص اینکه حاضر است مدالهایش را با چه چیزی عوض کند، گفت: مدالها را چون برایشان سختی زیادی کشیدهام نمیتوان با چیزی عوض کرد اما دوست دارم تا جایی که در توانم است همه افتخاراتم را به بچههای سرطانی تقدیم کنم و هر ماه هم هرچقدر میتوانم به آنها کمک میکنم.
فارس