اهالی این روستا در شرایط سخت بدون امکانات بهداشتی،در یک قلعه قدیمی با مصالح خشت و گلی که بیش از ۱۵۰ سال قدمت دارند زندگی می کنند که هرلحظه احتمال فرو ریزی دارد.
شغل اکثر مردم این روستا کارگری در مزارع کشاورزی می باشد و مزد خود را به صورت (حق العمل کاری) دریافت می نمایند.
گزمه خانم نماینده این روستا اظهار داشت: با تلاش یکی از خبرنگاران شرایط زندگی خود را به صورت نامه کتبی و سی دی به دفتر ریاست جمهوری ارسال نمودیم ولی تا کنون هیچ اقداماتی از ارگان ریاست جمهوری صورت نگرفته است.
وی گفت: تا به حال مسئولان شهرستان اسلامشهر، فرماندار ، نماینده کمیته امداد امام خمینی(ره) و بهزیستی و… برای بازدید به این روستا آمده اند و هر ارگانی وعده های خود را مطرح نموده ولی هیچ اقداماتی در سهولت روند امور زندگی روستائیان انجام داده نشده است.
نماینده این روستا گفت: چون زمینهای این روستا در اختیار بنیاد اقتصادی کوثر می باشد تاکنون این بنیاد چندین بار اقدام به تخریب و تصرف این خانه ها نموده است.
وی از مسئولین سوال کرد: ما با تهران ۵ کیلومتر فاصله داریم پس چرا نباید از امکانات بهداشتی، خدماتی، رفاهی، درمانی، تربیتی و آموزشی (مدرسه) برخوردار باشیم.
این در حالی است که چندی پیش وزارت نیرو اعلام کرد تمامی روستاهای بالای ۲۰ خانوار کشور هم اکنون از نعمت روشنایی برق و آب برخوردار هستند.
فارس
