شهید و شهادت جمع آن شهدا و اشهاد است و در لغت به معنای گواه و در اصطلاح به کسی اطلاق میشود که در راه خدا کشته شود.
پیامبر خدا (ص) در باره این که شهادت چه جایگاهی دارد؟ فرمودند: “فراتر از هر نیکی، نیکی است تا آن گاه که مرد در راه خدا کشته شود. پس، چون در راه خدا کشته شد، بالاتر از آن نیکی (و ارزشی) وجود ندارد۱”.
پیامبر خدا همچنین در پاسخ به این سوال که چرا شهید دوست دارد به دنیا برگردد؟ میفرمایند: “هیچ کس نیست که پس از مرگ نزد خداوند از خیر بهرهمند باشد و در عین حال خوش داشته باشد که به دنیا برگردد، گرچه همه دنیا به او داده شود، مگر شهید که چون فضیلت شهادت را میداند، آرزو میکند برگردد تا در دنیا کشته شود۲”.
رسول خدا(ص) درباره این که چه افرادی شهید به حساب میآیند نیز فرمودند: “هرکه در راه دفع ستم از خود کشته شود، شهید است۳”.
“عاشقی که عشق خود را بپوشاند و پاکدامنی ورزد و بدان سبب بمیرد، شهید است۴”.
“هرکه بر دوستی آل محمّد بمیرد، شهید مرده است۵”.
همچنین امام سجّاد(ع) نیز در این باره چنین فرمودند: “هرکه در زمان غیبت قائم ما بر موالات و دوستی ما بمیرد، خداوند پاداش هزار شهید؛ مانند شهیدان بدر و اُحد به او عطا کند۶”.
منابع:
۱- الکافی: ۲ / ۳۴۸ / ۴ منتخب میزان الحکمه: ۳۰۶
۲- صحیح مسلم: ۱۸۷۷ منتخب میزان الحکمه: ۳۰۶
۳- کنزالعمّال: ۱۱۲۰۵ منتخب میزان الحکمه: ۳۰۶
۴- کنزالعمّال: ۱۱۲۰۳ منتخب میزان الحکمه: ۳۰۶
۵- بحارالأنوار: ۶۸ / ۱۳۷ / ۷۶ منتخب میزان الحکمه: ۳۰۶
۶- بحارالأنوار: ۸۲ / ۱۷۳ / ۶ منتخب میزان الحکمه: ۳۰۶
ایسنا