وجود اعتماد در جامعه باعث افزایش تعامل، مشارکت و انسجام اجتماعی می شود. در جامعه ما یکی از مسایلی که امروزه شاهد آن هستیم، کاهش اعتماد اجتماعی و افزایش بدبینی است. موسسه خبرگان راه دانش با انجام پژوهشی در زمینه “عوامل موثر بر اعتماد اجتماعی ” در صدد شناسایی عوامل مؤثر بر اعتماد اجتماعی می باشد. پدیده اعتماد را از ابعاد مختلف می‌توان مورد توجه قرار داد؛ به نحوی که اعتماد بر پایه این ابعاد شکل می گیرد. اما اعتماد اجتماعی به دو بعد تقسیم شده است: اعتماد بین شخصی و اعتماد نهادی یا سازمانی.
روش مطالعه در این تحقیق از نوع پیمایشی بوده و اطلاعات مورد نیاز با استفاده از تکنیک پرسشنامه جمع آوری گردیده است. جامعه آماری این تحقیق افراد ۶۵-۱۸ساله شهر تهران بودند که از طریق نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای، تعداد ۶۰۰ نفر از افراد بعنوان نمونه تحقیق انتخاب و مورد مصاحبه قرار گرفتند.
نتایج نهایی حاصل از تجزیه و تحلیل این پژوهش نشان می دهد، به ترتیب ۴۱٫۳درصد از پاسخگویان اعتماد اجتماعی پایینی دارند، ۵۲٫۱درصد دارای اعتماد اجتماعی متوسط و در نهایت ۶٫۶ درصد پاسخگویان از اعتماد اجتماعی بالایی برخوردار می باشند. همچنین با توجه به ابعاد مورد بررسی متغیر وابسته، یعنی اعتماد بین شخصی و اعتماد به نهادهای اجتماعی می توان چنین گفت که از پاسخگویان مورد بررسی در این تحقیق، به ترتیب ۶۳٫۷درصد دارای اعتماد بین شخصی پایین، ۲۹٫۵ درصد دارای اعتماد بین شخصی متوسط و در نهایت ۶٫۸ درصد از پاسخگویان دارای اعتماد بین شخصی بالا می باشند. از طرف دیگر در رابطه با اعتماد پاسخگویان مورد بررسی نسبت به نهادهای اجتماعی، به ترتیب ۴۰٫۷درصد از پاسخگویان دارای اعتماد نهادی پایین، ۵۳٫۳ درصد دارای اعتماد نهادی متوسط و در نهایت ۶ درصد از پاسخگویان دارای اعتماد نهادی بالا می باشند.
یافته های تحقیق بیانگر این مطلب است، شکلهای مختلف اعتماد با یکدیگر دارای رابطه تنگاتنگی می‌باشند. هرچه پیوند اجتماعی پاسخگویان افزایش می یابد میزان اعتماد اجتماعی آنها نیز افزایش پیدا می کند. بدین گونه که آن دسته از پاسخگویانی که میزان پیوند اجتماعی شان کم بوده است، میزان اعتماد اجتماعی آنها نیز کم و پایین می باشد. در مقایسه با این تعداد، کسانی که پیوند اجتماعی بالایی دارا می باشند، دارای میزان اعتماد اجتماعی بیشتری نیز می باشند.
نتایج تحلیلی نشان می دهد ،کسانی که رفتارهای جمعی مذهبی بالایی داشتند، دارای میزان اعتماد اجتماعی بیشتری نیز بودند. همچنین هرچه احساس امنیت پاسخگویان افزایش می یابد میزان اعتماد اجتماعی آنها نیز افزایش پیدا می کند. بدین گونه که آن دسته از پاسخگویانی که دارای میزان احساس امنیت کمی بوده اند، میزان اعتماد اجتماعی آنها نیز کم و پایین می باشد. در مقایسه با این تعداد، کسانی که احساس امنیت بالایی داشتند، دارای میزان اعتماد اجتماعی بیشتری بودند.
منبع: سایت موسسه پژوهشی خبرگان www.kherad-co.com
