نوروز سال ۱۳۶۱، بسیاری از جوانان کشور، در کنار خانواده های خود نبودند. آنان کنار سفره هفت سین را رها کردند تا در نوروز ۱۳۶۲، خرمشهر هم نوروزی داشته یاشد و مردمش رخت عزا از تن درآورند. فرزندانِ رشید انقلاب، پیام نوروزی امام را در قرارگاه های نظامی شنیدند و چند روز بعد، با غریو الله اکبر، به خطوط جبهه شرک و نفاق حمله ور شدند.
علی اکبر رجبی یکی از همان هزاران جوانانی بود که نوروز ۱۳۶۱ را نه با لباس پلو خوری، که با رزم جامه آغاز کرد و در حالی که تنها ۲۱ بهار از عمرش گذشته بود، شربت شهادت نوشید تا نوروزهای فرزندان امیرالمومنین(ع) همیشه سبز باشد و پرغرور.
عکسی که می بینید، لحظات تحویل سال ۱۳۸۰ در بهشت زهرای تهران است. مادر شهید علی اکبر رجبی، در کنار مزار فرزند خود، انتظار تحویل سال را می کشد.
