نوری به خبرنگار فرانس پرس میگوید: اینجا همه چیز گران است و همیشه من قبضی برای پرداخت کردن دارم. صباح نوری یک گاری دارد و در محلۀ قدیمی باب الشرجه به تاجران در حمل بارهای سنگین کمک میکند. نوری میگوید: نفت کجاست؟ فقط آمار و ارقام را میشنویم که اعلام میشود، اما از پول آن خبری نیست.
به گزارش خبرآنلاین به نقل از پایگاه اینترنتی ژورنال دونتاستخراج نفت-اولین و مهمترین ثروت کشور- با گذشت ۱۰ سال از جنگ عراق، تقریبا تنها موفقیت کشور بوده است، اما همچنان از خشونت و فساد بالا رنج میبرد.
به گفتۀ عاصم جهاد، سخنگوی وزارت نفت، در حال حاضر عراق، نزدیک به ۳٫۱۵ میلیون بشکه در روز نفت تولید میکند و ۲٫۵ میلیون بشکه از آن را صادر میکند. میزان ذخایر زیرزمینی ثابت شده در این کشور رقم ۱۴۳٫۱ میلیارد بشکه نفت خام را نشان میدهد که عراق را در میان ثروتمندترین کشورهای نفتی دنیا قرار داده است و طبق اطلاعات آژانس بینالمللی انرژی، بغداد تا سال ۲۰۳۵ نزدیک به ۵۰۰۰ میلیارد دلار نفت صادر خواهد کرد.
به رغم بالا بودن درآمدهای نفتی اما جمعیت عراق از درآمدهای آن منتفع نشده و نمیشود. طبق آمار دولتی تقریباً یک چهارم عراقی زیر خط فقر زندگی میکنند و از هر سه عراقی یک نفر بیکار و یا در وضعیت اشتغال ناقص قرار دارد.
طبق آمار سازمان ملل، وضعیت نابسامان عراقیها- به رغم بالا بودن درآمد ناشی از نفت- به دلیل اینست که تنها یک درصد از جمعیت کشور را منتفع میکند. از این رو عراقیها باید بیشتر به سمت پستهای دولتی بروند؛ جایی که در آن پارتیبازی در حد بالایی وجود دارد و یا به سمت مشاغلی در بخش خصوصی بروند که البته هنوز در کشور به شکل جدی پا نگرفته است.
عبود حسن، شهروند ۴۸ سالۀ عراقی و مهندس سابق در نیروی هوایی عراق که امروز وسایل الکتریکی و ارتباطی در خیابان میفروشد، میگوید: من فقط میخواهم زندگیم را به شکل آبرومندی اداره کنم.
عبود حسن ماهیانه با احتساب حقوق بازنشستگی و عایدی دستفروشی در حدود ۸۲۰٫۰۰۰ دینار عراقی(۶۸۰ دلار) عایدی دارد و این رقم برای اداره کردن زن و ۵ فرزند او بسیار اندک است.
سازمان ملل ماه گذشته در گزارشی اعلام کرد درآمد ناشی از نفت مانع از هر تلاشی برای تنوع بخشیدن به اقتصاد کشور میشود.
درآمدهای نفتی بسیار بالاست اما پول نفت عاید مردم نمیشود
اقتصاد عراق از رشد برقآسایی برخوردار است، ذخایر پول به لطف منابع نفتی، روز به روز پر پولتر میشود، اما بسیاری از عراقیها محکوم به زندگیکردن در فقر هستند. صباح نوری، شهروند عراقی نمونهای از این واقعیت تلخ است. او شغل، سقف و درآمد اندکی دارد. با این حال بین اجارهخانه، خوراک و هزینۀ اتصال به ژنرال برقی که امکان دسترسی به برق را در قطعیهای مکرر برق به او میدهد، او سعی میکند سر و ته پولی که به دست میآورد را به شکلی به هم وصل کند.