از سال۸۶ تاکنون، این اولین صعود بزرگ قیمت مسکن در پایتخت محسوب می‌شود. قیمت مسکن بعد از رشد ۸۶ درصدی در سال۸۶، در طول سال‌های اخیر از حداکثر ۳۰ درصد تجاوز نکرد و شاید همین آرامش نسبی ۴ساله باعث شد خریداران مسکن در سال۹۱ اوج‌گیری قیمت را آنچنان احساس نکنند.
مسوولان بازار ملک اواخر سال گذشته و در غیاب آمار رسمی، با خوش‌بینی به شرایط، رشد قیمت را در حد و حدود نرخ تورم، مطرح می‌کردند اما حالا مرکز آمار تایید می‌کند که فاصله‌ای که اوایل سال۹۱ در تهران بین نرخ رشد قیمت مسکن و نرخ تورم به وجود آمده بود، در اواخر سال بیشتر شده و عملا به جدایی کامل مسیر قیمت ملک از جاده تورم منجر شده است.
میانگین قیمت واحدهای مسکونی در شهر تهران از متری ۵/۲ میلیون تومان در ابتدای سال۹۱ به متری ۳ میلیون و ۲۸۲ هزار تومان در فصل پاییز رسیده است و نرخ رشد نقطه‌به‌نقطه قیمت مسکن در تهران نیز از ۳۱ درصد در بهار۹۱ (نسبت به بهار۹۰) به مرز ۵۳ درصد در پاییز ۹۱ (نسبت به پاییز۹۰) نزدیک شده است.
در همین مدت نرخ تورم نقطه‌به‌نقطه از ۴/۲۲ درصد در بهار به ۴/۲۷ درصد در پاییز تبدیل شده که به این ترتیب فاصله بین منحنی رشد قیمت مسکن و منحنی تورم از ۶درصد در ابتدای سال۹۱ به حدود ۱۶ درصد در پاییز افزایش پیدا کرده است.
فاصله موجود بیانگر این نکته است که ارزش واقعی دارایی‌های ملکی در تهران بعد از چند سال کاهش، در حال افزایش است و شاید به همین خاطر است که در نیمه‌دوم سال گذشته، بخشی از معاملات خرید مسکن در تهران جنبه سرمایه‌گذاری –به تعبیر دولتی‌ها جنبه سوداگری- به خود گرفت.
با این حال، در امان بودن قیمت مسکن از رشد شدیدتر را باید مدیون مسابقه‌‌ای بود که سال گذشته بین قیمت سکه و دلار برپا شد، به طوری که بخش زیادی از نقدینگی‌های مردم سرگرم این مسابقه شد!
چنانچه نرخ رشد قیمت مسکن در سه فصل اول سال۹۱ را با نرخ تورم سالانه منتهی به هر فصل، مورد مقایسه قرار دهیم، فاصله موجود بیشتر خود را نشان می‌دهد.
به عنوان مثال، نرخ تورم یکسال منتهی به پایان پاییز سال گذشته ۴/۲۷ درصد بوده است، در حالی که در پاییز قیمت مسکن تقریبا دو برابر این نرخ، افزایش یافت.
منبع دنیای اقتصاد
