تروریسم فرهنگی و هنر مدرن اتریش و آلمان این بار به بهانه تجددگرایی در عرصه موسیقی ایران در خانه هنرمندان گردهم میآیند.
در سال ۱۹۹۵ دونالد جیمسون مامور پیشین سازمان سیا در مصاحبه با ایندپندنت اعتراف کرد که نهضت آوانگارد و ترویج پست مدرنیسم نمودی از شرایط ایجاد شده غرب برای به سقوط کشانیدن نظام فکری شرق بود. این نهضت حتی بعد از فروپاشی شرق چپ؛ مسیر خود را با حمایت ماشین مغز شویی رسانهای غرب ادامه داد.
گروههای دختران گربهای با برهنگی و آوازخوانی و اعمال جنسی با حضور در موزه زولوجیکال و سپس در کلیسای مسکو توهین به باورها و ارزش مذهبی کلیسا روسیه پرداختند و در حالی که سه سال قبل از آن کاریکاتوریست دانمارکی نیز در ژست مدرنیزم و در همین راستای خالی کردن ارزشهای اجتماعی به رسول خدا توهین نمود.
اکسپرسیونیزم انتزاعی و خلق هنرمدرن نه به عنوان یک هنر واقعی بلکه به عنوان یک ابزار کنترل دقیق سازمان سیا از سالهای قبل مطرح گردیده است تا بلکه موزههای هنر و خانههای هنرمندان با حمایت و نظارت کامل سازمان سیا در کوبیدن هنر رئالیستی و پرقدرت مردمی خود را بیابند.
نلسون راکفلر به عنوان مالک موزه و خانه هنر شهر نیویورک کاملا از قدرت هنرمندان برای سلطه و کنترل هنر متعهد باخبر بود و بدین علت سرمایه کلانی را در این تفکر هزینه نمود.
هیئت مدیره این موزه از اعضای سازمان سیا و نویسندگان مرتبط با آن سازمان مانند ویلیام پالی و هنری لوس نویسنده کتابTime/Life Media Empire بودند.
از آن پس هنر به ظاهر مدرن نلسون راکفلر به سرعت با پوشش دهی رسانهای همه جا را آلوده ساختند.
پیرو مانزونی مجسمه ساز ایتالیایی اثر خود با نام «مدفوع هنرمند» را ارائه نمود و سپس با بستهبندی و لیبل زنی در چند زبان و به تعداد ۹۰ قوطی آنها را به دنیای هنرمندان و هنردوستان در آمریکا و ایتالیا در مغرب زمین عرضه کرد !!
این ارزشگذاری به بیارزشیها با پشتیبانی ماشین مغزشویی رسانه غربی منجر به خرید مدفوع هنرمند هم وزن طلا شد و حتی گالری مشهور تیت لندن به قیمت ۲۲۳۰۰ پوند و سپس در سال ۲۰۰۷ در حراج ساوسبی به قیمت ۱۲۴۰۰۰ یورو آنها را معامله کردند.
در ایران نیز در همین راستا پرویز تناولی، مجسمه ساز، آفتابه در ضریح را ساخت و با ترویج پوچگرایی، مجسمههای بیمعنی به نام هیچ را ارائه نمود و ابتذال هنری با طراحی دفتر فرح پهلوی و حضور افرادی چون لوریس و آربی ارمنی و مطربهای خیمه شببازی چون دخترکان کم سن و سال یعنی دخترکان گربهای ایرانی و عروسکهای بزرگسال راهنمای آنها همچون فرخزادها و روحانیها ادامه یافت.
با این اوصاف هنرمدرن نه به عنوان یک هنر بلکه به عنوان یک ایدئولوژی شیطانی و سیاسی مسیر رشد خود را در خارج از کشور و با تائیرگذاری در جوامع دارای فرهنگ سنتی ادامه داد.
در جوامع شرقی ماجرا به آنجا انجامید که سنتگرایان به ظاهر مذهبی همچون سیدحسیننصر پسر پادوی انگلیسیها ولی نصر نیز به هدایت این نوع مدرنیته در چهارچوب دفتر فرح پرداخت.
اکنون ارزش هنرمدرن با بار سیاسی و تاثیرگذاری آن در ارزشهای اخلاقی و فرهنگی و سنت جوامع تعیین میگردد.
امروز حتی کلیسای روسیه نیز در مقابله با تفکر ضد اخلاقی به ظاهر مدرنیته برآمده است.
کشیشهای روسی در نکوهش رسانههای غربی و پروپاگاندای دفاع از مدرنیته غرب برآمدهاند ولی……..
در این اوضاع چند مرد بیگانه از ملیتهای ایرانی، آلمانی و اتریشی قرار بر معرفی موسیقی مدرن در کارگاهها ! نشستها و برنامههای موسیقی در خانه هنرمندان از روز شنبه به مدت چهار روز را دارند.
در ایران هنوز موسیقی فولکلور و مردمی مناطق و موسیقی کلاسیک ایرانی و حتی موسیقی کلاسیک غربی جایگاه مستحکم خود را نیافته اند و هنرمند متعهد برای حضور در عرصه هنر باید از دهها خاکریز ارشادی عبور نماید و در این احوال است که شنیده میشود خانه هنرمندان که از بودجه بیتالمال تغذیه میکند؛ در یک ژست روشنفکرانه دست به برگزاری کارگاه معرفی موسیقی و هنر مدرن غرب میپردازد.
شاید این برنامه نیز مطابق مد روز در ارتباط با انتخابات ریاست جمهوری و ارائه ژست تجدد از سوی برخی نامزدهای احتمالی باشد.
تائید صلاحیت هنری، سواد و معرفت و فضیلتهای این افراد بیگانه و دیالوگها و گفتوگوهای آنان در این نشست پرهزینه و چگونگی تامین آن هنوز اعلان نشده است و هنوز مشخص نیست که مشارکت سفارت خانههای اتریش و آلمان در این موضوع چقدر میباشد و چه بخشی از این هزینه از جیب بیت المال مردم پرداخت خواهد شد و ارزش افزوده آن بر فرهنگ جامعه چگونه سنجیده شده است.
ترویج مدرنیته در موسیقی از سوی خانه هنرمندان تحت نظارت شهرداری تهران و نظارت عالیه ارشاد اسلامی در فقدان حمایت از هنر سنتی ممکن است با توجه به ضعف بنیه هنرخودی، حمایت از خود بیگانگی و راهی به سمت انحطاط در هنر و به سوی موسیقی سخیف و شنیدن نویز و آلودگی صوتی به جای نوا و آوا گردد. توقف این برنامه منحط در نظام ارزشی جامعه و معرفی دست اندرکاران ناآگاه آن شاید تنهاترین امکان ممکن برای این سنت شکنی و بیهنجاری باشد.
«کارگاه و نشست موسیقی مدرن بعد از سال های ۱۹۵۰» با حضور «نادرمشایخی» و جمعی از موسیقیدانان کشورهای آلمان، اتریش و ایران از روز شنبه ۳۱ فروردین به مدت چهار روز در خانه هنرمندان ایران برگزار میشود.
منبع: فارس