طبق بند (ب) ماده ۱۰ قانون پولی وبانکی کشور، یکی از اهداف بانک مرکزی تسهیل مبادلات بازرگانی است. روان سازی جریان مبادلات بازرگانی مستلزم برخورداری از یک نظام پرداخت جامع وکارآمداست که بخش عمده ابزارهای این نظام را درایران اسکناس و مسکوک تشکیل می دهد.
تورم انباشته ۴ دهه اخیر اقتصاد کشورموجب کاهش قدرت خرید واحد پول کشورشده است. این واقعیت در کنار محدودیت هایی که جهت چاپ اسکناس درشت وجودداشت منجر به گسترش قابل توجه حجم اسکناس درجریان گردیده که تبعات آن در زیر آمده است.
الف – استفاده از ارقام بزرگ در مبادلات ساده روزمره
ب- مشکلات مترتب در زمینه های محاسباتی وحسابداری دفاتر
ج- نا امنی در حمل مقادیر زیاد پول حتی برای مبادلات روزمره
د- معطل شدن درصف بانک ها و معضلات شمارش حجم بالای اسکناس وسکه
هــ تغییر واحد پول کشور از ریال به تومان به دلیل بزرگ شدن ارقام پولی
و- اجبار در استفاده از ایران چک با توجه به مشکلات حقوقی ناظر برآن
ز- هزینه بالای چاپ و امحای اسکناس های درجریان با توجه به حجم انبوه اسکناس
ح- بالا بودن استهلاک اسکناس به دلیل نگهداری آن درحجم زیاد
برای رفع مشکلات موجود تغییر واحد پول کشور به عنوان راهکار نهایی مطرح می باشد
