به گفته دکتر آلان هیرچ، متخصص مغز و اعصاب بنیاد پژوهش و درمان بویایی و چشایی، یک عطسه بلند و انفجاری احتمالا از سوی یک شخصیت برونگرا و اجتماعی رخ می‌دهد، در حالیکه یک فرد خجالتی بیشتر تلاش می‌کند تا عطسه آرامتری داشته باشد.
هیرچ افزود: عطسه کردن مانند خندیدن است، برخی خنده‌ها بلند و برخی نرمتر هستند. همچنین این حالتها شبیه هم بوده و اغلب از جوانی به بعد به یک شکل باقی می‌ماند.
این متخصص مغز و اعصاب اظهار کرد: نحوه عطسه کردن بیشتر یک مسأله روانی است و نشانگر شخصیت اصلی یا ساختار شخصیتی است.
عطسه کردن یک عمل واکنشی است که در زمان نفوذ محرکهایی مانند، میکروبها، مواد آلوده و غبار به دیوار بینی ایجاد شده و مغز پیامی را برای خلاصی از آنها ارسال می‌کند. در ادامه فرد یک نفس عمیق می‌کشد که در ششها حبس شده و منجر به تنگ شدن قفسه سینه و ایجاد فشار می‌شود. سپس زبان در بالای سقف دهان قرار گرفته و مسیر تنفس را به سمت بینی راهنمایی می‌کند که در پی آن فرد عطسه می‌کند.
خواندنی‌هایی درباره عطسه:
– یک عطسه ۱۰۰ هزار میکروب به جو اطراف می‌افزاید.
– سرعت یک عطسه عادی برابر ۱۶۰ کیلومتر در ساعت است.
– انسان نمی‌تواند در زمان خواب عطسه کند.
– ایگواناها بیشتر از همه حیوانات در جهان عطسه می‌کنند.
– انسان نمی‌تواند با چشم باز عطسه کند.
– رکورد طولانی‌ترین عطسه جهان به دونا گریفیث ۱۲ ساله از انگیس تعلق دارد که ۹۷۷ روز از ژانویه ۱۹۸۱ تا سپتامبر ۱۹۸۳ عطسه کرد.
ایسنا
